Morgunblaðið - 19.11.1966, Blaðsíða 23

Laugardagör 19. nóv. 1968
MORCUNBLAÐIÐ
23
Framhaldsaðalfundur
samtakanna árið 1966 verður haldinn að Leifsbúð,
Hótel Loftleiðum, þriðjudaginn 29. nóv. n.k. og
hefst hann kl. 20,30.
Frundarefni: Lagt fram nýtt frumvarp til laga
fyrir Kaupmannasamtök íslands.
FRAMKVÆMDASTJÓRN.
M ENNEN SKIiM BRACER
|¥|Skir'ú>; j ■ ■ ‘ • “ 1 r '• : i '
ÁVALLT EFTIR RAKSTURINN!
Stúlka óskast
til að pressa prjónafatnað.
Vinna hálfan daginn fram að
jólum.
Verzlun
Guðsteins Eyjólfssonar,
Laugavegi 34.
1 arkitekt og
1 iðnfræðing
> /
vanan húsateikningum þurfum við að ráða frá
næstu áramótum.
TEIKNISTOFA LANDBÚNAÐARINS
Búnaðarbanka íslands.

*
í
5
í*
a
a
1
•a
M
3
•1»
••I
3
s
IH
3
::
tm
1
I
í
l
Nýjar sendingar
BARNAFATNAÐUR
UNDIRFATNAÐUR
ÓDÝRAR STRETCHBUXUR
JÓLALEIKFÖNG.
*
l
%
I*
• •
»*
3
u
u
B
n
c
a
n
3
Grensásvegi 48, sími 36999,
Blönduhlíð 35, sími 19177,
■BIÍÐIRNAR
Hafnarstræti 3,
Hafnargötu 56, Keflavík, sími 2585.

4
LESBÓK BARNANlfA
Hrofnkelssaga Freysgoða
Ágúst Sigurðsson teiknaði.
Þorgeirr mælti: „Svá
mun mér fara sem öðr-
um, at ek veit eigi mik
þessum mönnum svá
gott eiga upp at inna, at
ek vilja ganga í deilur
við Hrafnkel. Þykkir
mér hann einn veg fara
hvert sumar við þá
menn, sem málum eigu
at skipta við hann, at
flestir menn fá litla vitð
ing eða enga, áður lúki,
ok sé ek þar fara einn
veg öllum. Get ek af því
flesta menn ófúsa til, þá
Þá snaraði Þorkell inn
f búðina ok mælti til Þor
geirs bróður síns: „Ver
eigi svá bráðr né óðr,
frændi, um þetta, því at
þik mun ekki saka. En
mörgum tekst verr en
vill, ok verðr þat mörg-
um, at þá fá eigi alls
gætt jafnvel, er honum
er mikit í skapi. En þat
er várkunn, frændi, at
þér sé sárr fótr þinn, er
mikit mein nefir í verit.
Muntu þess mest á þér
kenna. Nú má ok þat
vera, at gömlum manni
sé eigi ósárari sonar-
dauði sinn, en fá engar
bætr ok skorti hvatvetna
sjálfr. Mun hann þess
gerst kenna á sér, ok er
þat at vánum, at sá maðr
gæti eigi alls vel, er mik
it býr í skapi.“
Þorgeirr segir: „Ekki
hugða ek, at hann mætti
mik þess kunna, því at
eigi drap ek son lians, ok
má hann af því eigi á
mér þessu hefna." „Eigi
vildi hann á þér þessu
hefna,“ segir Þorkeil,
„en fór hann at þér harð
ara en hann vildi, ok
galt hann óskyggnleika
síns, en vænti sér aí þér
nökkurs trausts. Er þat
nú drengskapr at veita
gömlum manni ok þurft-
ugum. Er honum þat
nauðsyn, en eigi seiiing,
þó at hann mæli eftr son
sinn, en nú ganga a.Iir
höfðingjar undan lið-
veizlu við þessa menn ok
sem engi rauðsyn dregr
til.“
Þorkell segir: ,,Þat má
vera, at svá færi mér at,
ef ek væri höfðingi, at
mér þætti illt at deiia
við Hrafnkel. En eigi sýn
ist mér svá, fyrir því at
sýna í því mikinn ó-
drengskap.“
Þorgeirr mælti: „Við
hvern eiga þessir menn
at kæra?“
Þorkell svaraði:
„Hrafnkell goði hefir
vegit son hans Þorbjarn-
ar saklausan. Vinnr
hann hvert óverk at
öðru, en vill engum
manni sóma vinna fyr-
ir.“
mér þætti við þann bezt
at eiga, er allir hrekjast
fyrir áðr, ok þætti mér
mikit vaxa mín virðing
eða þess höfðingja, er á
Hrafnkel gæti nökkurra
vík róit, en minnkast
ekki, þó at mér færi sem
öðrum, fyrir því at má
mér þat, sem yfir marg-
an gengr. Hefir sá ok
jafnan, er hættir.“
Framhald.
10. árg. Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 19. nóv. 1966
r
bvKTOR ALVIS
SKÓSMIÐUR nokkur
var orðinn þreyttur á íðn
sinni og ákvað að gerast
doktor í þeirri von, að
það gæfi meira í aðra
hönd. Hann seldi áhöid
sín og keypti sér blek,
pappír og gott skrifborð.
Síðan setti hann upp
stórt spjald fyrir ofan
dyrnar hjá sér, þar sem
Framh. á næstu síðu