Úrval - 01.12.1974, Blaðsíða 4

Úrval - 01.12.1974, Blaðsíða 4
2 ÚRVAL Við skulum hefja skopið að þessu sinni með því að birta í heilu lagi sögu, sem fyrir einhver mistök kom í tvennu lagi í tveimur síðustu heft- um — með afturpartinn á undan. í heilu lagi er sagan svona: Unga, nýgifta konan hafði verið miður sín mánuðum saman. Alls konar taugatruflun og slappleiki hafði hrjáð hana og heimilislækn- inum hafði ekki tekist að hjálpa henni, þrátt fyrir góðan vilja og marga lyfseðla. Svo varð konan ófrísk, og það var sem við mann- inn mælt, að um leið hurfu alli: kvillar og krankleiki. Hún gat ekki stillt sig um að aegja grannkonunnö sjö barna móður, hvernig komið var. „Ójá, elskan mín,“ sagði konan. „Það er eins og ég hef alltaf sagt. Þessir blessaðir læknar geta ekki nokkurn skapaðan hlut. Þeir ausa í mann pillum og mixtúrum, en ég skal segja þér eins og er, að huggu- legt, heimilislegt dund getur yfir- leitt læknað alla kvensjúkdóma — á byrjunarstigi." ★ Sjúklingurinn á geðsjúkrahúsinu hallaði sér út um glugga á stofu sinni, og sá hvar garðyrkjumaður kom með mykju í hjólbörum. „Hæ manni,“ kallaði hann. „Hvað ætlar þú að gera við þennan skít.“ ,.Ég ætla að láta hann á jarðar- berin,“ sagði garðyrkjumaðurinn. „Iss,“ sagði sá í glugganum. „Við látum nú rjóma á okkar, en erum samt sagðir vitlausir!“ ★ Tveir sjúklingar á geðsjúkrahús- inu fengu hamar og nagla að gjöf. Annar hélt naglanum með hausinn að veggnum, en hinn barði á odd- inn með hamrinum. Eftir stundar- korn sagði sá, sem naglanum hélt: „Fuglinn, sem bjó til þennan nagla, hefur verið eitthvað klikk- aður. Hann hefur sett oddinn á vitlausan enda.“ Þá hætti hinn að banga, hugsaði málið um hríð en hló svo dátt. „Nei, nei, góði,“ sagði hann svo. „Það ert þú sem ert vitlaus. Sérðu ekki að þessi nagli gengur að veggnum á móti,“ ★ Mjög hrumur maður kom á sjúkrahús til rannsóknar. Það duld- ist engum, að þessi maður myndi innan tíðar safnast til feðra sinna, en að lokinni rannsókn orðaði læknirinn niðurstöðu sína mjög svo varlega: „Eftir því, sem við best fáum séð, er ekkert líffæri alvarlega sjúkt,“ sagði hann. „Guði sé lof,“ sagði þá sjúkling- urinn. „Þá dey ég heilbrigður."
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.