Goðasteinn - 01.03.1972, Blaðsíða 68

ýtum í Drottins nafni“, cn sem menn eru að fara uppí, þá kernur
ólag og slær skipinu flötu uppí sandinn. Ýting var endurtekin
aftur og aftur og skipinu sló upp aftur og aftur en hvað oft, veit
ég ekki, víst heldur aldrei talið, en smátt og smátt barst skipið
vestur eftir fjörunni, að Eystra-Þrándarholti eða um 50 faðma.
Þá segir Björn Björnsson formaður við hinn formanninn, Jóhann
Magnússon á Brunnum: ,,Nú skulum við hætta, Jóhann, og setja
skipið upp, því ég sé, að við eigum ekki að komast á sjó í dag.“
Eitt er víst og öruggt, að báðir þessir menn voru mjög miklir
sjósóknarar, þrekmenn og hetjur miklar, Jóhann talinn afrenndur
að afli og Björn meira en í meðallagi sterkur, svo ekki hefur
verið gefizt upp fyrr en í fulla hnefana.
Formennirnir líta nú út á sjóinn til skipsins, sem úti var, og
sjá að því er róið knálega til lands. Þeir settu skipið upp í naust
og búa sig til að taka á móti hinu skipinu. Þeir vaðbundu helm-
inginn af mönnunum, sem voru í fjörunni, fimm eða sex, og
jafnmargir héldu í þá.
Nú er Halldór að koma rétt inn að landsjónum og stanzar þar
ögn. Sýnist honum þá vera að koma lag. Hann kallar til háseta
sinna: „Reynum við þá að róa í Drottins nafni“, og sem menn-
irnir byrja að róa landróðurinn, þá afturkallar Halldór. Eftir
Iítinn tíma kallar hann lag í annað sinn og afturkallar í annað
sinn og segir: „Ég held ég ætli ekki að fá hik með ykkur, piltar.“
Er þá sagt, að ungur maður á skipinu hafi kallað vel hátt: „Jú,
víst, víst.“ Á næsta lagi kallaði Halldór svo lag í þriðja sinn,
og reru þá allir lífróður. Sögðu þeir, er voru í landi, að mjög
hefði lagið verið tvísýnt og hefði landsjórinn brotnað undir miðju
skipinu uppi í vanalegri skiptifjöru, þar sem vanalegt var að
skipta fiski, áður en byrjað var að setja skip frá sjó.
Mönnum, sem þarna voru við og sögðu mér þessa sögu, bar
saman um, að svo hefði skipið risið hátt á framendann, að tals-
vert af fjörumöl hefði sópazt inn í það á annan framkinnunginn,
inn í barkann. Skipinu skilaði mjög vel upp í fjöru, líka mjög
rösklega tekið á móti því. Skipshafnirnar leiddu skipið mjög
rösklega milli sín upp í hróf sitt, sem var uppi á háfjörukambi.
Þeir hvolfdu því í skyndi, báru grjót í festina, sem var yfir
66
Godaste'mn