Það bezta - 15.01.1948, Page 6

Það bezta - 15.01.1948, Page 6
ÞAÐ BEZTA Janúiar h sveit greinir hann hina minnstu slöknvai á lægstu tónum hjá fiðl- ar?. í öftustu röð. Hljóðfæraleik- arar eru hættir að skáka í því skjólinu, að hin smávægilegustu mistök fari fram hjá honum. Þó að meistarinn finni ekki að þeg- ar í stað, er hann vís til að segja nokkru síðar: „Á fimmtudaginn var fór f'vam hjá yður 16. parts þögn í fimmta takli ", eða: „Yð- ur varð sama skyssan á í fyrra: hélduð þér, að ég tnundi ekki heyra það?“ Örvæntingarfull leit T’oscan- 'nis að listrænni fullkomnun jtefur rekið hann leiklnisa milli. Lítilfjörlegt atvik getur orðið til þess, að hann segi umsvifa- laust upp starli og þrumi þá j jafnframt, að þessi öld virðist ekki getað skapað þá hljóðfæra- I leikara, er séu jress uinkomnir að flytja óaðfinnanlega verk hinna miklu tónskálda. Ólíklegt er, að liann hafi nokkurn tíma lieyrt Itjá hljómsveitum sínum þá hreinu, lýtalausu tónlist. er sífellt ómar fyrir eyrum hans. Þegar m-Ástarinn er óánægð- ur með aðakæ'ingu eða syningu, fer hann tafarlaust hcim án þess að mæla orð og neitar að matast. Ef honum hefur gramizt mjög, ætlast hann til, að fjölskyldan taki þátt í föstunni. Nýlega kall- aði hann NBC-Symphony flokk skólastráka og hálfvita, hætti síð- an við lokaæfingu og hvarf á brott svo sveittur, að hann fékk slæm-t kvef. „Gamli maðurinn er að gefast upp,“ mælti einn hljóðfæraleikarinn glottandi. „Var.hann ekki með r'éttu ráði!“ Gagnvart hirðuleysi, meðal- mennsku og ókurteisi, getur hann verið rustalegur. Nafntog- uð óperusöngkona skeytti engu leiðbeiningum hans í lokaæf- ingu og lét svo um mælt, að luin, en ekki hann, væri stjarnan. Meistarinn horfði á hana með djúpri fyrirlitningu. „Frú mín góð,“ mælti hann, „stjörnurnar eru á himinhvelfingunni. Hérna niðri erum \ ið aðeins góðir eða lélegir tónlistarmenn, og það veit sá eini, að þér eruð í síðari flokknum!“ Á hinn bóginn tekur hann mildilega á yfirsjónum, þegar hann finnur hinn sanna, listræna neista. SÓpransöngkona, sem var mjög dáð fyrir sína himnesku rödd, gerði sig nökkrum sinn- um seka um ónákvæmni á fyrstu lokaæfingu sinni lijá Toscanini. A-Ht í einu hreytti hann vit úr

x

Það bezta

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Það bezta
https://timarit.is/publication/1957

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.