Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Blaðsíða 9

Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Blaðsíða 9
var sett upp, var Elliðavatn, bæði staðurinn og vatnið, utan girðingar, og Hjallar og Löngu- brekkur voru aðeins að hluta innan girðingar- innar en úr þessu var bætt innan nokkurra ára, og að auki bættist við Heiðmörkina Vífils- staðahlíðin og landið upp af henni. Meginhluti Vífilsstaðahlíðarinnar var talinn mjög álitlegt land til skógræktar, þar eða það liggur vel við sól og í skjóli fyrir norðanátt, enda töluverðar leifar af allhávöxnu birkikjarri hér og þar í hlíðinni, og við hliðarfótinn með- fram allri hlíðinni er ákjósanlegt útivistarsvæði. En fyrir austan (suðaustan) Vífilsstaðahlíð, í áttina að Búrfelli, tekur við afréttarland Garða á Alftanesi, og var talið mjög æskilegt, ef suð- vestur takmörk Heiðmerkur yrðu færð út fyrir Vífilsstaðahlíð, að leggja jafnframt hluta af þessu afréttarlandi til Heiðmerkur. Nokkrir bændur í nágrenni Garða töldu sig eiga rétt til upprekstrar í þennan afrétt, og var þegar á árinu 1952 reynt að ná samkomu- lagi við þá um að þeir létu af hendi þann hluta afréttarins, sem æskilegt var talið að kæmi innan Heiðmerkurgirðingarinnar. Ekki náðist samkomulag um það, og á árinu 1953 var á Alþingi samþykkt heimild til eignarnáms á 220 ha landssvæði í þessu skyni. Nokkur dráttur varð á því að leitað yrði eftir heimild til Jress að fá Vífilsstaðahlíðina inn í Heiðmörk, en veturinn 1957, nokkru eftir nýár, gengu þeir Hákon Bjarnason skógrækt- arstjóri og Einar Sæmundsen framkvæmda- stjóri Skógræktarfélags Reykjavíkur á fund Helga Ingvarssonar yfirlæknis á Vífilsstöðum til þess að ræða við hann um undirbúning að hugsanlegri friðun verulegs hluta Vífilsstaða- lands. Yfirlæknirinn tók vel erindi þeirra, en taldi sig þurfa að taka til nánari athugunar nokkur atriði í sambandi við þetta mál. Einkum hafði hann í huga, að ekki yrði skert aðstaða sjúklinga hælisins til útiveru og umferðar á því svæði, sem þeir undanfarið hefðu haft greið- an aðgang að og unað sér vel á, t.d. jiann hluta Vífilsstaðahlíðarinnar, sem næstur er hælinu. Þá gat yfirlæknirinn þess, að samn- ingsaðili af hálfu Vífilsstaðahælis, ef til kæmi, væri stjórnarnefnd ríkisspítalanna. Var því næst rætt við framkvæmdastjóra þeirrar nefndar, sem jafnframt er skrifstofustjóri fyrir skrif- stofu ríkisspítalanna, Georg Lúðvíksson. Hann ÁRSRIT SKÓGRÆKTARFÉLAGS ÍSLANDS 1975 tók einnig vel málaleitan Skógræktarfélagsins, og 17. október 1957 var undirritaður samningur milli stjórnarnefndar ríkisspítalanna fyrir hönd heilbrigðisráðuneytisins og Skóg- ræktarfélags Reykjavíkur vegna Heiðmerkur, eins og það er orðað í samningnum. En samn- ingurinn felur það í sér, að umræddur hluti Vífilsstaðalands, Grunnavatnasvæðið og megn- ið af Vífilsstaðahlíð er afhent Skógræktar- félaginu til umráða í 99 ár til friðunar og skóg- ræktar. Takmörk landssvæðisins eru þessi: Að sunnan, landamerki Garðakirkjulands. Að austan, landamerki Vatnsenda út á miðja Sandahlíð í gamla girðingu, sem þar er, en hún ræður síðan merkjum að norðan þvert yfir ásinn niður yfir Vífilsstaðahlíð. Að vestan, landamerki Urriðakots. Heiðmerkurgirðingin fylgir þó ekki ná- kvæmlega þessum takmörkum. Innan girðing- arinnar að norðan er öll Vífilsstaðahlíðin, alla leið að svokölluðum Setuliðsvegi eða Flóttavegi og einnig Vífilsstaðavatn. En að sunnan (suðvestan) eru landamerki Urriða- kots að langmestu leyti nokkurn spöl fyrir utan girðinguna. Landsvæðið var girt að mestu leyti haustið 1957, og því var lokið vorið 1958. Eftir þessa stækkun umlukti Eleiðmerkur- girðingin um 2300 ha lands, jtar af falla undir umráð Vífilsstaðahælis um 200 ha. Á Elliðavatni var um nokkurt árabil fávita- hæli á vegum Reykjavíkurborgar, og einhver búrekstur. En árið 1962 hafði stjórn Skóg- ræktarfélags Reykjavíkur fregnir af því, að í ráði væri að leggja niður fávitahælið á þessum stað, og um leið hætta búrekstri. Taldi stjórnin æskilegt, að eftir þá breytingu yrði Elliða- vatnsbærinn og umhverfi hans lagt undir Heið- mörk og var borgarstjórn skrifað bréf þar að lútandi og síðan rætt við borgarstjóra og borg- arritara um málið. Með bréfi dagsettu 5. júní 1963, undirrituðu af Geir Hallgrímssyni borgarstjóra, er frá jrví skýrt, að borgarráð hafi ákveðið að fela Skóg- ræktarfélagi Reykjavíkur varðveislu jarðarinnar Elliðavatns með nánari skilyrðum, m.a. varð- andi umgengni um landið vegna vatnsbóls Vatnsveitunnar og öflun neysluvatns, afnota Vinnuskóla Reykjavíkur af húsum, orkuvinnslu Rafmagnsveitunnar vegna vatnsaflsstöðvarinn- 7
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Ársrit Skógræktarfélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Skógræktarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1995

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.