Úrval - 01.04.1976, Blaðsíða 22

20
URVAL
sókninar gerðu, enga hugmynd um
tíðni XYY meðal almennings, né
hvort hátt hlutfall þeirra eða lágt var
að finna í fangelsum. Þess vegna var
hafln víðtæk rannsókn víða um heim,
til þess að reyna að komast að því,
hve hátt hlutfall nýfæddra drengja
væri XYY.
Þessar rannsóknir hafa sýnt, að XYY
kemur fyrir einu sinni af hverjum eitt
þúsund fæðingum. Það þýðir, að
þetta er lang algengasta litningaaf-
brigðið, næst á eftir mongólisma.
Líkur til þess, að XYY maður
lendi undir algjörri gæslu (svo sem á
geðsjúkrahúsi) em um það bil ein á
móti hundraði, sem er tíu sinnum
meiraenhjáXY manni (0,1:100), en
geta samt ekki talist áberandi miklar.
Einn þeirra vísindamanna, sem um
þetta efni hefur fjallað, hefur þó látið
svo um mælt, að þetta sé ekki ná-
kvæmur útreikningur, því að ef
tekið er tillit til þess hlutfalls XYY
manna, sem nú eru í fangelsum eða á
geðsjúkrahúsum, er það sem næst
einn af hverjum 300.
Sumum rannsóknaraðilum hefur
þótt, sem rannsóknir á nýfæddum
börnum væru út af fyrir sig ekki ein-
hlítar. Þeir vildu einnig fá að fylgjast
með slíkum börnum og fylgjast með
þeim í uppvextinum. Slíkar rann-
sóknir hefðu getað leitt í Ijós, hvort
einhver hegðunarmunur væri á XYY
og XY drengjum, og ef svo væri,
hvort sá mismunur kæmi snemma
fram. Stæðu þessar rannsóknir nógu
lengi, mætti ef til vill einnig gera sér
grein fyrir mismun þeirra XYY
drengja, sem enduðu upp á kant við
lögin og hinna, sem allt væri í lagi
með.
Að minnsta kosti á einum stað — í
Boston — hefur verið gengið lengra.
Þar hefur verið búist til að veita
þessum drengjum sérstaka meðferð
strax á unga aldri til þess að koma í
veg fyrir, að lítils háttar hegðunar-
vandi margfaldaðist og yrði óviðráð-
anlegur.
Til dæmis má kenna foreldrum að
bregðast skynsamlega við hinum
óviðráðanlega þriggja ára snáða, sem
fyrir bragðið, að því er sagt er,
kemur í skóla tveimur árum seinna,
ekki eins óviðráðanlegur og ella.
Þannig má draga úr líkum þess, að
vandamálin hefjist í skólanum, en
auka líkurnar til þess, að einstakling-
urinn verði tiltölulega sæmilegur
borgari.
Þessar rannsóknir hafa sætt mikilli
gagnrýni. Gagnrýnin hefur verið svo
árangursrík, að hætt hefur verið við
áætlanir um að meðhöndla XYY
drengi sérstaklega í Norðurríkjum
Bandaríkjanna, og vafasamt er, hvort
einu sinni verður fylgst með þeim.
Skipulögð andstaðan í Boston hefur
byggst einkum á tveimur atriðum:
Hið fyrra er, að þeir, sem skipu-
lögðu rannsóknina, létu undir höfuð
leggjast að fá fullnægjandi samþykki
foreldranna bæði fyrir fmmrann-
sókninni og því, sem eftir átti að fara,
vegna þess að foreldrunum hafði ekki
verið gerð full grein fyrir marghátt-