Læknaneminn - 01.01.2017, Page 144

Læknaneminn - 01.01.2017, Page 144
Sk em m tie fn i 14 3 Ragnheiður Vernharðsdóttir Fyrirhugað útskriftarár úr Læknadeild: 2018 Frumburður fæddur: Ég átti Vernharð (Venna) í lok fyrsta námsársins, 21. maí 2012. Hverjir eru helstu kostir þess að hefja barneignir á þessum tíma? Maður er einfaldlega yngri. Það verður allt erfiðara með aldrinum. Ég áttaði mig hins vegar ekki á þessu fyrr en ég eignaðist Viðar, yngri son minn, í nóvember 2015, þá á fjórða ári. Það helsta sem mér finnst erfiðara núna en áður er svefninn, ég átti mun auðveldara með að sofa lítið og læra mikið þegar ég var 21 árs en 24 ára. Annar kostur þess að byrja barneignir snemma er sá að þá er hægt að klára þær fyrr. Hvað var erfiðast? Að finnast ég ekki geta sinnt náminu, félagslífinu og hvað þá foreldrahlutverkinu eins vel og ég vildi. Á tímabili fannst mér rosalega erfitt að finna alltaf fyrir svona mikill togstreitu. Þetta hefur hins vegar orðið auðveldara með tímanum. Ég hef lært að njóta fjölskyldunnar, skólans og vinanna, allt á sinn hátt. Hvaða áhrif hafði þetta á þinn námsferil? Ég seinkaði mér ekki eftir að ég átti Venna. Hann fæddist rétt fyrir sumarfrí, ég var heima um sumarið og hélt síðan áfram á öðru ári um haustið. Planið var að barnsfaðir minn yrði heima með hann þessa önn. Það gekk hins vegar ekki upp, samband okkar var erfitt og ég sá því um Venna ein. Ég var mjög heppin að besta vinkona mín bauðst til að vera með hann á morgnana meðan ég var í skólanum. Önnin hefði algjörlega klúðrast ef ekki hefði verið fyrir hana. Venni byrjaði síðan hjá dagmömmu eftir áramótin. Undir lok annars námsársins slitum við faðir hans samvistum og var ég því einstæð í um ár, þar til ég kynntist núverandi unnusta mínum. Þegar ég eignaðist Viðar tók ég annan pól í hæðina, ákvað að róa mig aðeins niður og njóta tímans með strákunum mínum. Æskuárin þeirra koma ekki aftur. Einkunnirnar hafa þó fengið að finna fyrir barneignunum. Í fyrstu fóru þær hratt niður á við en svo verður maður einhvern veginn skipulagðari og nú eru þær meira að segja hærri en áður. Á heildina litið hafa barneignirnar því haft jákvæð áhrif á námsferil minn. Maður þroskast og öðlast mikla reynslu af því að eiga börn. Hversu þétt stuðningsnet hafðirðu? Ég hafði mjög gott stuðningsnet sem samanstóð af góðum vinkonum, systur, bróður, móður og yndislegum föður. Í mínu tilviki var það að minnsta kosti nauðsynlegt að eiga þau að þar sem ég var ein með Venna. Þetta er hins vegar allt annað þegar maður hefur maka til að deila foreldrahlutverkinu með. Hvað myndirðu gera öðruvísi í dag? Ég gerði þetta nú öðruvísi þegar ég eignaðist Viðar. Þá fór ég í námsleyfi og hafði barnsföður minn með mér í þessu. Það er líklega það sem skiptir mestu máli til að þetta gangi smurt ­ að vera gott teymi, mamman og pabbinn. Það sem maður getur þó alltaf gert betur er að vera meðvitaður um að njóta dagsins í dag, njóta litlu augnablikanna. Þau eiga sér nefnilega stað á hverjum degi. Hefurðu einhver ráð til læknanema/ unglækna í barneignahugleiðingum? Fara eftir því sem hjartað segir. Langi þig í barn þá mæli ég með því að slá til. Hlutirnir ganga upp ef þú ætlar þér það. Heimurinn ferst ekki þó maður þurfi að fresta náminu um einhvern tíma. Svo stend ég líka í þeirri trú að það sé ekkert auðveldara að byrja barneignir þegar maður er loksins kominn á vinnu­ markaðinn og byrjaður að feta sín fyrstu fótspor þar. Margir bíða eftir „rétta tímanum“ til að eignast barn. Ef einhver finnur þennan rétta tíma má sá hinn sami segja mér hvenær hann er. Rósamunda Þórarinsdóttir Fyrirhugað útskriftarár úr Læknadeild: 2019 Frumburður fæddur: Fæddist 20. janúar 2016. Vorönn á þriðja ári, tíu dögum fyrir lokaprófið í faraldsfræði. Hverjir eru helstu kostir þess að hefja barneignir á þessum tíma? Það var ekki skyldumæting í tíma þannig að ég gat verið heima með barninu og lært án þess að seinka mér í náminu. Áfangarnir á þessum tíma voru faraldsfræði og tölfræði, ekki jafn yfirgripsmiklir og aðrir áfangar í læknisfræði. Auk þess var ég þegar langt komin með rannsóknarverkefnið mitt og gat verið heima að skrifa BS ritgerðina mína. Hvað var erfiðast? Það að við erum bæði í læknisfræði var erfitt. Pabbinn var á fjórða ári sem krefst mikillar viðveru á spítalanum auk þess sem hann sinnir atvinnufótbolta meðfram náminu. Fyrsta árið eftir barneignir er alltaf það viðkvæmasta og var lífið oft tilfinningalegur rússíbani með tilheyrandi brjóstaþoku. Hann var þó alltaf með okkur mæðgur í fyrsta sæti og þannig tókst þetta. Seinna var það erfiðasta að eiga eins árs gamalt barn á fjórða ári og pabbinn á fimmta ári. Eftir kl. 16.00 á daginn og um helgar er enginn tími til að hvíla eða læra þegar maður á barn á þessum aldri. Auk þess var hún á ungbarnaleikskóla en því fylgja oft mikil veikindi sem herjuðu þá oftast á alla fjölskyldumeðlimi. Hvaða áhrif hafði þetta á þinn námsferil? Ég þurfti ekki að seinka mér og naut þess að vera í sumarfríi með barninu eftir þriðja ár. Þetta hefur haft sín áhrif á einkunnir en með tímanum lærir maður að skipuleggja sig betur. Hversu þétt stuðningsnet hafðirðu? Ég er með mjög þétt stuðningsnet en þurfti ekki mikið að stóla á það. Ég hafði mjög lítinn áhuga á að fara frá barninu fyrstu mánuðina og nýtti tímann meðan hún svaf til að læra. Um haustið var hún orðin tæplega átta mánaða og þá hentaði mér vel að byrja aftur í náminu og pabbinn tók við. Hann frestaði einni önn hjá sér í læknisfræðinni en mun samt útskrifast með sínum árgangi 2018. Hann fékk valtímabilið á sjötta ári metið vegna fyrra náms og mun því taka geð/tauga/ augn á síðustu önninni. Hvað myndirðu gera öðruvísi í dag? Ég myndi skipuleggja mig betur á fjórða ári, það er erfitt að setjast niður og læra t.d. um helgar þegar mann langar helst að vera með barninu en ég mæli með að fá góða pössun í nokkrar klukkustundir og gefa sér tíma í að lesa. Hefurðu einhver ráð til læknanema/ unglækna í barneignahugleiðingum? Bara „go for it!“ Ekkert toppar það að eignast afkvæmi í lífinu og þú græðir ekkert á því að bíða. Það gerði mig að betri og sterkari manneskju. Ég er með þykkari skráp fyrir vikið og sé miklu skýrar hvað það er sem skiptir mig máli í lífinu. Ólýsanleg hamingja en auðvitað er þetta oft erfitt.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162

x

Læknaneminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.