Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1963, Qupperneq 24

22
Sjúkrakostnað slysatrygginga vegna manns, sem einnig er tryggður í sjúkrasam-
lagi, greiðir sjúkrasamlagið gegn endurgreiðslu frá slysatryggingum.
Ef elli-, örorku- eða ekkjulífeyrisþegi dvelst lengur en einn mánuð í sjúkrahúsi
eða annarri hliðstæðri stofnun, þar sem tryggingarnar eða ríkisframfærslan greiða
fyrir hann, fellur lífeyrir hans niður. Sé dvölin ekki greidd að fullu, er heimilt að
greiða lífeyri, allt að því, sem á vantar. Þegar um er að ræða sjúkling, sem haldinn
er ellikröm eða öðrum slíkum sjúkdómi, skal Tryggingastofnunin þó greiða lífeyri
hans að viðbættum 20% upp í dvalarkostnað hans. Ef hlutaðeigandi er algerlega
tekjulaus, er Tryggingastofnuninni heimilt að greiða honum sjálfum allt að 10%
lágmarksbóta.
57. gr. Sama rétt til bóta og hjón hafa samkvæmt lögum þessum einnig karl og
kona, sem búa saman og eru bæði ógift, ef þau hafa átt saman barn eða konan er
þunguð af hans völdum eða sambúðin hefur varað samfleytt í 2 ár. Sama gildir um
bótarétt þess, sem eftir lifir, þegar hitt deyr.
Slíkt sambúðarfólk öðlast aldrei meiri bótarétt en þau hefðu haft, ef þau væru
hjón. Þó er heimilt að greiða sambúðarkonu slysabætur.
58. gr. Tryggingastofnunin eða sjúkrasamlag getur greitt öðrum en bótaþega eða
framfærslumanni bætur, ef ástæða er til að ætla, að bæturnar séu notaðar á þann
hátt, að eigi samrýmist tilgangi laganna. Slíkar ráðstafanir skulu þó að jafnaði born-
ar undir hlutaðeigandi sveitarstjórn eða barnaverndarnefnd, ef um er að ræða fjöl-
skyldubætur eða barnalífeyri.
59. gr. Bætur, sem ætlaðar eru bótaþegum sjálfum, greiðast ekki, ef ástand það,
sem bótaréttur er byggður á, stafar af ölvun, notkun deyfilyfja eða öðrum orsökum,
sem hinn tryggði á sjálfur sök á, beint eða óbeint, með vítaverðu hirðuleysi eða gá-
leysi, ef hlutaðeigandi vanrækir að fara að læknisráðum eða neitar að hlíta fyrir-
mælum um þátttöku í þjálfun eða starfsnámi, sem bætt gæti afkomu hans eða búið
hann undir nýtt starf.
60. gr. Umsóknir um bætur skulu ritaðar á eyðublöð, er Tryggingastofnunin
lætur gera. Skulu eyðublöð þessi fást í skrifstofum stofnunarinnar, hjá umboðs-
mönnum hennar og annars staðar eftir því, sem hentugt þykir.
Umsækjendum er skylt að svara öllum spurningum og gefa allar upplýsingar, sem
nauðsynlegar eru til þess, að hægt sé að úrskurða bætur.
Ekki verður krafizt umsókna um sjúkrabætur að undanteknum sjúkradagpen-
ingum.
61. gr. Allar umsóknir skulu úrskurðaðar svo fljótt sem kostur er á, og skulu
bætur reiknaðar frá þeim degi, sem umsækjandinn hefur uppfyllt skilyrðin til
bótanna. Bætur samkvæmt II. kafla, aðrar en fæðingarstyrkur, og lífeyrir samkvæmt
III. kafla reiknast þó frá fyrsta næsta mánaðar eftir, að bótaréttur er fyrir hendi, og
falla niður í lok þess mánaðar, er bótarétti lýkur.
Bætur, aðrar en slysalífeyrir og sjúkradagpeningar, skulu aldrei úrskurðaðar lengra
aftur í tímann en 2 ár. Sjúkradagpeningar skulu að jafnaði eigi úrskurðaðir lengra
aftur í tímann en 2 mánuði, en heimilt er sjúkrasamlagsstjórn að lengja þetta tíma-
bil í allt að 6 mánuði í tilvikum, þar sem bótaréttur er að öðru leyti ótvíræður.
Grundvöll bótaréttar má endurskoða hvenær sem er og samræma bætur þeim
breytingum, sem orðið hafa.