Goðasteinn - 01.03.1967, Blaðsíða 14

Ekki gátum við sett þetta í samband við neitt sérstakt, en í þá
tíð voru oft haldnar guðsþjónustur í skólanum og stundum minn-
ingarathafnir í sambandi við jarðarfarir, þar sem hér var þá eng-
in kirkja.
HÚSIÐ I LANDBROTI
Seinnipartinn í ágúst 1927 dvöldum við hjónin í þrjá daga hjá
Lárusi Heigasyni á Kirkjubæjarklaustri. Fórum við þá einn daginn
á hestum suður að Skaftárósi, en þar var þá útibú frá Kaupfélagi
Skaftfellinga. Voru þar afgrciddar vörur, aðallega vor og haust, og
að mig minnir einu sinni í viku þar fyrir utan. Helgi sonur Lárusar
annaðist þá um þessa verzlun og var fylgdarmaður okkar. Við fór-
um suður cftir eystri leiðinni, sem þá var kölluð cn nú er þjóðleið
um Landbrot. Ti.1 baka fórum við ytri Iciðina, sem nú er aldrei
farin, enda ekkert býli þar nálægt.
Við vorum komin, að ég held, nokkuð upp fyrir mitt Landbrot,
er ég sá á hægri hönd stórt, tvílyft hús á háum grunni, allt upplýst,
með Ijósi í hverjum glugga. Þetta var seint um kvöldið og orðið
hálfdimmt, svo meira bar á birtunni frá húsinu en ella. Ég var al-
gerlega ókunnug þarna, hafði aldrei fyrr farið þessa leið. Ég spurði
Helga því, hver byggi þarna, sá væri þó búinn að raflýsa svo um
munaði. Þá voru aðeins þrír raflýstir bæir fyrir austan Sandinn og
stungu svo mikið í stúf við hina, að þeim var veitt sérstök eftirtekt.
Helgi sagði, að hér væri enginn bær nálægt. Leit ég undrandi á
hann, en húsið var horfið, þegar ég ætlaði aftur að renna augum
til þess.
Ekki cr ég ein um það að hafa séð Ijós og annað í Landbrotinu,
sem ekki er hægt að telja frá mennskum mönnum komið. Held
ég líka, að óvíða væri líklegra, að huldufólk tæki sér bólfestu en
einmitt þar.
Handrit frú Þorgcrðar Jónsdóttur á Grund í Vík í Mýrdal.
12
Goðasteinn