Goðasteinn - 01.03.1967, Síða 38

handa hestunum, rúm handa konu minni og tjaldstæði handa okkur.
Fannst mér helzt á presti, að hann héldi mig ekki mcð réttu ráði,
að detta í hug að tjalda. Gat ég ekki ætlazt til gistingar fyrir svo
marga og vildi sem minnstan átroðning gera. Þæfðum við dálítið
um þetta, þangað til prestur sagðist þurfa að hitta konu sína. Úr
því varð engum orðum við komið. Og óneitanlega kom sér vel að
fá rúm. En við urðum nú að þiggja dálítið meira.
Mælifell er austan undir eða austan í hálsinum norður af hnúkn-
um og snýr í austur. Kirkjan stóð á hlaðinu beint fram undan bæn-
um, og voru svo sem 8-10 álnir á milli, nýleg og sett þarna við síð-
ustu endurbyggingu. Hafði áður staðið í kirkjugarðinum, norðan
við bæinn. f kirkjunni var fornt og vandað altarisklæði. Ber ég ekki
svo gott skyn á þá hluti, að ég geti lýst því, en í mínum augum
var það meira virði en drottningarskrúði. Nú eru bær og kirkja
brunnin til kaldra kola með mestöllu, er í var. En ég vona, að altar-
isklæðinu hafi verið bjargað.
Klukkan var orðin n, þegar við lögðum af stað, 9. júlí. Stóð þó
meira til fyrir sumum kvöldinu áður, en bæði þurftu hestarnir
hvíldarinnar með og við því séð, að okkur leiddist ekki. Frá Mæli-
felli förum við niður túnið, um engjarnar að Svartá, sem rennur
í norður þar neðan við, yfir hana og niður Tungusveitina, sem
liggur á milli Svartár og Héraðsvatna. Verður maður þess fljótt var,
að jarðargróður er þar miklu fjölbreyttari en á Suðurlandi, t.d. var
þrílita fjólan - fegurst blóma fslands - í stórum breiðum í bithaga,
þegar kom norður fyrir Reyki. Og það er flcira, sem bendir á, að
við séum komin úr átthögunum, bæir allir með torfþökum og sýn-
ast óreisuiegir, fénaðarhús öll heima á túni og tiltölulega reisu-
legri, svo maður þarf að gæta stundum vel að, hvað bærinn er.
Túngarðar sjást ekki, en nýjar og nýlegar gaddavírsgirðingar komn-
ar á sums staðar. Og svo er það heiti sunnanvindurinn, sem maður
kannast ekki við.
Við förum niður byggðina, án þess að hugsa um, hvar við eigum
að fara, því sr. Tryggvi fylgir okkur alla leið að ferjustaðnum á
Héraðsvötnum, hjá Ökrum. En það er komið nýtt áhyggjuefni: -
Héraðsvötnin höfðu verið í „stólpaflugi", sem Norðlendingar kalla,
og ekki ferjandi í tvo daga. Fíagar svo til, að tvær kvíslar eru vestan
36
Goðasteinn