Morgunblaðið - 08.01.1988, Blaðsíða 46
46
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. JANÚAR 1988
„ Laftt pig rájbtx, en pcir seyjo-,
r&fro&Jjntb lcomi c-kvc/ affcur fíjrr en
eftir a m.K.Klukkukima."
K.RSVIC.
Ég hreinlega dýrka
tengdamömmu mína ...
Með
morgunkaffinu
Jæja, komdu með ryksug-
una inn og sýndu mér hana
á gólfunum mínum!
HÖGNIHREKKVÍSI
* ÉG AMSSTI AF StCÓLABÍLNUM."
Nagladekk og endurskinsmerki
Til Velvakanda.
Sem kunnugt er hefur veður og
færð verið með besta móti það sem
af er þessum vetri. Það fór því fyr-
ir mér sem fleirum að mér láðist
að setja nagladekkin undir bílinn
fyrr en of seint. Já, ég segi of seint
vegna þess að um leið og fyrsta
verulega hálkan myndaðist lenti ég
í hinum mestu vandræðum og eru
þau tilefni þessa bréfs öðrum til
vamaðar. Þannig var að litlu mátti
muna að ég ylli stórslysi á van-
búnum bílnum þegar hann rann
stjómlaust í gegnum girðingu og
alla leið inn í húsagarð. Ég var fljót
að draga fram nagladekkin og láta
setja þau undir á næsta hjólbarða-
verkstæði — reynslunni ríkari.
Þama hefði getað farið verr en til
allrar hamingju slapp ég með beygl-
aðan stuðara og reikning fyrir
viðgerðinni á girðingunni. Þetta
kenndi mér að vera ávallt viðbúin
— við vitum aldrei hvenær hálkan
og snjórinn skellur á og þá er eins
gott að vera með allt sitt á hreinu.
Og úr því ég er farin að tala um
umferðarmál er ekki úr vegi að
minna þá sem em gangandi á að
bera endurskinsmerki svo ég tali
nú ekki um þá sem iðka líkams-
rækt með því að hlaupa um götur
og torg. Fyrir þá er það beinlínis
lífshættulegt að vera á ferli án end-
urskins; og í öllum bænum staðsetj-
ið merkin rétt — það er til lítils að
hafa þau uppi á miðjum herðablöð-
um! Snjóleysið eykur enn á dmnga
Til Velvakanda.
Hér fara á eftir nokkrar tillögur
mínar um breytingar á bygginga-
reglugerðum:
1. Hurðahæð: Hurðahæð er nú stöð-
luð 200 sm. Þessu ætti að breyta
og verði lágmark 210 sm. Þeim
fer alltaf fl'ölgandi sem verða að
beygja sig þegar þeir ganga um
dyr.
2. Fúavöm: Skylt verði að þrýsti-
veija innsteypta glugga og
hurðakarma. Samkvæmt rann-
sóknum margfaldast ending
timburs við slíka meðferð og
kostnaðarauki af þessum sökum
yrði sáralítill. Milljónum er eytt
skammdegisins og því eins gott að
sjást og sjá aðra í umferðinni.
Nagladekkin og endurskinsmerkin
em aðeins spuming um vilja —
hvernig væri að koma sér að verki
— áður en það er of seint!
Ólafía
árlega í endurnýjun af þessum
sökum og mætti stórlega draga
úr viðhaldskostnaði. Það þykir
sjálfsagt að ryðveija nýja bíla,
því skyldi ekki vera jafn sjálfsagt
að fúaveija glugga- og hurðak-
ama.
3. Jám í steypuskilum: Tengijám
em gjaman teinar sem standa út
í loftið í steypuskilum. Nokkur
alvarleg og mörg smærri slys má
rekja til þessa. Stundum em
tengijárn líka úr lykkjum. Mætti
ekki binda það í byggingarlögum
að tengijám séu ávallt gerð úr
U-laga lykkjum? Þannig yrði
komið í veg fyrir þessi slys.
Helgi Ólafsson
Tillögnr um breytingar
á byggiiigareglugerðiim
Yíkverji skrifar
Nú er skattkerfísbreytingin
gengin um garð. Víkvetja
gmnar að breytingin hafí ekki ver-
ið kynnt nægilega vel, sérstaklega
öldmðu fólki, sem vart veit hvernig
kerfíð virkar og á hvern hátt það
getur nýtt rétt sinn. Að vísu hefur
Tryggingastofnun ríkisins séð um
að afhenda lífeyrisþegum auka-
skattkort, en þar við situr. Því getur
margt roskið fólk farið illa út úr
þessarí breytingu.
Þá er það mikil fyrirhöfn fyrir
fólk sú breyting sem gerð var á
persónuafslættinum. Fólk hafði
fengið aukaskattkort í gulum lit,
sem tíundaði prósentuafslátt miðað
við afsláttinn 13.607 krónur, en
eftir að Alþingi samþykkti 14.797
krónu afslátt vom gefin út rauð
aukaskattkort, sem skattstofur
hafa ekki sent út og þurfa menn
að hafa fyrir því að fá þessi kort
að nýju með breyttum prósentum.
Víkveiji talaði við skattstofuna í
Reykjavík skömmu eftir að endan-
legur skattafsláttur var samþykkt-
ur á Alþingi. Honum var þá tjáð
að ekki þyrfti að hafa áhyggjur af
þessu, vinnuveitendum eða inn-.
heimtuaðilum í staðgreiðslukerfinu
yrðu send bréf til þess að þeir gætu
leiðrétt þessar prósentur. Víkveija
vitanlega hefur ekkert slíkt borizt
vinnuveitanda hans og því má gera
ráð fyrir að aukaskattkortahafar
eigi inni hjá skattyfirvöldum tals-
verðar upphæðir eftir að fyrsta
skattgreiðsla hefur farið fram.
Þama er greinilega einhver pottur
brotinn. Það er kannski ekki skrítið,
þar sem kerfíð á eftir að slípast,
svo nýtt sem það er.
XXX
Einhvemtíma ekki alls fyrir
löngu minntist Víkveiji á þá
ambögu, sem gengi aftur og aftur
í fréttum ljósvakamiðlanna þegar
skýrt væri frá veðurofsa erlendis,
að snjóstormur skylli á hér og þar.
Um er að ræða erlendar fréttir og
greinilega er hér um að ræða þýð-
ingu á enska orðinu „snowstorm".
En þetta orð et bara alls ekki til í
venjulegu íslenzku talmáli. Hér er
um að ræða byl eða hríð, en orðið
„snowstorm" á alls ekki neitt skylt
við vindhraða. Þegar blyndbilur
skellur á hér innanlands myndi eng-
um detta í hug að segja að snjó-
stormur geysaði. Þrátt fyrir
áminningu Víkveija áður um þetta
hefur þetta skringiyrði gengið aftur
og aftur í ljósvakamiðlunum og er
nú mál að linni. •
XXX
Nú, en þar sem minnst er á
veður og heiti þeirra, þá gekk
nýárið í garð með því að kólnaði
allsnögglega á landinu. Skyldi árið
1987 hafa verið eitthvert sérstakt
hlýviðrisár? Verður 1988 mun kald-
ara? Við þessu fást eflaust engin
svör, enda munu veðurfræðingar
ekki einu sinni hafa þau á taktein-
um. En þessi veðrátta í upphafi nýs
árs kætir mjög þá sem annast
skíðalöndin og þeir sjá nú fram á
bjartari daga. Kannski landsmenn
geti innan skamms farið að stunda
skíðaíþróttina, sem orðin er svo vin-
sæl hérlendis.
XXX
egar kólnaði vaknaði fjöldi
bíleigenda við vondan draum.
Þótt kominn væri janúar voru þeir
enn á sumardekkjum. Þá var ríkis-
stjómin einnig svo elskuleg að
lækka verð á hjólbörðum bíla. Menn
ætluðu því að endumýja barðana,
en vöknuðu þá aftur upp við vondan
draum. Hjólbarðaverkstæðin höfðu
birgt sig svo upp af dekkjum á háa
verðinu, að lækkunin kæmi ekki til
neytenda fyrr en einhvern tíma
seint á árinu og líklegast ekki fyrr
en þörf yrði á að kaupa sumar-
hjólbarða á ný. Þetta er hrapalegt,
en Víkveija er spurn. í viðskiptum
hljóta menn að taka áhættu og
ætti það því ekki að vera tap dekkja-
salans, þegar hann hefur birgt sig
upp af alltof dýrum dekkjum? Er
ekki ákvörðunin, þegar pöntunin
var framkvæmd, röng í ljósi sölu-
skattsbreytinga? Á neytandinn að
borga fyrir ranga ákvörðun, sem
hann átti engan þátt í að taka?