Það bezta - 15.01.1948, Qupperneq 5

Það bezta - 15.01.1948, Qupperneq 5
ms ARTURO TOSC.ANINI 3 Hann hefur aidrei reynt að breiða yfir það, að hanti er a£ lágum stigum. Faðir itans var fátækur klæð- skeri á Noxður-Ítalíu. Þegar Toscanini var níu ára, hóf hann nám í tónlistarskólanum í Parma. F.kki leið á löngu, unz skólabræður hans fóru að kalla hann „séníið“ og fylgdíi honuni fast, er liann stofnaði á laun skólahljómsveit, en fyrir það var þeim öllum refsað. Flann fékkst nu við ólík störf um skeið, var til dæmis knéfiðluleikarr í óperu- hljómsveit. En svo bar það við í Rio de Janeiro kvöld eitt í júnt 1886, að hinn 19 ára gamli Ar- turo vai'ð frægur í einni svipan. ítalskur óperuflokkur, sem var þar í heimsókn, hafði reitt brazi- b’skan hljómsveitarstjóra tit reiði, þangað til hann neitaði að stjórna hljómsveitinni, fáum kfukkustúndum fvrir frumsýn- ingu á A'ida. Tveir ítalskir vara- menn voru blístraðir niður af þjóðræknum Ieikhúsgestum. Þá minntist einhver knéfiðluleikar- ans unea, sem hafði æft söngv- arana á leiðinni yfir hafið og virtist baía talsverða nasasjón af, óperustjórn. Þegar skegglausi unglingurinn birtist. í sporum hljómsveitar- stjórans, sljákkaði í leikhúsgest- unum. Með fyrslu vísbendingn sinni hafði Toscanini staðizt prófra un h ljómsvei tars tj óra ns. Aheyrendurnir stóðu á öndinni. Að loknum fyrsta þætti var lxann hálfguð. Á því sumri stjórnaði Jiann 18 öðrum óperum í Rio — öílum eitir minni. Ókjörum af prentsvertu hefur verið eyt.t til þess að dást að Iiinni fimlegu minnisgáfu Tos- caninis. Hann getur lært Ixeila óperu á einni lielgi og munað hvert smáatriði hennar árum saman. Einu sinni kvartaði öbó- leikaii yfir því í lxléi, að eitt- hvað væri athueavert við es- O klappann hans. „Ekkert að ótt- asj,“ sagði Toscanini eftir and- artaks umhugsun. „Það er ekk- ert es i því, sem eftir er af lilut- verki yðar.“ Þegar flókið atriði í stofutónverki harst í tal iyrir skömmu, gekk hann áð slaghc\punni og lék annan þátt þess frá upphafi til enda. Flaxrn hafði ekki séð nóturnar í 62 ár. Þá er hið frámunaléga tón- eyra Toscaninis ekki minna undrunarefni. Frammi fyrir hundrað manna strengjahljóm-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Það bezta

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Það bezta
https://timarit.is/publication/1957

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.