Úrval - 01.04.1976, Blaðsíða 24

22
ÚRVAL
Spurningar af þessu tagi eiga engu
síður við aðrar rannsóknir, sem nú
standa yfir, sérstaklega á börnum.
XYY er mjög sjaldgæft fyrirbrigði,
en sambærilegar rannsóknir eru í
gangi á börnum, sem þjást af
geðklofa eða illa skilgreindum sjúk-
dómslýsingum svo sem minni háttar
heilaskemmdum eða óstjórnlegri
athafnaþörf. Hundruð barna þjást af
þessum afbrigðum.
Stærsta siðfræðilega spurningin í
sambandi við þessi mál er hvort
rannsókn af þessu tagi skuli yfirleitt
gerð. Á bandarískri ráðstefnu, sem
haldin var í Boston síðast liðið vor um
erfðafræði og lög, voru XYY rann-
sóknir aðaluppistaðan í óvenju heit-
um umræðum. Einn þátttakandinn
lét svo um mælt, að andstæðingar
rannsóknanna ,,vildu ekki leyfa þær
vegna þess, að í fyrsta lagi myndu
þær ekki fræða okkur neitt, og í öðru
lagi — guð gefi að þær geri það
ekki!”
Er eitthvað, sem samfélagið er
betur sett með að vita ekki? Eru til
einhverjar rannsóknir, sem búa ef til
vill yfir svo viðurstyggilegum niður-
stöðum, að við ættum ekki að hætta á
að grafa þær upp? Við, sem nú
lifum, höfum lagt þessar spurningar
fyrir okkur aftur og aftur, síðan
sprengjan féll á Hirosima, en til þessa
hefur forvitnin og frelsisþráin alltaf
borið hærri hlut frá borði. En
samfélagslcgar afleiðingar vísindanna
eru orðnar svo gríðarlegar (og aukast
mcð degi hverjum), að spurningarnar
hljóta að leita aftur á 1 nýju formi, og
við getum sennilega aldrei svarað
þeim í eitt skipti fyrir öll.
Segjum nú svo, að við komumst að
því, að XYY menn eigi í rauninni
oftar við hegðunarvanda að glíma en
annað fólk, jafvel þótt þeim takist
oftast að halda sig réttu megin við
lögin. Hvað getum við gert með þá
vissu? Og ef við notum hana í tilraun
til að afstýra ákveðinni hegðun (svo
sem með því að setja slíka menn á
hæli á unga aldri), eða ef til vill með
því að setja lög um, að allar þungaðar
konur skuli undirgangast litninga-
próf og öllum XYY fóstrum skuli
eytt), hvar eigum við að setja
mörkin?
Einn þátttakanda á Bostonráð-
stefnunni benti á, að ef rannsóknar-
nefnd kæmi frá Mars til að rannsaka
bandarísk fangelsi, myndi hún þegar
í stað veita tvennu athygli: Dökku
hörundi og karlkyni. Þetta eru þau
erfðafræðileg atriði, sem þar eru
langmest áberandi. Þýðir það, að
samfélagið ætti að grípa til varnarráð-
stafana gagnvart öllum svertingjum
og öllum karlmönnum?
Það var þannig áreiðanlega ekki
nema að hluta til í spaugi, sem
lífefnafræðingurinn Michael Mage
sagði í bréfi til Scinece fyrir fáeinum
mánuðum, að ,,yfirgnæfandi sönn-
unargögn i skýrslum” bentu til þess,
að hin venjulega litningablanda XY
,,sé tengd helstu samfélagsvandamál-
um svo sem ofbcldisglæpum og
stríði. Ef við eigum að veita XYY