Goðasteinn - 01.06.1974, Page 70

mánuðina, eða sem samsvaraði verði tveggja 50 kg hveitisekkja.
Hvað um það. - Óskadraumur hafði ræst, og var það höfuð-
atriðið.
Engin upphitun var þá í sölubúðinni, og kom hún ekki fyrr en
allmörgum árum síðar. Hins vegar var þá nýlega kominn kolaofn
á skrifstofuna. Lýsing var heldur engin í búðinni og ekki afgreitt
þar eftir að skyggja tók að haustinu og fram undir vor. Kvöldin
eftir lokunartíma fóru aðallega í að skrifa ársreikninga viðskipta-
manna, sem voru margir hverjir æði langir, þar sem öll úttekt
var skrifuð bcint inn í höfuðbókina sjálfa. Ekki þekktist þá rit-
vél né reikningsvél, allt varð að handskrifa, og blýanturinn með
hjálp höfuðsins að sjá um að rétt væri reiknað.
Mér er enn minnisstætt, að árið 1909, rétt fyrir áramótin mældi
ég einn við kertaljós, nokkur kvöld, alla vefnaðarvöru verslunar-
innar. Var ekki laust við að ég öfundaði þá hina, sem sátu inni á
skrifstofunni við skriftirnar í hlýjunni.
Það mun hafa verið 1910, að þáverandi faktor, Gísli Jónsson,
lét setja upp Lux-ljós í búðina, sem lýsti hana allvel, þegar það
var í lagi. Voru það mikil viðbrigði frá myrkrinu áður.
Einingar vogar og máls voru þá aðrar en nú: Korn talið í tunn-
um, skeffum og pundum, kol í skippundum og lýsipundum. Smærri
vörur, svo sem krydd, skúfasilki o. fl. í lóðum og kvintum. Mælt
var í álnum, kvartélum og tommum. Öll þessi fræði átti maður þá
að læra í barnaskóla í hinni ágætu reikningsbók Eiríks Bríem.
Brýðisverslanirnar hér á landi þóttu selja nokkuð dýrt, og
sennilega hefur sá, sem kvað þessa landsfleygu vísu, ekki verið
allskostar ánægður mcð viðskiptin:
Brýði er nefndur beykirinn,
bölvað níðið synda.
Á honum skríði andskotinn
og úr honum smíði tinda.
Hvað sem um það mátti segja, ýmist máske satt eða logið,
finnst mér ég talsvert hafa lært þann tíma, sem ég vann hér við
Brýðisverslun. Hygg ég að bókhald allt hafi þar verið nákvæmara
68
Goðasteinn