Morgunblaðið - 05.06.1991, Side 39

var hann fljótur að ná sér aftur
eftir þau veikindi.
Ekki verður hér rakinn æviferill
og ættir Árna, það verða margir
aðrir til þess.
Margar góðar minningar um
samveruna með Árna koma upp í
hugann og þær mörgu ánægju-
stundir er við áttum í veiðiferðum
okkar og þá. er Miðíjörðurinn efst
í huga. Árni var mjög slunginn
veiðimaður og veiddi oft vel, en þó
var honum ávallt efst í huga að
veiðifélagar hans veiddu líka. Oft
kom það fyrir að hann hætti veiðum
á stað sem gaf vel til að láta aðra,
sem minna eða ekkert höfðu veitt,
taka við og eyddi hann oft dijúgum
tíma að liðsinna öðrum og gafst
ekki upp fyrr en úr hafði ræzt hjá
þeim.
Árni og Sigríður hafa alltaf átt
fallegt heimili og hefur verið mikill
gestagangur hjá þeim. Sú mikla
gestrisni og hlýja sem streymdi frá
þeim gagntók alla.
Lífið heldur áfram hjá öðrum, en
mikill söknuður situr eftir, ekki síst
hjá börnunum okkar, sem þótti svo
mikið til Árna frænda koma og
Erna litla, sem alltaf kallaði hann
Árna afa.
Elsku Sigga, Sigrún og Kristján,
við vottum ykkur og fjölskyldum
ykkar okkar dýpstu samúð og megi
Guð veita ykkur styrk til að mæta
sorginni.
Erna og Halldór Friðriksson
Á miðvikudagskvöld 29. maí
1991 hringir síminn og mér er tjáð
að hann Árni sé fallinn frá. Mig
setti hljóðan.
Þrátt fyrir áfall fyrir um einu og
hálfu ári hafði Árni náð sér furðu-
vel og hafði í mörgu að snúast og
átti_ svo margt eftir ógert.
Árni var giftur móðursystur
minni og milli heimilanna voru alla
tíð mikil samskipti.
Árni var allra manna hugljúfi og
voru börn honum hugleikin. Alltaf
hafði Árni gaman af því að veltast
og hnoðast með lítinn snáða og
endalaust var hægt að biðja hann
að gera einu sinni í viðbót. Fyrir
ærslafullan ungan dreng var fátt
eins skemmtilegt og að heimsækja
Siggu og Árna. Vináttan við þau
skipar stóran sess í æskuminning-
unni og skiptir þá ekki máli hvort
hugsað er til heimsókna á heimili
þeirra, þar sem alltaf var tekið vel
á móti gestum, eða bíóferða í bíóið
þeirra, þar sem leyndardómar sýn-
ingarsalarins voru forvitnum aug-
um opnir. Seint gleymast þeir tímar
sem við Árni eyddum saman marga
aðfangadaga, en það var venja að
Árni keyrði út mikið _af pökkum
fyrir Austurbæjarbíó. Ég var svo
heppinn að fá að fara með Árna í
þessar ferðir og fátt var skemmti-
legra en að keyra um í Bronco í
snjókomu og byl og sendast með
jólapakka eins og alvöru jólasveinn.
Heimili þeirra hjóna var alltaf gott
að heimsækja, gestrisni mikil, glað-
værð og hlýja. Bílar og veiðiskapur
voru Árna mikið yndi og var gaman
að hlusta og taka þátt í þeim við-
ræðum því fáir vissu meira um þau
mál en hann. Á hinum síðari árum
var oft mikið spáð og spekúlerað
yfir myndum og bæklingum að hin-
um rétta bíl, en Árni kynnti sér vel
allt sem hægt var að grafa upp.
Mig langar með þessum orðum að
þakka fyrir þá miklu hlýju sem ég
varð aðnjótandi á heimili þeirra
hjóna.
Elsku Sigga, Kristján, Sigrún og
fjölskyldur, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð. Megi Guð styrkja
ykkur á þessari sorgarstund.
Friðrik St. Halldórsson
Árið sem hann Árni fæddist var
ég yngsta barnið í Laugarnesi og
naut óskiptrar athygli eldri systkina
minna og þeirra fullorðnu. Það var
árið 1924.
Árið áður hafði Kristján, elsti
bróðir minn, flutt inn í litlu kvist-
íbúðina með ungu, fallegu konuna
sína, hana Díu, og nú 24. júlí var
sú stund upp runnin að frumburður-
inn skyldi í heiminn borinn.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. JÚNÍ 1991
39
Það var mikill erill í húsinu. Eim-
ur af soðnu vatni, angan af sótt-
varnarefnum, líni og sápu. Síðan
var karlmönnunum úthýst, þar á
meðal mér.
Þannig urðu fyrstu kynni mín
af þessum nýja frænda, ijarlæg til-
finning fyrir því að eitthvað stór-
kostlegt væri að gerast. Nú var ég
ekki lengur sá sem athyglin beind-
ist óskipt að, og ef til vill var ekki
laust við að mér fyndist framhjá
mér gengið, þegar mamma fór að
-hampa þessum litla hnoðra og kjá
framan í hann, með hálf kjánaleg-
um tilburðum að mér fannst. En
þrátt fyrir að mér yrði augljóslega
gert að deila kjörum með þessum
nýborna einstaklingi um langa
framtíð, fékk ég staðfestan þann
grun minn að kraftaverk hefði
gerst. Þegar ég fór að skoða þessa
mannveru, með hrafnsvart hár við
föla kinn og undurfögur augu,
klædda í drifhvítt lín með ísaumi
og blúndum, varð fyrsta breytingin
á samskiptum okkar. Mér fannst
þarna vera nýtt leikfang við mitt
hæfí, og nú varð ég ekki aðeins
afskiptur, heldur einnig óvinsæll um
hríð.
Þegar stundir líða verða fjögur
ár ekki mikill aldursmunur, og fljót-
lega varð með okkur góður félags-
skapur og jafnræði sem entist fram
á þennan dag, þótt leiðir okkar
hafi legið til ólíkra átta. Árni Þor-
grímur fór ungur í Verzlunarskól-
ann og lauk þaðan prófi 1942.
Faðir Árna, Kristján Þorgríms-
son frá Laugarnesi, hafði þá ásamt
fleirum stofnsett Austurbæjarbíó í
Reykjavík og gerst þar forstjóri.
Árni kom fljótt til starfa hjá fyrir-
tækinu, fyrst sem sýningarmaður
og hægri hönd föður síns.
Árið 1950 kvongaðist Árni Sig-
ríði Sveinbjarnardóttur og eign-
uðust þau tvö börn, Sigrúnu Elín-
borgu og Kristján. Sigrún Elínborg
giftist Eggert Atlasyni og eiga þau
eina dóttur, Elínu Sigríði, en áður
átti Sigrún Árna Heimi, Ingólfsson
Guðbrandssonar. Kristján kvongað-
ist Sigríði Þórhallsdóttur, og eiga
þau þijú börn, Þórhall Árna, Árna
Þorgrím og Söru Katrínu.
Samband þeirra feðga, Kristjáns
og Árna, var mjög náið. Þeir nutu
samvista bæði í starfi og leik. Sam-
an höfðu þeir róið til fiskjar, ásamt
Ragnari Þorgrímssyni og fjórða
manni, þegar óhamingjan dundi
yfir. Það var sumarið 1952 að þeir
sátu og dorguðu á lítilli kænu á
Rauðaráivík. Skip braut bát þeirra
og Kristjáni varð ekki borgið. Árni
hélt honum lífvana í fangi sér af
ótrúlegu þreki og karlmennsku, allt
þar til þeir voru dregnir upp í ann-
an bát, og þá fyrst var ljóst að
Kristján var látinn. Þessi heljar-
byrði var svo þung, að Árni bar
hennar aldrei bætur að fullu.
Tvítuga konan hans, hún Sigga,
annaðist mann sinn í veikindunum
sem á eftir fóru á þann hátt sem
aðeins ástin blíð og mannkærleikur-
inn fá áorkað, og eftir ótrúlega
skamman tíma varð hann þess
megnugur að taka við starfi föður
síns sem forstjóri Austurbæjarbíós
og því starfi gegndi hann þar til
bíóið var selt, árið 1987.
Allir þeir fjölmörgu sem átt hafa
viðskipti við Árna í Austurbæjarbíói
munu bera honum þá sögu að hann
hafi verið traustur maður, nákvæm-
ur í viðskiptum og umfram allt
heiðarlegur. Konan mín starfaði
árum saman við þýðingar og samn-
ingu myndtexta hjá Austurbæj-
arbíói. Þegar hún heyrði lát Árna
varð henni að orði: „Árni var besti
vinnuveitandi sem ég hefi haft, —
að undanskildum föður hans“.
Móðir Árna, Arnbjörg Árnadótt-
ir, lifir son sinn í fagurri elli, umvaf-
in ástúð systkina hans og fjöl-
skyldu.
Nú verður skilnaðurinn ekki
umflúinn. Fari vel, frændi og vinur.
Gestur Þorgrímsson
frá Laugarnesi.
Fleiri greiimr um Árna Þ.
Kristjánsson bíða birtingar —
þærmunu birtast næstu daga.
Móðir okkar, t
GUÐMUNDA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Hjálmholti,
Hraungerðishreppi,
sem lést 30. maí, verður jarðsungin frá Hraungerðiskirkju föstu-
daginn 7. júní kl. 14.00.
Börn hinnar látnu.
t
Bróðir minn,
GUÐMUNDUR ERLENDSSON,
Hringbraut 78,
Reykjavík,
er látinn.
Jarðarfqrin hefur farið fram.
Ragnar Erlendsson.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
PÉTUR ÓLAFSSON,
Stóru-Tungu,
Dalasýslu,
andaðist í sjúkrahúsinu á Akranesi 27. maí sl.
Jarðarförin fer fram frá Staðarfellskirkju laugardaginn 8. júni
kl. 14.00. , ,
Ólafur Pétursson, Erla Ásgeirsdóttir,
Agnes Pétursdóttir,
Jóhann Pétursson,
Einar Pétursson, Kristrún Ólafsdóttir
og barnabörn.
Lokað
Fyrirtæki okkar verður lokað frá kl. 12.00 á hádegi
í dag vegna jarðarfarar
ÁRNA ÞORGRÍMS KRISTJÁNSSONAR.
Marco hf.,
Langholtsvegi 111.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RANNVEIG HANSÍNA GUNNARSDÓTTIR,
Sogaveg116,
sem andaðist í Landspítalanum þriðjudaginn 28. maí, verður jarð-
sungin frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 6. júní kl. 13.30.
Bjarni Hermannsson,
Kristín Bjarnadóttir, Sigurður Hafsteinsson,
Áslaug Bjarnadóttir, Þórir Steingrímsson,
Jóhanna Bjarnadóttir, Ólafur Jensson
og barnabörn
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
sambýlismanns míns, föður og afa,
STEFÁNS JÓNSSONAR,
Kleppsvegi 58.
Ragna Jóhannsdóttir,
Stefanía Björg Stefánsdóttir,
Guðni Stefán Pétursson.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför
GEIRS ARNESEN
efnaverkfræðings.
Ása Valdís Jónasdóttir,
Jón K. F. Geirsson, Sigrún Hjartardóttir,
Margrét Geirsdóttir, Gísli Guðmundsson,
Jónas Halldór Geirsson,
Nína Sigríður Geirsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarð-
arför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
DANÍELS FRIÐRIKSSONAR
bifvélavirkjameistara,
Akranesi.
Benóný Daníelsson, AinaDam,
Haraldur Daníelsson, Ingigerður S. Höskuldsdóttir,
Margeir Danfelsson, Unnur G. Stephensen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför
STEFÁNS Þ. SIGURJÓNSSONAR,
Brautarlandi 24,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks deildar A-6 Borgar-
spítalanum.
Aðalbjörg Jónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Þökkum innilega þeim fjölmörgu, sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar og tengdaföður,
ÁSMUNDAR JÓSEPSSONAR
frá Stóru-Reykjum í Fljótum,
Skagfirðingabraut 1,
Sauðárkróki.
Eiríkur Ásmundsson, Hulda Magnúsdóttir,
Hreiðar Ásmundsson, Gyða Svavarsdóttir,
Guðmundur Ásmundsson, Thora Ásmundsson,
Lúðvfk Ásmundsson, Gréta Jóhannsdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við fráfall og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföö-
ur, afa og langafa,
KRISTJÁNS HALLDÓRSSONAR
húsasmíðameistara,
Einilundi 6c,
Akureyri.
Steinunn Guðmundsdóttir,
Guðmundur Kristjánsson, SigríðurSigurðardóttir,
Halldór Kristjánsson, Kristfn Magnússon,
Aðalbjörg Kristjánsdóttir, Sigurjón N. Ólafsson,
Sigrún Kristjánsdóttir, Sigurður Valdimarsson,
Sigurveig Kristjánsdóttir, Pétur Jóhannsson,
Helena Kristjánsdóttir, Rögnvald Erlingsson,
Ingibjörg Kristjánsdóttir, Hinrik Kristjánsson,
Hólmfríður Kristjánsdóttir, Unnar Þór Lárusson.