Goðasteinn - 01.03.1967, Qupperneq 39

megin, sem verður að fara yfir, til að komast í dragferjuna. Gætir
þeirra venjulega ekki, en nú höfðu þær verið á sund þessa daga.
Þegar við komum þar, er komið fjöruborð á vötnin og kvíslarnar
ekki nema rúmlega í taglmark, undan straumi, en tveir piltar, sem
komu austan yfir með ferjuni, fengu sund. Þeir áttu í straum og fóru
e.t.v. ekki eins gætilega af því þeir voru kunnugir.
Við kveðjum nú sr. Tryggva, förum yfir kvíslarnar og ríðum svo-
upp í dragferjuna. Þurfti hún að fara þrjár ferðir með okkur, sex
menn og nítján hesta, og kostaði aðeins kr. 6,20. Þá var kl. 2,30.
Við höfðum ætlað okkur Öxnadalsheiði, skemmstu leið til Akur-
eyrar, en Norðurá var ófær, svo við urðum að fara ytri leiðina, enda
ljúft að koma að Hólum. Leiðin liggur út Blönduhlíðina. Er þá
há og brött hlíðin á hægri hönd en engið meðfram Héraðsvötnunum
á þá vinstri, vegurinn ágætur í fjallsrótinni, svo maður lítur niður
til Vatnanna, yfir Hegranesið, sér byggðina hinum megin, alla leið
í fjallgarðinn vestan við. Húsin á Sauðárkróki hillti uppi og Drang-
ey eins og voldugur einvaldur úti í firðinum.
Þegar komið er út að fjarðarbotni, er komið í Viðvíkursveitina.
Þá ætluðum við beint yfir Hrísháls að Hólum, en mættum mönn-
um, sem sögðu Hjaltadalsá ófæra. Urðum við því að halda áfram
út með Skagafirði og fara yfir ána á brúnni, en hún er niður undir
sjó, langt út með firðinum. Sá krókur jók ferðalagið a.m.k. um
tvo tíma. Þegar komið er fram yfir miðaftan, er suma farið að langa
í kaffi, enda ófróðlegt að fara svo um tvær sveitir Skagafjarðar að
hitta engan mann. Við fórum nú heim að bæ þeim, er heitir á Brim-
nesi, og báðum um drykk og kaffi. Drykkurinn kom strax, rjómi
eða rjómabland, eins og hver vildi, en okkur lengdi nokkuð eftir
kaffinu. Sáum við, hvað olli, þegar það kom: Með kaffinu komu
sjóðheitar pönnukökur, þó a.m.k. fimm tegundir kæmu af öðru, fínu
brauði. Og fyrir utan pönnukökurnar, bætti það biðina, að hestarn-
ir stóðu í cngjunum á meðan.
Ég man ekki til að hafa nokkurn tíma komið í jafnfín herbergi
í sveit og tvær stofur á þessum bæ. Þarna bjuggu ung hjón, einkar
viðfelldin og yfirlætislaus. Mér er óhætt að segja, að það var reynt
að nota tímann eftir alla hressinguna, sem við og hestarnir fengu.
Að hálftíma liðnum komum við að brúnni á Hjaltadalsá. Þar hef
Goðasteinn
37