Læknaneminn - 01.04.1957, Blaðsíða 17

LÆKNANEMINN
n
saline-acting antibodies, complete
aggiutmins, eariy antibodies, ordi-
nary Kn-aggmtmins eða bivaient
antibodies.
Baoar þessar tegundir mótefna
myndast við Kh-sensitisation, t. d.
hja Kn-neikvæðri konu, sem geng-
ur meö Kh-jákvætt barn. Ufuii-
komnu mótetnin komast auðveid-
iega gegnum piacenta inn i blóð-
ras fostursms, og þau virðast valda
mestum skaöa i erythrobiastosis
foetaiis. Gagngstætt fullkomnum
mótefnum, sem valda aggiutination
í saltvatnsuppiausn, geta hin ófull-
komnu móterni tengzt eða loðað
við yfirborð rauðra bióðkorna, án
þess að valda agglutination í salt-
vatni í tilraunagiasi. Séu blóðkorn.
in hins vegar suspeneruð í albumin-
uppiausn, agglutmera ófulikomnu
motefnin þau. hinnfremur geta þau
trufiað Kh-flokkun með því að
„húða“ svo blóðkornin, að hin
venjulegu (fullkomnu) mótefni í
flokkunarblóðvatninu komist ekki
að til þess að agglutinera. Þetta
fyrirbæri hefur verið nefnt block-
ing og á því byggt próf fyrir ófull-
komnum mótefnum (blocking anti.
bodies). Þarna er ennfremur skýr-
ingin á því, að Rhesus-jákvætt
barn getur flokkazt neikvætt, ef
um Rh-sensitisation hefur verið að
ræða.
Framkvæmd:
Leita má að hinum ófullkomnu
mótefnum á tvo vegu. 1 fyrsta lagi
með direkte Coombs’ prófi. Þá er
prófað fyrir mótefnum, sem þegar
hafa tengzt rauðum blóðkornum
in vivo.
I öðru lagi með indirekte
Coombs’ prófi, og er þá leitað að
óbundnum mótefnum í serum og
þau látin tengjast normal blóð-
kornum in vitro, sem síðan er gert
direkte Coombs’ próf á.
Bezt er að taka heilblóð úr venu
í hreint glas og nota engan anti-
coagulans. Eigi að nota nafla-
strengsblóð í direkte Coombs’ próf
úr nýfæddum börnum, er bezt að
láta það drjúpa út í glas með
nokkrum ml. af fysiologisku salt-
vatni.
Direkte Coombs’ próf má gera
á eftirfarandi hátt:
1. Rauðu blóðkornin, sem prófa á,
eru þvegin vel í saltvatni, til
þess að fjarlægja allt serum,
en vottur af því getur neutrali-
serað Coomb’s blóðvatnið og
gefið þannig ranga neikvæða
svörun. Þvotturinn fer þannig
fram, að glasið með blóðkorn-
unum er fyllt upp með salt-
vatni, og síðan er blandað vel.
Þá er skilið og vökvanum hellt
ofan af blóðkornunum. Þetta
er gert þrisvar sinnum. Síðan
er útbúin 5% suspension af
erythrocytunum í saltvatni.
2. Settir eru 0,2 ml. af téðri blóð-
kornasuspension í lítið tilrauna-
glas (diameter 7 mm) og út
í það bætt 0,2 ml. af Coomb’s
serum (antihumanglobulinser-
um).
3. Síðan er skilið í 2 mín. við 1000
snúninga hraða á mín. og at-
hugað, hvort um agglutination
sé að ræða.
4. Ef svo er ekki, er glasið haft
í vatnsbaði í 30 mín. við 37°C.,
skilið aftur og lesið af. Verði
agglutination, er prófið já-
kvætt.
Bezt er að gera samtímis próf
í öðru glasi á blóðkornum, sem
vitað er, að hafi ekki sensitiser-
azt. Verði agglutination í því, er
auðvitað ekkert að byggja á já-
kvæðri svörun í hinu glasinu. Gott
er einnig, að hafa annað kontrol-
glas með blóðkornum, sem vitað