Vinnan og verkalýðurinn - 15.02.1951, Síða 51

Vinnan og verkalýðurinn - 15.02.1951, Síða 51
Kolumbus kemur í höfn Framh. af bls. 7. blanda ekki saman nöfnum. Hversu langt er síð- an þér uppgötvuðuð Ameríku, hr. Kolmann? Svo-o, í dag? Ágætt. Hvernig líkar yður Amer- íka?“ „Sjáið nú til. Mér hefur enn ekki unnizt timi til að gera mér yfirlitsmynd af þessu frjósama landi . ..“ Fréttamaðurinn sat djúpt hugsandi. „Svo er nú það. Jæja, segið mér þá, lir. Kolmann, hvaða fjórum hlutum yður geðjast bezt að í New York. „Það er nú erfitt, sjáið þér lil . . Fréttamaðurinn gerðist djúpt hugsandi á ný. Hann var vanur að eiga viðtöl við hnefaleika- menn og kvikmyndastjörnur. Það var erfitt að fást við náunga eins og Kolumbus, svona seinan í svörum og sljóan. Loks mannaði hann sig upp til nýrrar sóknar og kreisti upp úr sér þessa einkar frumlegu spurn- ingu: „Hr. Kolumbus, getið þér sagt mér frá ein- hverju tvennu, sem yður gazt ekki að?“ Kolumbus andvarpaði þungan. Hann hafði aldrei komizt í slíka klípu. Hann strauk liendinni yfir enni sér og sneri sér hikandi að hinum inn- borna vini sínum. ,,Kannske gætum við reynt að komast af án auglýsingar.“ „Eruð þér að ganga af göflunum," sagði sá inn- borni og fölnaði við. „Það, að þér liafið uppgötv- að Ameríku skiptir engu máli,—-Hitt skiptir öllu, að Ameríka uppgötvi yður.“ Fréttasnatinn gerði stórkostlegt andlegt átak og bar fram þessa innblásnu spurningu: „Hvernig fellur yður við amerískar konur?“ Hann beið ekki eftir svari, en tók að hamast við skriftirnar. Öðru hvoru tók hann logandi síg- arettuna út úr sér og potaði henni bak við eyrað. Samtímis stakk hann upp í sig blýantinum og starði upp í herbergisloftið í leit að innblæstri, svo hélt hann áfram að skrifa. Þegar hann var bú- inn, sagði hann „ókei“, klappaði hinum vand- ræðalega sægarp á flauelsklætt, borðalagt bakið, þrýsti hönd hans og fór. „Jæja, nú er allt í lagi,“ sagði innborni rnaður- inn hjálpfúsi. „Við skulum fá okkur gönguferð um borgina. Úr því þér hafið uppgötvað landið, er bezt að þér lítið á það. En yður verður ekki leyft að koma í Broadway með þetta flagg. Bezt að skilja það eftir.“ Gönguferðin um Broadway endaði með því, að þeir fóru á 35-centa burlesque-sýningu og hinn mikli og óframfærni Kolumbus flýði þaðan líkt og byssubrenndur héri. Hann þaut eftir strætun- um, rak sig á fólk og bað fyrir sér upphátt. Þegar hann kom upp á herbergi sitt, fleygði hann sér í rúmið og féll í fasta svefn með skröltið frá járn- brautarlestunum í eyrum sér. Það var snemma næsta morgun, að verndar- vættur Kolumbusar sté inn úr dyrunum og veif- aði dagblaði sigri hrósandi. Hinn skelfdi land- könnuður kannaðist við glottandi smettið á sjálf- um sér á 85. síðu. í lesmálinu var sagt frá því, að hann væri alveg vitlaus í amerísku kvenfólki og teldi það glæsilegustu verur í heimi. Hann væri og náinn vinur Negus Selaisse Abyssiníukeisara — og þess látið getið, sem af tilviljun, að ltann mundi halda fyrirlestra um landafræði við Har- ward-háskóla. Hinn virðulegi Genúamaður ætlaði að fara að bölva sér upp á, að hann hefði aldrei sagt orð í þessa átt, er nýja gesti bar að garði. Þeir eyddu ekki tímanum í óþarfa kurteisi, en komu strax að efninu. Auglýsingin var farin að bera sinn gullna ávöxt. Kolumbusi liafði verið boðið til Hollytvood. „Sjáið nú til, hr. Kolumbus," gestirnir leituð- ust við að sannfæra hann. „Við viljurn, að þér takið að yður aðalhlutverkið í sögukvikmyndinni Amerigo Vespucci. Hugsið yður bara. Kristófer Kolumbus í eigin persónu í hlutverki Amerigo Vespucci. Almenningur getur ekki staðizt þess konar. Aðalatriðið er, að samtölin fari fram á Broadway-mállýzku. — Skiljið þér það? Ekki? Þá skulum við skýra yður frá þessu öllu alveg frá byrjun. Við höfum leikrit; það er byggt á skáld- sögunni Greifinn al' Monte Christo eftir Dumas. En það skiptir ekki máli. Við liöfum hresst upp á það, og nú fjallar það líka um fund Ameríku.“ Kolumbus svimaði og hann bærði orðlausar varirnar. Hann var auðsjáanlega að biðja fyrir sér. Hinir innbornu frá Hollywood héldu fjör- lega áfram. „Og svo eigið þér, hr. Kolumbus, að leika hlut- verk Amerigo Vespucci. Spánardrottning er óð af ást til hans. Sjálfur er hann vitlaus af ást á rúss- nesku prinsessunni Grishku. En Richeliu kardí- náli mútar Vasco de Gama og kemur því svo fyrir með hjálp Lady Hamilton, að þér eruð sendur til Ameríku. Þetta djöfullega samsæri er einfalt og augljóst. Sjóræningjar ráðast á yður á hafi úti. VlNNAN OG VERKALÝÐURINN 45

x

Vinnan og verkalýðurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vinnan og verkalýðurinn
https://timarit.is/publication/1968

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.