Bergmál - 01.12.1952, Page 27

1 95 2 -------------------------
einkennin óljós og óendanlega
margvísleg.
Marcus Árelíus áminnti sjálf-
an sig með því að segja: „Hag-
aðu þér ekki eins og þú eigir 1000
ár ólifuð." Allir þeir, sem gefið
hafa sig á vald sjálfseyðilegg-
ingarhvötinni, haga sér eins og
þeir ættu 1000 ár ólifuð. Tök-
um sem dæmi þá, sem sofa frá
2 stundum upp í 6 of mikið í
sólarhring. Næst má nefna
svefngenglana, sem m. a. hafa
þann hátt, að því er virðizt, að
vinna starf sitt í annarlegri
leiðslu. Þá eru þeir, sem láta
eftir sér allskonar uppátæki til
þess að „drepa tímann“, t. d.
þeir, er spila við sjálfan sig, sál-
sjúkir bókaormar og krossgátna-
ráðendur. Og svo eru það
drykkjumennirnir, sem drekka
í sífellu, þótt þeir viti að því
fylgir vanlíðan, léleg vinnuaf-
köst, heimilisböl o. s. frv. Og
augljóslega heyra þeir, sem
ekki kunna sér magamál, hér
undir.
Svo er hin athafnasamari teg-
und þessara manna. Þeir, sem
sjá hverja einustu kvikmynd
eða sjónleik, sem þeir mega,
þeir sem þrásækja næturdans-
leiki, þeir sem finnst dagurinn
glataður, ef þeir ekki sitja coc-
tailboð eða síðdegisveizlu. Þá
------------------ Bergmál
eru þeir, er vísvitandi sækjast
eftir störfum, er aðeins krefjast
lítils brots af hæfileikum þeirra,
en slíta sér út í gagnslausu
striti við smáatriði.
Hér má nefna þá, sem sífellt
eru að taka háskólanámskeið í
ýmsum fögum. Þá eru það fórn-
fúsar mæður og dætur og eigin-
konur (feður eru sjaldan að
finna í þessum hóp, þó að ein-
staka eiginmaður sé þar), sem
eyða lífi sínu í að fórna sér fyr-
ir aðra, en þar sem þetta fórn-
arstarf hefir aldrei kallað fram
það, er bezt var í fari þeirra
sjálfra, hefir það heldur aldrei
haft neitt gott í för með sér fyr-
ir þá, sem sjálfsfórnanna urðu
aðnjótandi.
En ef til vill skipa hinir elsku-
legu, stimamjúku og sískemmti-
legu menn fjölmennasta flokk-
inn meðal þeirra manna, sem
hafa sjálfseyðileggingu að mark-
miði. Þegar einhver sýnir
meiri elskulegheit og leggur sig
fram um að falla öðrum í geð
fram yfir það, sem eðlilegt er
og aðstæður krefjast, þá getum
við verið viss um, að hér er um
að ræða einn hinna misheppn-
uðu manna.
Hér er ekki átt við sjálfsagða
kurteisi eða töfra, er jafnan
fylgja þroskuðum persónu-
25