Morgunblaðið - 10.10.1970, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. OKTÓRER 1970
Sendisveinn
óskast nú þegar hálfan eða allan daginn.
Þarf að hafa reiðhjól eða vélhjól.
Upplýsingar í síma 17100.
Háseti — Keflavík
Háseta vantar á síldarbát.
Símar 2190 og 1833.
Stórt iönfyrirtœki
í Reykjavík óskar eftir að ráða vélritunarstúlku strax, sem
hefur verzlunarskóla- eða hliðstaeða menntun.
Tilboð sendist Morgunblaðinu merkt: „4453".
Heilbrig5is- og tryggingamálaráðuneytið
ER FLUTT AÐ LAUGAVEGI 172. —
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra mun þó fyrst um sinn
verða með skrifstofu sína í Arnarhvoli.
Sími óbreyttur 25000.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið 5, október 1970.
Sendisveinn óskast
Þarf að hafa hjól.
S. ÁRNASON & CO.,
Hafnarstræti 5 — Sími 22214.
Tilboð óskast
í Chevrolet Canso (sama og Chevy II), árgerð 1966, í mjög
góðu ástandi. Bifreiðin selst að verulegum hluta gegn fast-
eignatryggðu veðskuldabréfi til 2ja ára.
Tilboð um heildarverð og upplýsingar um veð, sendist í póst-
hólf 4005 Rvík, í síðasta lagi 13. þ.m.
Viljum ráða röskan og ábyggilegan
SENDISVEIN
14—15 ára, hálfan eða allan daginn.
Upplýsingar á skrifstofunni.
SKRIFSTOFUVÉLAR HF„
Hverfisgötu 33, sími 20560.
Viljum ráða
skrifstolustúlku
til vélritunar- og annarra skrifstofustarfa. Góð enskukunn-
átta nauðsynleg.
Umsóknir með upplýsingum um menntun, aldur og fyrri störf,
sendist afgr. Mbl. merkt: „Skrifstofustúlka — 8371".
BÍLSKÚR
Upphitaður bílskúr óskast á leigu fyrir hljómsveit strax.
Góð leiga i boði fyrir góðan stað.
Upplýsingar í síma 81088, 17669, 40874, 18745.
Blönduð félög f ái aðild
SJÖUNDA þing Sjómannasam-
bands íslands hófst í Lindarbæ
í Reykjavík í gær. Við þing-
setninguna voru Eggert G. Þor-
steinsson, sjávarútvegsmálaráð-
herra og Bjöm Jónsson, vara-
forseti A.S.Í. Á þinginu i gær
gengu átta ný félög í Sjómanna-
sambandið og eru aðildarfélögin
nú 16 og félagar á fjórða þús-
und. Þing þetta sækja rösklega
40 fulltrúar og stendur það fram
á sunnudag.
Jón Sigurðsson, formaður Sjó
mannasambands íslands, setti
þingið í gær. Hann minntist í
upphafi máls síns sjómanna, sem
látizt hafa síðan síðagta þing
var haldið, og riisu þingmenn úr
sætum í virðingarskyni við minn
ingu þeirra.
í setningarræðu sinni fagnaði
Jón þeim liðsauka, sem samband
inu barst í gær, kvað hann auka
mjög styrk þesa og vera skref
til þess, að öll sjómannafélög í
landinu ættu aðild að samband-
inu.
Jón gat þess, að nokkrum gest
um hefði verið boðið til þings-
ins og hefðu þeir allir þegið boð
ið niema Farmanna- og fiski-
mannasamband íslands en for-
maður þess, Guðmundur Péturs-
son, kvaðst ekki sjá ástæðu til
að sitja þingið eftir ummæli Jóns
í einu dagblaðanna um gjalda-
tö'ku Vélstjórafélags íslands. —
Kvaðst Jón harma þessa afstöðu
formannsins.
FISKIÐNSKÓLI
Eggert G. Þorsteinsson, sjáv-
arútvegsmálaráðherra, ávarpaði
þingið. Hann ræddi nauðsyn
þess, að vöruvöndun yrði skipað
fremst í fiskiðnaðinum nú þpgar
flestir fiskistofnar væru fullnýtt
ir eða ofveiddir.
„Lélegt hráefni verður aldrei
góð vara“, sagði ráðherrann og
sagði íslenzkum fiskiðnaði nú
mest ríða á einhuga fólksinis um
vöruvöndun á öllum sviðum.
Ráðherrann gat þess, að til-
lögunefnd um hollustuhætti í
fiskiðnaði, sem sett var á laggirn
1968, væri nú langt komin með
gagnasöfnun og byrjuð á úttekt
á frystihúsum, hverjar breyting
ar væru nauðsynlegar og kostin-
aði við þær. Hann ræddi og náms
hliðina og sagði brýna nauðsyn á
að fiskiðnskólli yrði veruleiki í
náinni framtíð. Kvað hann að
málinu unnið.
Loks sagði ráðherrann, að
nauðsynlegt væri að endurskoða
fiskimatsmálin og ef með þyrfti
endurskipuleggja þau frá grunni.
Sj ávarútvegsmálaráðherra
bauð svo þingfulltrúum til sín í
ráðherrabústaðinn klukkan 5 í
dag.
SJÓM'ENN VERST SETTIR
Björn Jónsson, varaforseti
A.S.Í., sagði í ávarpi sínu, að
sjómannastéttin hefði orðið verr
úti í kjaramálum síðustu ár en
nokkur önnur stétt í landinu.
Sagði hann sjómenn verða að
spyrna við fótum og verja lífs-
afkomu sína fyrir verðbólgu og
kjaraskerðingum; marka þátta-
skil svo hagur þeirra batnaði
með því að afnema þá öfugþró-
un í kjaramálum, sem ríkt hef
ur, og ekki yrði lengur þoluð.
Framhald á bls. 31
Haraldur Guðmunds-
son bifreiðastj. 60 ára
HARALDUR Guðmundsson bif-
reiðastjóri, Fomhaga 22 er sex-
tugur í dag.
Hann er einn þeirra manna,
iSem uppeldi hefur hlotið úti á
landi. Þar strjálast nú víða
byggð og ýmsir kalla að þeir
sem eftir sitji séu ölmusumenn
þjóðfélagsins.
Hitt gleymist, að einmitt það-
an hafa komið margir þeir
menn, sem traustasta þætti hafa
spunnið i uppbyggingu borgar-
innar við flóann.
Haraldur lifði æsku sína og
uppvaxtarár norður í Hrútafirði.
Foreldrar hans voru Guðmund-
ur Guðmundsson og Guðrún Ög-
mundsdóttir á Hvalsá.
1 uppvextinum var hann trúr
sinu umhverfi og hverju þvi
starfi, sem hann ungur var sett
ur til að vinna.
Þessar eigindir hafa fylgt hon
um síðan, enda sýndur sá trún-
aður að vera einkabifreiðastjóri
þeirra manna, sem hæst hafa
borið í íslenzkum stjórnmálum
á síðustu áratugum. Skiptir þar
engu máli hver með völdin fer,
ökuhæfni Haraldar er ekki póli-
tisk.
Einhver kann að segja, að öku
mannsstarfinu fylgi jafrimikil
ábyrgð hverjum sem ekið er og
það er fullkomlega rétt. En þeg-
ar leiðtogar þjóða velja sér
menn til fyigdar, munu þeir
sjaldan láta kylfu ráða kasti
hvað það val snertir. Ef til vill
þekkja þeir einhverja jafngóða
en engan betri.
Þó svo kunni að virðast sem
einkabifreiðastjórastarf slíkt
sem Haraldur gegnir, sé ekki
umfangsmikið né útbrotasamt er
þessu þó annan veg háttað.
Hann verður alltaf að vera til-
búinn að sinna kalli húsbónd-
ans og um fyrirframskipulagð-
an vinnutima er ekki að ræða.
En hans létta skapgerð hefur
aldrei bundizt viðjum formsins
og því getur hann samhæfzt
þeim starfsháttum, sem hans
bíða á hverjum tíína og látið
sér vel líka.
Ég kynntist Haraldi fyrst, þeg
ar við nokkrir Strandamenn,
áttum saman fund um það hvort
mögulegt væri að binda samtök-
um það fólk, sem tekið hafði út
í aflandsvindi heima á Ströndum
og borið á fjörur sunnan Faxa-
flóa.
Sú varð raunin á að þetta
tókst. Átthagafélag Stranda-
manna varð til.
Um nokkur ár áttum við Har-
aldur all náið samstarf í þess-
um félagsskap, fann ég þá vel
hve heill og traustur hann vann
að hverju máli. Ennþá hélt hann
fullum trúnaði við þá byggð,
sem ól hann ungan og átti þang
að rætur að rekja.
Fyrir hans atbeina hrundu
margir erfiðleikamúrar, sem okk
ur hinum fannst að hlaðizt
hefðu á veginn.
„Látið þið nú ekki svona
krakkar, þetta lagast.“
Jafnvel þó Haraldur eitthvert
ár hafi ekki talizt í fremstu for-
ystusveit á skráðu blaði, hafa
alltaf legið um hendur hans
margir þeir þræðir félagsmál-
anna, sem viðkvæmastir eru og
sízt mega bresta.
Nú 17 árum seinna en Átt-
hagafélag Strandamanna varð
til hvilir forysta þess á herðum
Haraldar Guðmundssonar og sú
forysta er ekki borin uppi af
hávaðasamri sjálfhyggju, held-
ur hlutlausu mati á því hvemig
bezt verði brugðizt við hverju
þvi verkefni, sem að kallar.
Margur bæði heima og heim-
an, sem notið hefur þeirra gleði-
funda, sem félagsskapurinr. hef-
ur til stofnað, mun hugsa hlý-
lega til Haraldar i dag.
Ég hef örlítið drepið á tvo
þætti I starfssögu Haraldar Guð
mundssonar, þá þætti sem ég
gjörst þekki — sérstaklega störf
hans í þágu átthagafélagsins,
sem eins og fyrr er að vikið eru
orðin mikil og mörg, en þó öll
unnin í tómstundum.
Vafalaust hefur hann víðar
lagt hönd að verki og þá án efa
unnið af sama trúnaði.
En þetta átti ekki heldur að
vera nein ævisaga, aðeins stutt
kveðja i tilefni tímamóta.
Haraldur er kvæntur Valdlsi
Þorkelsdóttur frá Hróðnýjarstöð
um í Dölum. Þau eiga eina dótt-
ur, Guðrúnu, sem gift er Guð-
laugi Jörundssyni módelismið
frá Hellu í Steingrímsfirði.
Haraldur minn. — Við hjón-
in sendum þér og fjölskyldunni
kærar kveðjur og árnaðarósklr.
Það er gott að eiga þig ennþá
ungan, þrátt fyrir áratugina sex
— Góðan dreng og bandamann
betri en engan.
Þorsteiiui frá Kaldrananesi.