Úrval - 01.03.1969, Síða 105

SKJÖL VALACHI
103
svo að allir gætu dansað án þess
að stanza augnablik. Og það var
nóg af whisky, jafnvel þó að þetta
væri á bannárunum. Ég fékk líka
25 tunnur af bjór. Það var einn af
strákunum, sem gaf mér þær.“
Á meðal þeirra, sem gáfu pen-
inga í umslagi í brúðargjöf, voru
þeir Genovese, Luciano, Lucchese,
Costello, Gagliano og Bonnano.
Þetta voru heilmiklar gjafir, enda
áttu ungu brúðhjónin enn eftir 3800
dollara af þessum peningagjöfum,
þegar þau höfðu borgað fyrir leigu
á íbúð og keypt sér húsgögn í hana,
þar á meðal austurlenzkt gólfteppi.
Skömmu eftir giftinguna fékk
Valachi fyrsta „samninginn11, eftir
að hann gekk í „Lucianofjölskyld-
una“. Innan Cosa Nostrahreyfingar-
innar var „hermanni“ sem Valachi
ekki greitt fyrir slíka aftöku. Þetta
var bara einn þáttur í starfi hans,
og hann vissi sjaldan, hvert fórnar-
dýr hans var né ástæðuna fyrir því,
að maðurinn varð að deyja. f þessu
tilfelli þekkti Valachi hinn dauða-
dæmda mann aðeins undir viður-
nefninu „Litla epli“. Hann stofn-
aði til kunningsskapar við hann, og
kvöld eitt tældi hann hann inn í
leiguhjall undir því yfirskyni, að
þar væri pókerpeningaspil í fullum
gangi. Og þar fannst Michael Reg-
gione, öðru nafni „Litla epli“, þ.
25. nóvember árið 1932. Það var
lögreglan, sem fann hann. Hann
var með þrjú skotsár á höfðinu.
„Hermaður" innan Cosa Nostra
er ábyrgur fyrir því, að „samning-
ur“ sé framkvæmdur án nokkurra
mistaka, en hann getur valið sér
aðra meðlimi Cosa Nostra til þess
að aðstoða sig við framkvæmdina.
Alríkislögreglan álítur, að Valachi
hafi átt aðild að að minnsta kosti
33 morðum sem slyngur morðingi.
Hann ber að vísu ekki á móti því,
að hafa átt aðild að framkvæmd
flestra þessara „samninga", en hann
heldur því fram, að hann hafi í
rauninni aldrei drepið neitt fórnar-
dýr sjálfur. Hann segir, að í þessu
tilfelli hafi hann skotizt burt, ein-
mitt þegar „Litla epli“ steig inn
fyrir þröskuld leiguhjallsins, og það
hafi verið tveir byssubófar í þjón-
ustu Lucianos, sem hafi framkvæmt
sjálft morðið. „Ég heyrði skotin og
hélt áfram göngu minni,“ segir
hann.
Hann fór beint heim. í því sam-
bandi tekur hann þetta fram: „Sko,
þegar öllu var á botninn hvolft, þá
var ég bara búinn að vera giftur í
nokkra mánuði, og ég vildi ekki,
að Mildred héldi, að ég væri strax
byrjaður að ralla.“
NÚMER „CHARLEY HEPPNA“
LUCIANOS
Skömmu eftir framkvæmd þessa
„samnings" var skjótur endi bund-
inn á spilavélarekstur þeirra Vala-
chi og Doyles. Hinn nýi borgar-
stjóri í New York, Fiorello H. La
Guardia, hafði strengt þess heit, að
hann skyldi binda endi á spilavéla-
svikin í New York og reka allt
draslið burt úr borginni. Frank
Costello snerist til varnar gegn
borgarstjóranum, og stjórnmálaleg
áhrif hans voru slík, að honum tókst
í raun og veru að útvega tilskipun
l'rá dómstólunum, þar sem La Gu-
ardia var bannað að skipta sér af