Úrval - 01.11.1969, Blaðsíða 101

SKJÓTIÐ HÖNUM ÉKKI Á LOFT — ÉG Á HANN!
Ö9
nálguðumst hópinn varlega. Jú,
þarna var Craig í gríð og erg að sýna
notkun nýtízku hreinlætistækja.
Við Randy stóðum þarna yzt í hópn-
um góða stund, áður en við gerð-
umst svo djörf að þora að taka hinn
glataða son í okkar vörzlu.
Samkvæmt einni kenningunni
um þroska barnsins eiga foreldr-
ar að láta sem þeir taki ekki eftir
því, ef barnið hegðar sér illa og
gerir eitthvað rangt, en svo eiga
þeir aftur á móti að launa því fyrir
rétta hegðun. Þetta gerir Randy,
þegar ég fer út og skil strákana
eftir í hans umsjá. Hann lætur bara
sem hann taki alls ekki eftir því,
ef drengirnir hegða sér illa og gera
eitthvað, sem þeir eiga alls ekki
að gera. Og ég get svona rétt að-
eins gizkað á, hvað hefur gengið á,
þegar ég kem heim og sé, hvernig
umhorfs er á heimilinu.
Ég trúi í rauninni á hinar „sál-
fræðilegu" aðferðir við barnaupp-
eldi. Ég held, að. þær séu mjög ár-
angursríkar, hvað snertir skapgerð-
arþróim barnsins, þegar til lengd-
ar lætur. En það er samt ekkert,
sem er árangursríkara en góð fleng-
ing til þess að tryggja tafarlausar
hegðunarframfarir.
Og þegar ég flengi strákana, segi
ég alltaf við þá með þeirri rólegu
röddu, sem svo mikið er mælt með:
„Faðir ykkar er sálfræðingur, en
móðir ykkar er það ekki.‘
HEIMSKUPÖRIN
HANS CHAMBERS
Það er alvarlegt mál að eiga hús
við friðsælu götuna okkar, þar sem
er úrval af einbýlishúsum af ýms-
um gerðum. Runnar eru klipptir
og snyrtir samkvæmt áætlun, lauf-
blöð fjarlægð af grasflötum og
gangstígum, snjó mokað, á sama
augnabliki og hann fellur til jarð-
ar, skordýr elt með alls konar
sprautum og hundar hafðir í bandi.
Ruslatunnur eru bornar á bak við
húsið og faldar þar, strax og ösku-
karlarnir eru búnir að tæma þær.
Þetta reglubundna líf hentar
Randy eins vel og ljónsunga hent-
aði að alast upp með kettlingahóp.
Hann samþykkir að vísu, að eiga að
klippa runna og fela ruslatunnur.
En hann álítur bara, aé þetta séu
algerir smámunir í samanburði við
vísindaleg vandamál.
Þetta viðhorf hans gerir suma af
nágrönnum okkar taugaóstyrka.
Einn þeirra, sem er sérfræðingur í
öllu því, sem snertir illgresiseyð-
ingarefni, kom og sprautaði illgres-
ið okkar í vor, svo að það yrði ekki
útundan. Annar nágranni flutti
eitt sinn ruslatunnurnar okkar aft-
ur fyrir húsið, vegna þess að hann
gat ekki þolað að sjá þær standa