Goðasteinn - 01.09.1996, Side 155

Goðasteinn 1996
Brúarvígslan 1912 í úrhellisrigningu. —Mynd: Goðasteinn.
SpegiII minn var báran blá
brunnin salti stórleit kinn,
hárið stamt og bólgin brá,
brotinn hrukkum serkurinn.
Svona ástmey unna má
enginn lengi húsbóndinn,
aðeins kann að kveikja þrá,
klýfur sorgin himininn.
Úr síðara hefti 5. árgangs 1966
veljum við frásögn Stefáns Jónssonar í
Hlíð í Lóni, en hún ber heitið „Minn-
ingar frá brúargerðinni á Ytri-Rangá
1912“. Stefán var verkstjóri og sá um
allt reikningshald vegna þessara fram-
kvæmda, og er því frásögn hans dýr-
mæt og traust. Vann hann ásamt um 20
mönnum sínum að þessari 92 metra
löngu brú allt sumarið 1912, en þann
31. ágúst var brúin vígð af Hannesi
Hafstein ráðherra í úrhellisrigningu.
Dulrænar frásagnir og kollhúfur
Guálaugs
Þorgerður Jónsdóttir á Grund í Vík í
Mýrdal skráði hjá sér ýmsar dulrænar
frásagnir, byggðar á eigin reynslu
hennar, og eru þrjár þeirra birtar í fyrra
hefti 6. árgangs 1967 undir sameigin-
legu heiti: „Dulrænar sagnir“. Sú fyrsta
gerðist á fyrri stríðsárunum, 1914-18,
en hinar tvær árin 1925 og 1927. Allar
eru frásagnirnar áhrifamiklar og sterk-
ur vitnisburður.
Guðlaugur E. Einarsson kennari á
efni í mörgum árgöngum Goðasteins,
og er það flest ýmiss konar smáefni, oft
kallað „Úr handraða Guðlaugs E. Ein-
arssonar“. En þótt efnið sé smátt að
vöxtum er það ekki síður merkilegt en
annað efni. I þessum pistlum kennir
margra grasa, m.a. er þar mikill fróð-
leikur um gömul orð. Orð sem Guð-
laugur útskýrir í síðara hefti 6. árgangs
-153 -