Úrval - 01.08.1963, Blaðsíða 93

Úrval - 01.08.1963, Blaðsíða 93
ANTONÍUS Oti KLEOPÁTRA 105 § og miskunn Rómverja. Ivleo- patra lagði því af stað á fund Antoníusar til þess að ræða við r hann um framtíð og örlög' lands síns. Er hún lá á hinum skrautlega legubekk í konunglegri snekkju sinni, umkringd blaktandi blæ- vængjum, er færa skyldu henni svala i hitamollunni, varð henni liugsað til þess dag's fyrir tiu árum, er hún hafði haldið á fund annars Rómverja, Júliusar Cæsars. Hún var dóttir Ptolemianna og hafði setzt að völdum ásamt hróður sínum, er var yngri að árum, en brátt höfðu öll völd verið af henni tekin, og liún hafði verið rekin í útlegð. Hinn sigursæli Cæsar hafði komið til Austurlanda. Hún var ung og ói’eynd, og' í einfeldni sinni hafði henni fundizt, að hún yrði að fá tækifæri til þess að ræða við hann og biðja hann um hjálp til þess að hún mætti setjast aftur að völdum. Hann liafði neitað henni um áheyrn. Hinn mikli hershöfðingi hafði engan tíma til þess að sinna er- I indum unglingssúlkna. Hún hafði því sent honum orðsend- ingu og sagt honum, að hún ætl- i aði að senda honum gjöf, er væri sæmandi hinum mikla Cæsar. Og þegar þrælar lxennar komu með hina fyrirferðar- miklu gjöf og vöfðu umbúðun- um utan áf henni, var það sjálf Kleopatra, sem birtist líkt og fiðrildi, sem losnar úr viðjum púpunnar, likt og gimsteinn i skríni. Hún hafði töfrað Cæsar algerlega. Hann hafði barizt hennar vegna, sigrað og lyft lienni upp i hásætið að nýju. Þegar hann hélt síðan heim til Rómar að nýju, hafði hún farið með honum, en snúið siðan aft- ur til konungsi'ikis síns eftir dauða hans. Markús Antóníus var kominn af einni tignustu ættinni í Róm. Hann hafði verið einn af helztu hershöfðingjum Cæsars, einn af leiðtogum lýðveldisins og einn af nánustu vinum Cæsars. Þeg- ar Cæsar hafði verið ráðinn af dögum, var Antoníus einn þeirra, sem börðust um æðstu tignarsæti heimsveldisins róm- verska. Hershöfðingjarnir börð- ust um völdin. En nú hafði náðst samkomulag um sameig- inlega yfirstjórn þeirra Anton- ■isar, Oktavíanusar og Lepidus- ar, er stjórna skyldu rómverska liei 'sveldinu í sameiningu. A toníus hafði eytt mestum hluí v ævi sinnar í herbúðunum. Á anga aldri liafði hann verið Uinn rnesti eyðsluseggur. Hann hafði drukkið og' spilað fjár- hættuspil, en hann hafði eipnig
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.