Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 8

Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 8
c VÍÐFÖRLI 300 kirkjur hresstar við eða reistar úr rústura og er því endur- reisnarstarfi sera óðast haldið áfram. Þessi umskipti á högum rússnesku kirkjunnar eru með merk- ustu viðburðum næstliðinna ára. Hvað veldur þeim? Almennt mun meginorsökin talin sú, að yfirvöldin hafi blátt áfram beygt sig fyrir þeirri staðreynd, að trúin varð ekki upprætt og að hún reyndist mikill aflgjafi þjóðinni j)egar þrengingarnar dundu yfir. Þegar að syrti var hið byrgða ljós borið út að nýju. Menn- irnir þurftu þess og það reyndist þeim vel sem fyrr. Það veltur á miklu fyrir kristnina í heild, hvernig orþodoxa kirkjan reynist á komandi árum. Ef framhald verður á vinsam- legum tengslum hennar við hið volduga, rússneska ríki og hún reynist þess um komin að gegna hlutverki sínu með Rússu m og öðrum Austur-Evrópuþjóðum, þá hefur það hina örlaga- ríkustu þýðingu fyrir heiminn í heild. Andlegur þróttur henn- ar var ekki veigamikill, ])egar byltingin brauzt út forðum. En nú hefur hún verið í deiglu mikilla rauna. Ymislegt bendir til, að hún hafi styrkzt og skírzt til mikilla muna í hörmungun- urn og sé nú öruggari til kristinnar sóknar en áður. Ytri örðug- leikar hennar eru vitanlega miklir, verkefnin risavaxin. Mjög stór hluti rússnesku þjóðarinnar hefur vaxið upp án nokkurra tengsla við kristindóminn. Prestar eru tilfinnanlega fáir. Hún hefur verið nærfellt gjörsamlega einangruð. Ýmsir óttast að of náið samband við ríkisvaldið geti enn orðið henni óhollt, svo sem var á dögum keisaradæmisins. En allt er komið undir drottinvitund hennar og hollustu. Kristnin, Kristur, á mikið undir henni nú. Brctland og Ameríka. Kirkjur Ameríku og Rretlands hafa komizt gegnum styrjaldarárin án ytri skakkafalla og gegnt ó- metanlegu hlutverki. Þær hafa heilshugar stutt baráttuna gegn nazismanum, en jafnframt flutt forystumönnum þjóða sinna mörg aðvörunarorð, bent þeim á, að styrjöldin var ekki „heilagt“ stríð og nazistar ekki einu syndarar á jörð. Þær hafa á stríðsárunum og eftir stríðslok injög brýnt fyrir mönnum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Víðförli

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.