Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 16

14
VÍÐFÖRLI
hið eilífa líf ókeypis með öllu, höfum hvort sem er ekkert, sem
gildi til greiðslu fyrir það. Það er kærleikur Guðs, að vér skulum
kallast Guðs börn, Guðs náð að geta tilein'kað sér þetta, Guðs
gjöf að lifa og' deyja og rísa upp samkvæmt því.
Svo er annað: Þau verk, sem rómverska kirkjan talaði mest
um, voru að skilningi Lúthers alls engin góðverk. Þau höfðu
ekkert siðrænt gildi. Iívað er góðverk? Mælikvarði Lúthers á
það var sá, hvort verkið miðaði að því að verða náunganum til
gagns og blessunar. En það varð ekki sagt um sjálfspíslir yfir-
bótaverkanna, vökur og barsmíðar, föstur og endalausar göng-
ur til helgra staða. Slík voru þau verk, sem kirkjan lagði rík-
asta. áherzlu á um daga Lúthers. Um þetta ræðir Lúther í jóla-
ræðu á þessa leið:
„Er það ekki svo, að verk Krists séu öll góð, vegna þess að
þau eru gerð þér til blessunar fyrir Guðs sakir? Þú hefur því
ekkert annað boð til þess að fara eftir í þjónustu þinni við Krist
en það, að þú skulir stefna að því í öllum verkum þínum, að þau
séu góð og gagnleg fyrir náunga þinn, eins og verk Krists eru
góð og gagnleg fyrir þig . . . Af þessu geturðu séð, hve langt þá
hefur borið af réttum vegi, sem bundið hafa góðverkin við
steina, tré, klæðnað, mat og drykk. Hvort hjálpar það náunga
þínum, þótt þú byggðir kirkju af gulli? Hvað hjálpar honum
hljómur hinna mörgu og stóru klukkna? Hvað hjálpar honum
skrautið í kirkjunum, messuklæði, helgir dómar, silfurlíkneskj-
ur og ker? ILvað hjálpar það honum, þótt þú brennir mörgum
ljósum og notir mikið reykelsi? Ileldur þú, að Guð taki slíka
flónsku sem gilda mynt? Hann hefur ekki boðið þér neitt af
þessu. En þegar þú sérð náunga þinn fara villt, syndga eða líða
nauð á líkama, eign eða sál, þá skaltu hraða þér, láta allt ann-
að víkja og hjálpa honum með öllu, sem þú ert og hefur“. Og
í prédikun á sd. milli jóla og nýárs segir hann: „Ekki eru það
góðverk, sem snúast um bænalestur og vissan klæðnað, heldur
hin, sem gera náunganum gagn. Trúin verður að sýna sig í
verki. Sá, sem ekki sýnir trú sína í verki, er engu betri en heið-
ingi. Trúin án verka er ekkert, það er villutrú“.