Goðasteinn - 01.06.1974, Page 44

Ég þori ei brúðrin benda þér.
Ofinn með ásýnd skærri,
eíns um böndin getur.
Borga hlýt ég böguna þá í vetur.
Þú sagðir úr hárum svína
sokkana gjörða mína,
blandaða bláa og fína,
brjálaða, á tungu þína.
Mátti mér á skína
allt það best í veröld er.
Ég þori ei brúðrin benda þér.
Eikin elda rína,
ef þú manst það betur.
Borga hlýt ég böguna þá í vetur.
Enn þú berð tíu tröfin,
það telst þín vina gjöfin,
framan flutt um höfin,
með frænótt silki vöfin.
Sorgar súta köfin
súpa fyrir þig piltarn'r.
Ég þori ei brúðrin benda þér.
Það sést um svuntu löfin,
hvað saumað vel þú getur.
Borga hlýt ég böguna þá í vetur.
Þín eru köst af klæði,
kosta bestu gæði,
rauðan, bláan bæði
bera farvann næði.
Þó Þorbjörg digra dæði,
sem dyggðauð vann að gamni sér.
Ég þori ei brúðrin benda þér.
Unnið gat með æði
Arinnefju tetur.
Borga hlýt ég böguna þá í vetur.
42
Goðasteum