Vinnan og verkalýðurinn - 01.05.1955, Blaðsíða 24

ÚR MINNISBÓKINNI
Skyldur og lög
Eru verkamenn að lögum skyldir
til að vera í því verkalýðsfélagi, sem
fer með kjarasamninga gagnvart at-
vinnurekendum á staðnum. Þessu ber
að svara neitandi.
Hinsvegar segir 3. grein í Lögum
um stéttarfélög og vihnudeilur
(Vinnulöggjöfin) m.a. svo: „.... Ein-
stakir meðlimir félaganna eru bundn-
ir við löglega gerðar samþykktir og
samninga félagsins og stéttarsam-
bands þess, sem það kann að vera í.
Meðlimur stéttarfélags hættir að
vera bundinn af samþykktum félags
síns og sambands þess, þegar hann
samkvæmt reglum félags síns og
sambands þess er farinn úr því, en
samningar þeir, sem hann hefir orðið
Þá er búin þessi senna
þarf ei strax að ugga’ urn frið,
verða þeir að viðurkenna
verkamannafélagið.
Aukizt það um helming hefur
lieldur var það sigurför,
okkur sýnir sú hvað tefur
samtakanna heilla kjör.
Pukrið ekki einir lengur
eflið verklýðs félagið
gangi i það hver dáðadrengur
og dásamlega kvenfólkið.
bundinn af, á meðan hann var fé-
lagsmaður, eru skuldbindandi fyrir
hann, meðan hann vinnur þau störf,
sem samningurinn er um, þar til þeir
fyrst gætu fallið úr gildi samkvæmt
uppsögn.“
Þess ber að gæta í þessu sambandi,
að nú orðið hafa verkalýðsfélög al-
mennt það ákvæði í kjarasamningum,
að atvinnurekanda er skylt að láta
félagsbundna menn viðkomandi
félags sitja fyrir vinnu. Þetta for-
gansréttarákvæði í kjarasamningum
er knúið fram í harðri og langri bar-
áttu verkalýðssamtakanna og komst
almennt ekki í samninga fyrr en upp
úr deilunum 1942 og næstu árin þar
á eftir. Með þessu samningsákvæði
var slegið úr hendi stéttarandstæð-
ingsins biturt vopn, og eftir þetta áttu
óstéttvísir einstaklingar erfiðara með
en áður að hlaupa undan félagsskyld-
um sínum á viðkvæmum augnablik-
um, til að vingast við atvinnurekend-
ur og tryggja sér vinnufríðindi eða
þ u. m. 1. á kostnað heiðarlegra fé-
lagsbræðra sinna.
Þá er og í lögum margra eða flestra
verkalýðsfélaga hér á landi ákvæði,
sem gera mönnum óheimilt að fara
úr verkalýðsfélagi þegar kaupdeila
er í aðsigi. — Hvort tveggja er þetta
til að tryggja hagsmuni samtakanna
gegn ófélagslyndum einstaklingum,
sem lengi geta fyrir fundizt.
En það, sem ekki er minna um
vert en góð laga og samningsákvæði
er það, að hver einstaklingur sé í sínu
stéttarfélagi af félagslegum skilningi
og hlíði af eigin hvöt lögum þess og
samþykktum.
G2
VINNAN og verkalýðurinn