Goðasteinn - 01.03.1967, Síða 18

legt og var strax ákveðinn að reyna að draga orgelið á sleða og
beita sjálfum mér fyrir, austur yfir Hellisheiði. Ég vissi, að þetta
yrði erfiður flutningur fyrir mig, einsamlan, en þá var ég þó búinn
að taka út nær allan vöxt og var, þó ég segi sjálfur frá, vel að
manni og þolmikill.
Með einhverjum ráðum fékk ég slegið saman sleða, og er svo
ekki að orðlengja það: um kvöldið kvaddi ég kunningjahópinn,
sem ég hafði eignazt í Reykjavík, og um dögun, næsta dag, lagði ég
af stað með orgelið í eftirdragi. Mér gekk vel á leið, en færið tók
mjök að þyngjast, er ég kom upp fyrir Árbæ, og er ofar dró, var
komin versta ófærð. Undir kvöld lá leiðin að Lækjarbotnum. Var
þá kominn sortabylur af landnorðri. Ég sá þá mína sæng útreidda,
að ekki var viðlit að halda lengra áfram með þcnnan flutning.
Um nóttina var ég auðvitað á Lækjarbotnum. Næsta dag var
komið sæmiiegt veður. Kvaddi ég þá heimamenn og bað þá geyma
sleðann með hlassinu. Ég lagði svo af stað, lausgangandi og kafaði
ófærðina austur á einum degi. Um miðnætti kom ég loks heim að
Móakoti. Munu þá hafa verið 16 tímar frá því ég lagði upp frá
Lækjarbotnum. Vel var mér fagnað heima, var sem úr helju heimtur.
Tveimur dögum síðar var messudagur í Kaldaðarnesi. Fagnaði
■sr. Ólafur mér innilega, er hann sá mig. Sagði ég honum ferðasög-
una í stórum dráttum og hversu farið hafði með flutninginn austur.
Eftir messu stanzaði sr. Ólafur á kirkjugólfinu og kvaðst ætla að
scgja nokkur orð við söfnuðinn. Skýrði hann þarna frá námsferð
minni og að ég hefði fyrir tilstilli Jónasar Helgasonar eignazt nýtt
hijóðfæri. Mcð það hefði ég brotizt upp að Lækjarbotnum en orðið
að yfirgefa það, vegna ófærðarinnar. Kvaðst prestur nú heita á alla
góða menn, scm væru staddir í kirkjunni, að veita mér hjálp til að
ná hljóðfærinu austur. Bað hann þá að gefa sig fram, áður en hann
gengi úr kirkjunni. Nokkrir stóðu upp og kváðust fúsir til farar-
innar. Varð það svo að samkomulagi, að fjórir röskir menn færu
með mér næsta dag, suður að Lækjarbotnum að sækja orgelið.
Okkur gekk vel ferðin suður. Tókum við okkur gistingu á Lækj-
arbotnum. I bítið næsta morgun lögðum við svo upp, en þung var
færðin, kafófærð með köflum. Austur yfir mörðum við þó og kom-
tim austur í Kaldaðarneshverfi seint um kvöldið. Voru þá vxst allir
36
Goðasteinn