Helgarpósturinn - 15.05.1986, Page 18

eftir Friðrik Dungal
B IDGE
vær stuttar spilaæfingar
indanförnum spilum, sem ég
h sýnt ykkur, var það rétt að
'ta! . út háspilin í hliðarlitunum, til
þe , að átta sig á hvernig lega spil-
anna var. Þessi aðferð er þó ekki
alltaf nauðsynleg. Þetta fer að
sjálfsögðu eftir legu spilanna. Hér
skulum við skoða eitt afbrigðið:
Norður gefur. Aliir í hættu.
*
<7 K-D-9-4
O 7-2
+ Á-K-7-6-3
+ K-8-2
Á-G-10-8-5-3
O Á-G-6
+ D
Sagnir:
norður austur suður vestur
1 lauf pass 1 hjarta pass
2 hjörtu pass 3 tíglar pass
4 hjörtu pass 6 hjörtu pass
pass pass
Vestur iét tígul kóng, sem við
tókum með ásnum. fiáðir and-
stæðingarnir fylgja iit þegar við
iátum hjarta ásinn. Þá látum við
blanka laufa drottninguna. Þegar
við svo spilum trompi á kónginn,
kastar vestur tígul þristi.
Hvernig er best að halda áfram?
Ef laufið skiptist eðlilega, þ.e.
4—3, þá er sjálfsagt að losa sig við
alla þrjá spaðana. Við getum gefið
einn tígul og síðan trompað síð-
asta tígulinn í borði. Ef að svo
slysalega vildi til að tígullinn skipt-
ist 5—2, er einasta lausnin að
kasta báðum tíglunum á laufa há-
spilin og treysta því að austur eigi
spaða ásinn. Er nokkur leið betri?
Við megum alls ekki láta and-
stæðingana vita hvaða spil við er-
um með. Megum t.d. alls ekki sýna
að við eigum laufa háspilin, því
við vitum ekki hvaða spilum við
megum kasta. Rétti mátinn er að
draga valkostinn þangað til örlítið
seinna og þá að trompa eitt lauf og
spila síðan borðinu inn á tromp.
Þegar við nú látum laufa háspil, þá
ættu málin að skýrast. Ef austur
fylgir lit í þriðja laufi, þá virðist
besti möguleikinn að kasta spað-
anum í þeirri von að litur andstæð-
inganna skiptist 5—3. Þegar þetta
spil var spilað, var legan þessi:
+ 9-3
<? K-D-9-4
o 7-2
+ Á-K-7-6-3
+ D-10-5 ♦ Á-G-7-6-4
<p 2 P 7-6
o K-D-10-3 O 9-8-5-4
+ G-10-8-5-4 + 9-2
+ K-8-2
Á-G-10-8-5-3
O Á-G-6
+ D
Austur fylgir ekki lit þegar
þriðja laufi er spilað. Við köstum
tígli og þegar síðasta tíglinum er
kastað á laufa kóng, þá spilum við'
spaða. Ásinn er hjá austri, svo þá-
er slemman unnin.
Hér er svo hitt spilið
Vestur gefur. Allir utan hættu.
♦ 7-4
<? G-8-7-6-4-2
O K-D-9-6-5
+
♦ Á-K-D-G-9-8-2 Á-10-3 O G-8-4 +
Sagnir:
vestur norður austur sudur
3 grönd pass 5 lauf 5 spadar
pass pass 6 lauf pass
pass 6 spaðar pass pass
Samkvæmt fyrirspurn svarar
austur og segir að þrjú grönd
makkers síns orsakist sennilega af
því að hann eigi langan láglit og
þess utan muni hann aðeins eiga
einn kóng. Þess utan muni hann
eiga háspil sem komi að notum
sem innkomur.
Vestur lætur út laufa ás.
Hverjar eru hernaðaráætlanir
okkar?
Eðlilegast er að trompa í borð-
inu og kasta hjarta frá eigin hendi.
Það er ekki svo augljóst hverju er
heppilegast að henda. Það er svo
margt sem kemur til greina. Það
er gefið mál að austur á tígul ásinn
og sennilega þarf hann ekki að
taka á hann fyrr en í þriðja sinn.
Með því móti fáum við aðeins tvo
slagi í tígli. Því eigum við einnig
möguleika á að fría hjartað. En þá
er að gæta þess, að þú gerir ekki
þá skyssu að kasta hjarta í fyrsta
slag. Eftir að hafa trompað laufa-
útspilið í borði, verður þú að
trompa á eigin hendi (auðvitað má
líka trompa laufa-útspilið á eigin
hendi, og kasta hjarta í borðið.)
Við trompum út í þeirri von að
spaðinn liggi ekki 3—1 og köstum
tveim hjörtum úr borði. Svo höld-
um við áfram með tígul gosa og
tígul til kóngsins. Austur varð að
gefast upp úr því tígul-legan var
3—2. Þannig voru öll spilin og því
gat austur haldið tíglinum:
♦ 7-4
G-8-7-6-4-2
❖ K-D-9-6-5
♦ 6-3 + 10-5
<7 K-5 <? D-9
<> 7-3 O Á-10-2
+ Á-K-D-G-l 0-9-6 + 8-7-5-4-3-2
♦ Á-K-D-G-9-8-2
Á-10-3
O G-8-4
Nú skiptum við um lit og látum
hjarta til sagnhafa og spilum tí-
unni. Austur lætur lágt. Úr því
hjörtun lágu tvö hvorum megin, er
spilið í höfn, því tíglinum hendum
við í hjartað í borði.
GÁTAN
Lítill sætur stráksi er staddur
inní búð með pabba sínum. Úti
í einu horni finnur hann tvo
krónupeninga. Hann setur þá
hlið við hlið í lófa sinn og rýnir
lengi á þá, uns hann spyr með
spekúlerandi svip: „Pabbi, eru
ekki ein og ein króna saman-
lagt ellefu krónur?" Og svarið
er...?
ejeq Qecj e[6as
ge pwa gw ujnBja 'np :jbas
LAUSN A KROSSGÁTU
■ * B ')• ■ R . * bIt • - G e
• f Æ R • E K l< / - e R)6 N D L> - 0
L 'fí S R R\- 'fí\R S I< fí U\P Ö s ’fí R
Ö F /9 G u\R T T u N N u R • T T fí
5 /< O P 5 fí ó fí • [o fí L fí N D / m P) S fí\R •
'fí L F fí /< L /5 r T \fi R. • S N fí P • 5 r R\ o\k
• Ö T R fi\J Ð fí R\- fí u m fí • 'O m fí R • \t>\fí
S K 3 T T R / V fí\R N fí N fí • fí R fí U\N\R
• U R fí * L / F\fí\H Z> / • u m\L * u R\ l \N
\&\R . B fí S L - N U Pí X . 6 R ö r fí m a|A/Ífl
F / s X / m fí Ð\J R . fí u s i L i A/|<?|'
S K 6 F + Ö R 'fí t) \fíWi R Ð\U\R • m /V • |ujn
• S F R u R * L ) N\fi P Í9LS l* N . $ N /£\R\/
'N. úi) GBRfí NfíUT ÚT/Þ HER. BERG/ S’/t/U BE/N þRfímm fíp//z Dufl mhL KVfí/iS 572/// TPfíNR 5 Kofí. T>ÝR R£/Kl ST/fíRKA LRKRR fíRkfí 'fí.TRE ‘ýfí/Yl ST. ,,,,,7,ea HoLDUá Ö6N
SKRfíF
5/Gfí HfíNVdH KfítK/ S'E 'fí HRelFlHáU
V/NfíR HJfíLP 3E/NJ
R vn rr/ENN L£/r HbPAR QRorr, EoR fí HESTt U/riLfí 5”
,• c: \ w v, ^ PUSP) TÓN.// Tw >- /uorupNZ PLokto OL’/R ELT/S rv&yr/
6LB Tt /NH r 5 LBtf !N 6ö66ú£ ger/R KlSfí /LL GRES/Ð HJfíRfí FlPfíö l/Z
) V/LJUG UR END. 'DþokKI huögr fj/er
i-ÚRft 'fí LE66/R E/£Ð ’fí ’OFR'/Ð fí N RE/Ð/<- HLJÍFP
fíRRfíR JtaFUto VftTTjR.
p VEL UPP fíLlNr/ '777 7Z /W t'/ÐA KvpKfí JfíPLfí SfíWHL-
GljR LfíUS/ FR'fí- SÖgN
BOS5/ TuEORR BoRD STOFU 5fí/OHL y
Du 6 LTGuR þEFE)
f SVfíRfíO Nfí 6LB v/r- SToLfí
TEým'd/ LoKfpq blD/k
GjfíLD m/Ð/LL EKk/ mfíK60R /<v£n PL’i /< PfíRTfí 'B6ÆT *
5ufí2> óNEM/ri R LB/kuR
5fím - VulTF T//NR B/L Köl$ki 1 Lo/</< FtÐ/
l LOEfíP/ UElÐ/ 5/</P ' *
18 HELGARPÓSTURINN