Helgarpósturinn - 21.04.1988, Blaðsíða 13
DAGBÓKIN HENNAR DÚLLU
Kæra dagbók.
Ég gerði soldið óvanalegt á
sunnudaginn. Soldið, sem ég hef
ekki gert síðan ég fermdist í hitteð-
fyrra. Ég fór í kirkju!
Eiginlega veit ég ekki hvað kom
yfir mig. Þetta var bara svona hug-
mynd, sem ég fékk. Ég hringdi í
ömmu á Einimelnum og hún sam-
þykkti auðvitað að koma með mér.
En fyrst sagði hún að minnsta kosti
þúsund sinnum: „Detta mér nú ekki
allar dauðar lýs úr höfði!“ Amma
fékk að velja kirkjuna. Hún vildi
ekki fara í þessa, sem er hérna í
hverfinu, af því að hana langaði
meira til að heyra í einhverjum öðr-
um presti en vanalega. Og mér var
alveg sama.
Þetta var rosa flott kirkja. Miklu
flottari en okkar. Presturinn talaði
líka mannamál, svo ég skildi alveg
hvað hann var að meina. (Hann var
ekkert líkur prestinum, sem fermdi
mig og við krakkarnir sögðum alltaf
að væri eins og sulta með sýrópi og
sykri! Hann var svo ógeðslega heil-
agur. Eða þannig...) Þessi prestur
kjaftaði bara í rólegheitum við fólk-
ið í kirkjunni, eins og hann væri
ósköp venjulegur maður. Það var
alveg meiriháttar! Svo spuröi hann
líka fólkið um alls konar. T.d. hvort
það héldi að það væri betra að hafa
messurnar á öðrum tímum, þannig
að menn kæmust bæði í Bláfjöllin
KROSSPÓLITÍSK
SMÁGÁTA
1 z □ 1’ 9 s b
t
y
IO • r
11 1”
IV 1 ír
LÁRÉTT
1 Ekkert hrifinn af Tangen
3 Ölgerðarefni (þolfall, fornt)
7 Nótnabúð í Reykjavík
9 Hinum megin við
10 Söngkona (Sigfúss eða Muhl
eða Brems)
11 Sinni
12 Það sem enginn er verri þótt
hann geri
13 Vægur nautnadrykkur
14 Glerhart lindýr
15 Ófrjálst fólk (fornt)
LÓÐRÉTT:
1 Ófrosin
2 Framendinn á fljóti
3 Toppkratana
4 Sundfugl
5 Hunskast
6 Ótraustur heimildarmaður
8 Hirsla
9 Ennisdjásn
10 Biblíukvenmaður
11 Það sem galdramenn gátu
skipt um
og í kirkju á sunnudögum. Mér
finnst það ekkert vitlaus hugmynd,
þó amma hafi hneykslast pínulítið.
En hún er nú iík svo ógeðslega mik-
ið á móti öllum breytingum.
Eftir messuna bauð amma mér í
,,kaffi“ á fullorðinsveitingastað
niðri í bæ og klukkan fimm skellti
ég mér í bíó. Ég fór að sjá „Fullt
tungl" með leikkonunni, sem er bú-
in að láta breyta líkamanum á sér
fyrir margar milljónir. Ekki fannst
mér það hafa borgað sig. Hún var
a.m.k. ekkert spes. Þar að auki
þurfti hún ofsa lítið að leika og ég
skil barasta ekki fyrir hvað hún fékk
þessi Nóbelsverðlaun. Manneskjan
þurfti hvorki að gráta né deyja eða
gera neitt af þessu, sem hlýtur að
vera erfiðast að leika. Mér fannst
líka boðskapurinn í myndinni soldið
ljótur. Þessi með dýra líkamann var
nefnilega trúlofuð einum kalli, en
svaf hjá bróður hans á meðan
mamma þeirra var að deyja! En
þetta var allt látið reddast og hún
lenti í engu veseni út af þessu. Þann-
ig er þetta örugglega aldrei í alvör-
unni. Ef þetta hefði verið lifandi
fólk hefði kærastinn kannski verið
með AIDS og búinn að smita kon-
una. Hún hefði svo smitað bróður
kærastans síns og hann hefði dáið
og hún hefði neyðst til að viður-
kenna þetta fyrir hinum og honum
hefði fundist hann hafa drepið bróð-
ur sinn og það hefði bitnað á sam-
bandinu hjá þeim og þá hefðu þau
slitið trúlofuninni og ári seinna
hefði fyrrverandi kærastinn dáið og
hún verið ein eftir og að deyja úr
samviskubiti og frekar viljað vera
dáin sjálf en að hafa drepið þá, al-
saklausa... Nei, þetta er eitthvað vit-
laust. Það var náttúrulega fyrsti
bróðirinn sem var fyrst með AIDS,
svo hann hlýtur að hafa...
Bless, Dúlla.
Helgarmáltíð holl og fín,
hreinsuð, rauðvínslegin.
Glatt það gæti elskan mín
- að fá lambaframpart
í helgarmatinn.
Um helgar hefur þú það notalegt með fjölskyldunni og býður
henni upp á holla og fína helgarmáltíð.
Ljúffengur og safaríkur lambaframpartur frá Sláturfélagi
Suðurlands, marineraður í rauðvíni eða jurtakryddi,
gerir helgina enn notarlegri og gleður elskuna
þína.
Lambaframparturinn frá Sláturfélaginu er fitu-
hreinsaður og úrbeinaður - og tilbúinn beint í
ofninn.
ÞAÐ STANSA
FLESTIR í
ALLTÁ FULLUHJÁ OKKUR - ÁÚ
VETUR SEM SUMAR ^
HELGARPÓSTURINN 13