Læknaneminn - 01.11.1977, Blaðsíða 37

Slappað af eftir erfiSa nótt.
Hann heitir „The Cork Screw Wine Bar“ og er stað-
settur í miðborginni. Þar skemmtu mönnum Bernie
og félagar í grúppu sem kallaði sig „The Acme No-
velty Band“. Allir í bandinu áttu það sameiginlegt
að kunna sama og ekkert á hljóðfæri og spiluðu þeir
nokkurs konar jazz. Samt er það álit okkar að sjald-
an eða aldrei höfum við kynnzt eins skemmtilegum
furðufuglum, sérstaklega vakli sviðsframkoman ká-
tínu okkar. Komum við þarna 4 sunnudagskvöld í
röð og vorum óneitanlega farin að setja svip okkar
á staðinn, orðin fræg að endemum og ómissandi vín-
og bjórkaupendur. Þar kom að síðasta sunnudags-
kvöldið var okkur boðið að troða upp með sérstakt
íslenzkt prógram. Það gerðu tveir úr hópnum, sungu
og spiluðu (að vísu ekki íslenzkt lag) við mikinn
fögnuð og hlátrasköll. Texta lagsins ætla ég ekki að
birta hér, enda mun bezt fara á því!
Við kvöddum þennan stað og skemmtikrafta hans
með miklum söknuði og héldum þeim lokahóf inni
á einu herbergi heimavistarinnar. Segir ekki af út-
liti þess ágæta herbergis daginn eftir, en fleiri hóf
þessu lík munu hafa verið haldin á hinum ýmsu
herbergjum meðan á dvölinni stóð.
Við lok krufningarkúrsins kom síðan það sem all-
ir.höfðu kviðið fyrir í 4 vikur, sumsé prófið sem
sá ágæti próf. Harrison lagði fyrir okkur. Það var
fremur þungt og segir fátt af árangri manna þar,
enda engar niðurstöður komnar frá læriföður vor-
um, Hannesi Blöndal, þegar þetta er ritað. Bíða
menn að vonum spenntir eftir þeim.
Síðasta kvöldið þar ytra var síðan haldið mikið
gildi til heiðurs próf. Harrison, Mr. Pearson og ann-
arra rótarymanna. Þar voru haldnar nokkrar ræður
á báða bóga, flestar leiðinlegar tækifærisræður eins
og vill brenna við, við svona „sósíal“ tækifæri,
þakkir og önnur kurteisi viðhöfð.
Við kvöddum síðan allt þetta velgjörðafólk okk-
ar með nokkrum söknuði með loforðum um að sýna
ísland í bak og fyrir ef það kæmi nokkru sinni hing-
að á Frón. Heim var haldið á sunnudegi, 7. ágúst,
sumir höfðu reyndar farið fyrr.
Þegar horft er til baka má segja að ferðin í heild
hafi tekizt afbragðs vel. Mikil samheldni var með
hópnum og hafði það að sjálfsögðu allt að segja.
Engin meiri háttar spellvirki unnin og umgengni al-
mennt góð. Allavega komu engar stórar kvartanir
fram.
Það er trúa mín að þessi ferð verði öllum sem
tóku þátt í henni ógleymanleg, og orðið mjög til
þess að auka félagsanda innan hópsins, svo ekki sé
minnzt á það fræðilega gagn sem menn höfðu af
henni. Kunnum við öllum beztu þakkir sem gerðu
okkur lífið ljúft þar ytra.
Gjört hinn 20. dag seplembermánaðar 1977.
LÆIÍNANEMINN
29