Bergmál - 01.12.1952, Blaðsíða 45

Bergmál - 01.12.1952, Blaðsíða 45
1952 milli himins og jarðar, nema bréfið, og mér fór að líða ekki ósvipað og þessum náungum í bíómyndum, þegar konurnar þeirra laumast út í frístundum sínum á stefnumót með fast- eignamangara eða öðrum þess- háttar fuglum. Klukkan 9 þá um kvöldið mundi ég hafa dottið úr stóln- um mínum af eintómri undrun, ef ég hefði ekki staðið, þegar Mabel sagði, og lét sem ekk- ert væri: „Hvers vegna skreppurðu ekki út fyrir kvöldkaffi og færð þér einn léttan?“ „Ég var of dolfallinn til þess að mæla orð frá vörum. „Ég veit, að þér þykir gaman að rabba við strákana,“ hélt hún áfram, „og ég er viss um, að það er þægileg tilbreyting eft- ir að hafa setið á hundleiðin- legri skrifstofu allan daginn.“ Ég settist á stól, til þess að ég dytti ekki á gólfið. „Þu þarft að skemmta þér dá- lítið. Engan karlmann langar til þess að sitja tjóðraður heima allt kvöldið. Meðan þú ert úti, skal ég búa til indælis kvöld- kaffi handa þér.“ Henni varð litið framan í mig og hún hætti. „Langar þig ekki til að ...?“ ----------------- Bergmál Ég sótti í mig veðrið og þrum- aði: „Kona góð, við höfum ver- ið gift í sex langa mánuði. Þann tíma hef ég verið fyrirmyndar- eiginmaður. Allan þann tíma hef ég aldrei skilið þig eftir eina heima, meðan ég færi út og léki lausum hala um bæinn með fé- lögum mínum. Þeir þekkja mig ekki einu sinni lengur á gömlu vínkránum mínum. Félagar mínir horfa hnuggnir á auða stólinn minn, þegar þeir safn- ast saman í gamla, glaðværa klúbbnum okkar, þurka af sér tár í laumi og tæma glasið sitt í botn í einum teig.“ Ég var að komast í reglulegan ham. Næst ætlaði ég að drepa lauslega á þá geysilegu fórn, er ég hefði fært, þegar ég giftist henríi, koma síðan að hinum mörgu hættum og freistingum, sem geta orðið á vegi ungra, fallegra, nýgiftra eiginkvenna, og þá mundi ég að lokum flytja þrumandi ræðu, almennara eðl- is, sem mundi koma út tárun- um á hinni harðsvíruðustu manneskju, en þá tók hún fram í fyrir mér. „Langar þig til þess að fá þér einn snaps?“ Ég hló, ef til vill lítið eitt bit- urlega. „Auðvitað langar mig í snaps. 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.