Það bezta - 15.01.1948, Page 5

ms
ARTURO TOSC.ANINI
3
Hann hefur aidrei reynt að
breiða yfir það, að hanti er a£
lágum stigum.
Faðir itans var fátækur klæð-
skeri á Noxður-Ítalíu. Þegar
Toscanini var níu ára, hóf hann
nám í tónlistarskólanum í
Parma. F.kki leið á löngu, unz
skólabræður hans fóru að kalla
hann „séníið“ og fylgdíi honuni
fast, er liann stofnaði á laun
skólahljómsveit, en fyrir það var
þeim öllum refsað. Flann fékkst
nu við ólík störf um skeið, var
til dæmis knéfiðluleikarr í óperu-
hljómsveit. En svo bar það við í
Rio de Janeiro kvöld eitt í júnt
1886, að hinn 19 ára gamli Ar-
turo vai'ð frægur í einni svipan.
ítalskur óperuflokkur, sem var
þar í heimsókn, hafði reitt brazi-
b’skan hljómsveitarstjóra tit
reiði, þangað til hann neitaði
að stjórna hljómsveitinni, fáum
kfukkustúndum fvrir frumsýn-
ingu á A'ida. Tveir ítalskir vara-
menn voru blístraðir niður af
þjóðræknum Ieikhúsgestum. Þá
minntist einhver knéfiðluleikar-
ans unea, sem hafði æft söngv-
arana á leiðinni yfir hafið og
virtist baía talsverða nasasjón af,
óperustjórn.
Þegar skegglausi unglingurinn
birtist. í sporum hljómsveitar-
stjórans, sljákkaði í leikhúsgest-
unum. Með fyrslu vísbendingn
sinni hafði Toscanini staðizt
prófra un h ljómsvei tars tj óra ns.
Aheyrendurnir stóðu á öndinni.
Að loknum fyrsta þætti var lxann
hálfguð. Á því sumri stjórnaði
Jiann 18 öðrum óperum í Rio
— öílum eitir minni.
Ókjörum af prentsvertu hefur
verið eyt.t til þess að dást að
Iiinni fimlegu minnisgáfu Tos-
caninis. Hann getur lært Ixeila
óperu á einni lielgi og munað
hvert smáatriði hennar árum
saman. Einu sinni kvartaði öbó-
leikaii yfir því í lxléi, að eitt-
hvað væri athueavert við es-
O
klappann hans. „Ekkert að ótt-
asj,“ sagði Toscanini eftir and-
artaks umhugsun. „Það er ekk-
ert es i því, sem eftir er af lilut-
verki yðar.“ Þegar flókið atriði
í stofutónverki harst í tal
iyrir skömmu, gekk hann áð
slaghc\punni og lék annan
þátt þess frá upphafi til enda.
Flaxrn hafði ekki séð nóturnar í
62 ár.
Þá er hið frámunaléga tón-
eyra Toscaninis ekki minna
undrunarefni. Frammi fyrir
hundrað manna strengjahljóm-