Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1946, Blaðsíða 18

16
Loks er vert að minna á það, að á þessu tímaþili nær skyldutrygg-
ingin ekki til annarrar landbúnaðarvinnu en aflvélastjórnar við jarð-
vinnu, og ekki til skrifstofu- og verzlunarstarfa né vinnu við húshjálp.
Séu þessi störf tryggð, er því um frjálsa tryggingu að ræða, því að þau
verða fyrst tryggingarskyld árið 1947, er lögin um almannatryggingar
ganga í gildi.
Tryggingavikum alls hefur stöðugt farið fjölgandi, sérstaklega síð-
ustu árin. Er það hvort tveggja, að tryggingarskyldum starfsgreinum
hefur fjölgað og meðaltryggingartíminn á mann lengzt.
Eltki er hægt að segja með vissu, til hve margra tryggingin hefur náð
á hverju ári, en með hjálp manntalanna árin 1930 og 1940 er þó hægt
að gera sér nokkra hugmynd um það.
Samkvæmt inanntalinu árið 1940 störfuðu alls 22 893 framfærendur
við fiskveiðar, iðnað og samgöngur, þar af verltafólk talið 18 261. Verka-
fólk við verzlun er talið 760, og er því verkafólk samtals við þessa at-
vinnuvegi talið 19 021. Skyldutryggingin nær fyrst og fremst til þessa
verkafólks, en auk þess nær hún til yfirmanna á skipum, aflvélastjórnar
við landbúnaðarstörf og ýmissa starfa, sem talin eru til flokkanna per-
sónuleg þjónusta og opinber þjónusta. Loks eru einkabílaeigendur
tryggðir. Ekki er hægt að gera sér nákvæma grein fyrir því, hversu
miklu þessi viðbót nemur, en samkvæmt þeim upplýsingum, sem til
eru, má ætla, að um sé að ræða ca. 2000 manns, þar af eru yfirmenn
á skipum um 1000. Árið 1940 hefði þá tala tryggingarskyldra átt að vera
um 21 000. Árið 1932 var tala tryggingarskyldra áætluð 15 500, með
hliðsjón af manntalinu árið 1930, og hefur samlcvæmt því hækkað um
5 500 á þessu tímabili. Alls var tala framfærenda 56 589 árið 1940, og
hefði því slysatryggingin átt að hafa náð til 37% af öllum framfærend-
um á því ári.
Árið 1932 var meðaltryggingartími á hvern tryggingarskyldan tal-
inn 24 vikur, en samkvæmt áætlaðri tölu tryggingarskyldra árið 1940
hefur hann verið 34 vikur það ár.
Ef gengið er út frá því, að meðaltryggingartími hafi verið 34 vikur,
hefur tala þeirra, se]n tryggingin hefur náð til, verið sem hér segir:
Árið 1941 .......... 24 700 Árið 1944 28 600
— 1942 ............ 27 100 — 1945 31 900
— 1943 ............ 27 500 — 1946 35 500
Eins og áður er sagt, voru framfærendur alls 56 589 árið 1940. Ætla
má, að þeim hafi fjölgað um ca. 900 á ári síðan, svo að 1946 hafi þeir
verið um 62 000. Hafi slysatryggingin náð til 35 500 manns árið 1946,
verða það því rúm 57% af öllum framfærendum á móti 37% árið 1940.
Þó að ganga megi út frá því sem visu, að tala þeirra, sem tryggingin
nær til, hafi hækkað á þessu timabili, þar sem atvinnuleysið hverfur,
nýjar starfsgreinar verða tryggingarskyldar og fólki fjölgar í þeim
greinum, sem fyrir voru, er ekki trúlegt, að hækkunin nemi svo miltlu.
Var á það drepið, að lengri meðaltryggingartími ætti sinn þátt í hækk-