Læknaneminn - 01.04.1957, Blaðsíða 38

38
LÆKNANEMINN
PJástrar og sáraumbúðir frá firmanu T. J. Smith & Nephew I.td., frá
Hull, ávallt fyrirliggjandi.
H. ÓLAFSSON & BERNHÖFT, Reykjavík
morguninn. Hvorki Heimir kandídat
Bjarnason né stúdentinn voru nokkuð
farnir að sofa. Blóðþrýstingur (stand-
andi) reyndist kominn upp í 155/105
hjá Heimi, en 140/90 hjá stúdentinum.
Settust þeir nú báðir í stól, og kvað
þá Heimir þessa vísu:
Höfuð stendur hátt í grind,
hjartsláttur er sterkur,
útvíkkunin engin mynd,
andskoti mikill verkur.
Medicamina: Það, sem menn gefasjúk-
ingum sínum, ráða vinum sínum frá
að taka og nota aldrei sjálfir.
S. Tuke
(Enskur taugalæknir, 1784—1857).
Lítill læknir — stórt skilti.
Mikill læknir — lítið skilti.
Sjálfur hef ég ekkert skilti.
Oscar Bloch (1847—1926).
Þegar Sviar ákváðu að senda lækni
til síðustu nýlendu sinnar, Sct. Barthéle-
my, mótmælti gramur lesandi í dag-
blaði nokkru: „Mega þessar fáu hræð-
ur ckki hljóta eðlilegan dauðdaga."
Hér hvílir Dr. Ring —
og sjúklingar hans allt um kring.
Graftskrift þýzks læknis.
Bæn ensks fæðingarlæknis, áður en
hann hélt í vitjanir: „Eigi leið þú mig
í freistni" (og svo skildi hann „instru-
mentin" eftir heima).
Leopold Meyer (í fyrirlestri).
Ekkert í heiminum er eins brjóstum-
kennanlegt og veikur læknir. Hann er
eins og sköllóttur maður, sem reynir
að selja háraukandi lyf.
B. Shaw (The Doctor’s Dilemma).