Goðasteinn - 01.03.1967, Qupperneq 30

Það hefur verið mælzt til þess við mig, að ég segði ykkur hér
í kvöld frá norðurferðinni í sumar. Vil ég verða við þeim tilmæl-
um, að svo miklu leyti, sem ég get. Bæði er það, að við ætluðum
okkur svo nauman tíma til ferðarinnar, að dagleiðir urðu að vera
svo langar, að lítill tími var til hvíldar og því síður tími til að kríta
hjá sér til minnis og svo hitt, að við héldum ekki alltaf hópinn.
Hafa hinir ferðafélagarnir því ýmist annað og e.t.v. meira að segja
en ég. Enda mundi fara svo, þó við, sem hér erum, færum öll í þann-
ig lagaða ferð og færum síðan að segja ferðasöguna, hver fyrir sig,
þá yrði það býsna mismunandi, jafnvel þó við héldum alltaf hóp.
Einn sér og tekur eftir því, sem hinir verða ekki varir við. Verður
því það, sem ég segi hér í kvöld, að miklu leyti mín ferðasaga og
sagt einungis frá nokkru af því, sem í minninu tolldi eftir ferðina
og aðeins smáatvikum, því stórviðburðir gerðust engir: Við lögðum
af stað í þessa ferð 6. júlí, kl. 7,30 að morgni. Ferðin varð að byrja
á því að komast yfir Þjórsá, því bæði var það, að allir töldu
Sprengisandsleið ófæra, þó áliðið væri, sökum þess, hve snjó leysti
seint á afréttum og mikið var óleyst þá, og svo þótti okkur betra að
fara báðar leiðirnar: Kjalveg og Sprengisand. Það varð því fyrsti
„sprettur“ hestanna að synda yfir Þjórsá, sem var með því mesta,
sem hún varð á vorinu, enda ekki nærri laust við, að þeim volgnaði,
sem undir þeim reru.
Fyrst var haldið að Ásum, þar var næsti félaginn. Var Ágúst þá
að taka saman dót sitt til ferðarinnar, en eigi sem beztar ástæður
þar, því ýmsir af heimamönnum lágu eða vóru töluvert lasnir af
inflúenzu. Leizt okkur ekki á blikuna, ef við byrjuðum ferðina með
því að drekka í okkur inflúenzu. Skúli fór nú strax að vitja um
Jóhann bróður sinn, en við hjónin sátum á meðan yfir kaffi, kökum
- og koníaki til varnar veikinni. Að vörmu spori komu þeir bræð-
ur og svo lagt af stað frá Ásum kl. 1,30.
Nú þurfti að koma að Dalbæ, til að taka síðasta félagann, þó
dálítill krókur væri, því svo hafði verið ráðgert. Var nafni minn í
óðaönn að smíða, þegar við komum; þótti komið fram yfir þann
tíma, er hann gat búizt við okkur, en kunni sjálfsagt illa við að
sitja mcð auðar hendur. Eigi að síður, var hann tilbúinn eftir tvo
28
Goðasteinn