Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 48

Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 48
46 VÍÐFÖRLI Ó, hvað gleður sú ásýnd mig, en-gin finnst huggun stærri. Hér talar sá guðsmaður um, hvernig Drottinn rnætir kirkju sinni í messunni, og er ekki vandséð, hvar það mót nær hámarki sínu. Nú liggur beint við hugsandi mamri að spyrja: Hvert er upp- liaf þessarar stofnunar? H ver trygging er fyrir, að hún sé rétt til vor komin? Og hvaða vald býr að baki henni? Skal nú reynt að svara lítillega þessum þremur spurningum. Upphaf messunnar er, eins og Lúther segir í fræðunum, það. að hún er sett af sjálfum Kristi handa kristnum mönnum að eta og drekka. .Tesús Kristur söng sjálfur hina fyrstu messu. sem blessaði þessa jörð. Það var á skírdagskvöld og söfnuður hans var postularnir tólf. Júdas hvarf burt undir athöfninni til að leita sér annars samfélags. Þannig gengur hann í fararbroddi fyrir öllum þeim, er forsmá þetta náðarmeðal. Kvöldmáltíð þessi var ekki aðeins skilnaðarmáltíð heldur jafnframt gjöf fyrir framtíðina. Það sýna orðin „gerið þetta“. Með þeim gerði hann máltíð þessa að stofnun, sem átti að halda áfram að veita það sama, sem hann lagði nú inn í hana. Athygli skal að því leidd, að hin svo nefnda æðstaprestsbæn er sakra- mentisbæn hans. Er samhengið milli hennar og kvöldmáltíðar- innar mikið umhugsunarefni, þótt hér verði ekki rakið. Þar segir hann m. a.: Eg bið ekki einungis fyrir þessum, heldur og fyrir þeim, sein trúa munu á mig fyrir orð þeirra. Af þessum bæn- arorðum má ótvírætt ráða, að boð hans „gerið þetta“, miðaðist ekki einungis við postulana fremur en bæn hans, heldur alla þá, er elska hans heilaga hjarta umfaðmaði á þessari miklu stimdu. Um uppruna messunnar getur enginn verið í vafa, ef hann vill leggja á sig að lesa frásagnir guðspjallanna af þessum atburði. Og skal því vikið að annarri spurningunni, hvort messan muni rétl: til vor komin. Fyrst skal það í huga haft, að hver kynslóð hefur skilað þessum kjörgrip trúar vorrar í hendur annarri í óslitinni röð, því
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Víðförli

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.