Goðasteinn - 01.09.1966, Síða 73

Hnjúkafjöllin himinblá
hamragarðar! hvítir tindar!
I Rangárþingi hafa verið unnin þrekvirki í ræktunar- og land-
varnarmálum í réttum skilningi þess orðs. Bændur héraðsins bund-
ust samtökum um að hefta uppblástur í Landmannahreppi og á
Rangárvöllum, beittu sér fyrir því að hefta landsspjöll þau, er Þverá
olli í Fljótshlíð og ógnaði byggð þar, og þeir fengu því framgengt,
að Þórsmörk var friðuð.
Síðar kom ríkisvaldið til sögunnar og veitti aðstoð við fram-
kvæmdir.
Verkefnin eru enn næg, þótt ekki þurfi framar að berjast við
jökulár og sandstorma. En þau eru nú fyrst og fremst félagslegs
eðlis.
Mig langar að lokum að beina orðum mínum til nemenda frá
Skógaskóla. Þið þekkið eyfellska byggð, friðsæld hennar og frjó-
magn. Ef þið legðuð þessu máli lið, myndi miklu áorkað, því að
þið eruð mörg, sem stundað hafið nám við skólann. Þið kynntuzt
einnig dálítið rríktunarstörfum þar. Þótt nokkuð af árangri starfs
ykkar hafi farið forgörðum á köldu vori, þá er þar samt vaxinn
myndarlegur vísir að birkiskógi. En þennan veika vísi þarf að
vernda, bjarga landi frá örfoki og skapa heilbrigðara skemmtana-
líf í hinu sögufræga Rangárþingi.
I septembermánuði 1966.
☆ ☆ ☆
Kona Sæmundar fróða
Sæmundur fróði giftist konu þeirri, er Ásta hét og var fátækra
manna. Hún ofmetnaðist við giftinguna. Því sagði Sæmundur það,
sem síðan hefur verið haft að málshætti: ,,Hvað drakk ekki Ásta,
áður en hún kom að Odda, vatnið og það varla hreint"?
Goðastemn
71