Goðasteinn - 01.06.1978, Qupperneq 67

Ekki er öll saga Einars enn. Þegar hann og fjölskylda hans voru
á Einarsbrekku, skeður það að Ingunn Þorsteinsdóttir í Hestgerði,
sem þar var hjá móður sinni Þorlaugu Jónsdóttur, eignast son og
kennir Pálma Benediktsson föður að barninu. Pálmi var ekki ásjá-
legur til hjúskapar og varla von að Þorlaug gerði sig ánægða með
hann fyrir tengdason, enda veit ég ekki hvort það hefur verið til-
gangur Ingunnar. Hún var mesta myndarstúlka, sem öllum þótti
vænt um, er henni kynntust. Þorlaug frændkona mín tekur barnið
frá móðurbrjóstinu, þar sem móðirin lá í blóðböndum, og fær tvær
ekki fullþroska manneskjur til að fara með barnið til Pálma föður
þess, en hann var þá vinnumaður hjá Páli og Guðrúnu á Smyrla-
björgum. Þau, sem með barnið fóru, voru Þorsteinn Sigurðsson,
uppvaxandi piltur í Hestgerði og Guðrún Bergsdóttir frá Borgar-
höfn, unglingsstúlka. Var lagt fyrir þau að koma ekki með barnið
aftur. Þau komust með það að Smyrlabjörgum. Guðrún bannar
Ingibjörgu vinnukonu sinni útgöngu og dregst að upp verði lokið,
svo hjúin leggja reifarstrangann á bæjarhelluna og flýta för sinni
til baka. Ingibjörg víkur húsmóður sinni frá dyrunum og segir: ,,Þú,
Guðrún, getur ekki bannað mér að hafa barnið í bólinu hjá mér,
ég get gefið því af matnum mínum, þú skammtar svo vel.“ I þessu
ber að Einar á Einarsbrekku og býðst hann til að taka barnið og
fer með það til Hólmfríðar konu sinnar, sem þá hafði barn á brjósti.
Lét hún sig ekki muna um að taka barn Pálma og hafa tvö börnin
á brjósti.
Páll Benediktsson var ekki heima, er barnið var borið að dyrum
hans. Hann var mesta góðmenni og hefði betur farið ef hann hefði
verið nærri. Guðrún var dálítið stórgeðja en lét Pál öllu ráða, þegar
til vandræða kom.
Kristinn Pálmason var tvö ár hjá Einari og Hólmfríði. Fór Pálmi
þá ráðsmaður til Snjófríðar Einarsdóttur að Bakka á Mýrum og
tók drenginn með sér. Sagði Pálmi mér að Snjófríður hefði hugsað
vel um barnið. Frá Bakka fór Pálmi með drenginn að Þórisdal í
Lóni og er þar stutt, fer svo austar og austar og kemst síðast að
Fossvöllum í Jökuldal og er þar lengi. Þar veiktist Kristinn. Fór
Pálmi þá með hann til Seyðisfjarðar, til Egils Jónssonar læknis.
Þar lá Kristinn á spítalanum mestallan veturinn og batnar ekki.
Tekur Pálmi hann þá og setur upp á Skjónu sína en gengur sjálfur.
Goðasteinn
65