Úrval - 01.11.1969, Blaðsíða 24

22
Evrópumanninum jannst það fyrir neðan virðingu sína að skeyta
um, hverjum augum svarti, rauði eða guli kynstofninn liti á menn-
ingu Evrópu. En skoðunin speglast í myndlist hinna innfœddu.
Eftir JULIUS E. LIPS
llt frá því að Evrópu-
menn tóku að rann-
saka heim hinna frum-
stæðu þjóða hafa bæk-
ur um menningu og
lifnaðarhætti þeirra fyllt bókasöfn
heimsins. Evrópumenn hafa gert sér
far um að kynna sér menningu
hinna innfæddu frá sem flestum
hliðum, reynt að komast til botns í
henni og skilja hana. List þeirra
hefur líka mikið verið rædd, en
skilgreiningin á henni hefur oftast
Myndin að ofan: Teikningar af frönsk-
um hermönnum skornar í bambus af
manni frá Nýju-Kaledónlu. Til hcegri:
Mynd frá Benin í Vestur-Afríku.
Portúgalskur hermaður frá 16. öld.
verið næsta yfirborðskennd og
stundum beinlínis röng til þess að
ekkert gæti komið fram, sem teld-
ist hættulegt sjálfsvirðingu hins
hvíta manns.
Evrópumanninum fannst það vera
fyrir neðan virðingu sína að skeyta
nokkuð um það, hverjum augum
svarti, rauði eða guli kynstofninn
liti á menningu Evrópu. Við höfum
sjaldan fengið að heyra álit hinna
innfæddu á hvítum mönnum, eins
og það lýsir sér í þessu orðatiltæki,
sem komið er frá Vesturströnd Af-
ríku:
„Þú þværð þér eins og hvítur
maður — aðeins í framan og um
hendur.“