Úrval - 01.12.1966, Page 124

122
ÚRVAL
klæða sjálfan sig, það er ekki til-
gangurinn að hylja gallanna, heldur
að draga fram kostina.
Þegar þú hefur fengið þá hug-
mynd, að leika hlutverk þitt í líf-
inu vel, af öryggi og sannleika, þá
fer ekki hjá því að sú ákvörðun
hafi óhjákvæmileg áhrif á rödd
þína, málfar þitt, limaburð, svip-
brigði og hegðan. Við minnumst
þess úr leiknum Pygmalion eftir
Shaw, að það reyndist ógerningur
að breyta málfari My Fair Lady
fyrr en persónuleiki hennar hafði
allur breytzt.
Það er hægt að láta tilfinningar
sínar í ljós á miklu fleiri vegu en
með orðum einum saman.
Framkoman eða látbragðið getur
sagt:
Ég er þreyttur, ég er kjarklaus,
ég er hirðulaus, ég er viðbúinn, ég
er feiminn, ég er montinn.
Göngulagið getur sagt:
Ég er ekki hræddur við að stíga
niður fætinum, því að ég á jörðina,
og í hana ætla ég að spyrna fast,
því að ég ætla að stökkva langt.
Ég veit að ég á langan og harðan
veg fyrir höndum, en ég ætla að
reyna að missa ekki af þeirri til-
breytingu, sem á þeim vegi mínum
verður.
Röddin getur sagt, að þú sért
nöldurgefin, armæðufullur, mak-
ráður, mús eða ljón.
Þú ræður því sjálfur, hvort þú
iætur guð og lukkuna um hvernig
þú kemur fyrir, eða hvort þú tekur
málið í þínar hendur og leikur
hlutverk þitt og hefur stjórn á því.
Aðal góðs leiks er alltaf ein-
faldleikinn. Þú mátt ekki ruglast
á kæruleysi og einfaldleika í hegð-
un. Einfaldleiki er jafnframt
hreinleiki og jaðrar við meinlæti,
það er, hina ströngustu sjálfstjórn.
Lærður maður talar einfalt mál,
auðugur maður klæðist látlaust,
mikill leikari leikur einfalt, en þrátt
fyrir þetta, er miklum erfiðleikum
bundið að öðlast þennan einfald-
leika og hann er jafnan afleiðing
af heiðarleika og mikilli ástundan.
Það er ekki hægt að steypa honum
yfir sig, né gera sér hann upp, hann
verður að vera raunveruleg af-
leiðing af persónuleika mannsinb.
Við dagleg störf okkar getum við
jafnan neytt leikhæfileika okkar,
en spurningin er hvernig við ger-
um það, og hvort við látum okkur
nægja að vera á valdi venja okkar
og siða eða hvort við ráðum yfir
hegðan okkar af leikni og sjálf-
stjórn hins góða leikara.
Mergurinn málsins fyrir okkur
öll, er að öðlast tækni til að leiða
í ljós allt það skásta í okkur sjálf-
um.
Manni einum varð þetta að orði, þegar hann fékk alveg óvænt
ágóðahlut af hlutabréfum, sem hann áleit vera einskis virði: „Þetta
var alveg eins og að fá senda peninga í pósti frá syni í heimavistar-
skóla.“
George Fuermann..