Morgunblaðið - 21.04.1998, Blaðsíða 43

ClKiAiTflVn fOVIOI/
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
PRÍÐJÚDÁGÚr'21. ÁPRÍL 1998
43 I-
tíð var honum sá tími ánægjulegur
til upprifjunar og gerði hann sér far
um að halda rækt við fólk úr Múla-
sveit. Hann vildi fylgjast vel með
sínu fólki, var hann driffjöður í að
skipuleggja ættarmót vestur í Múla-
sveit. Hann helgaði sig því af lífi og
sál að kynna sér sögu fjölskyldunnar
og tengja það dagskrá ættarmóts-
ins. Hann vildi fá fjölskylduna til að
sinna uppruna sínum meira en
tíðkast í dag þegar öllum liggur svo
á.
Mér og fjölskyldu minni er mikill
missir að Þórði, en þeir eru ekki
margir dagarnir sem við höfum ekki
spjallað saman undanfarna áratugi.
Við höfum átt samfylgd bæði í starfi
og áhugamálum, og hefur það styrkt
vináttu okkar. Samband heimila
okkar hefur alltaf verið töluvert og
við fylgst náið með fjölskyldum hvor
annar.
Við Hildur sendum Elsu, sonum
Þórðar og fjölskyldum þeirra okkar
dýpstu samúðarkveðjur og biðjum
guð að blessa þau á þessari erfiðu
stundu.
Guð blessi minningu Þórðar Árelí-
ussonar.
Sæmundur Árelíusson.
Mér er í fersku minni sá dagur
þegar ég hitti Þórð vin minn fyrst.
Það var á dekkinu á Reykjafossi árið
1960. Það var sem okkur væri ætlað
að hittast. Vorum hásetar á sama
skipi, vorum á sama aldri, höfðum
sömu áhugamál, sömu stjórnmála-
skoðanir, lentum í sama klefa á skip-
inu. Svo nóg voru umræðuefnin þrátt
fyrir mikla vinnu á Ms. Reykjafossi,
gömlu, mannfreku og hálfúrsér-
gengnu skipi. Það munaði um Þórð,
tvítugan manninn. Maðurinn var
hamhleypa til vinnu, ósérhlifinn,
ávallt fremstur í flokki átta dugmik-
illa háseta.
Af nógu er að taka þegar ég minn-
ist Þórðar vinar míns, lundin var
viðkvæm. Þórður var prestssonur,
var stundum kallaður prestssonur-
inn í neikvæðri merkingu, menn
voru óvægnir í orðum til sjós í þá
daga. Þá var gott að leggja vini sín-
um lið, sem var margborgað með lið-
veislu síðar.
Þar kom að Þórður festi ráð sitt,
hann kvæntist Ásdísi Guðmunds-
dóttur árið 1961. Mikill samgangur
var á milli fjölskyldna okkar um
tíma. Gerðum við meðal annars út
vertíðarbát ásamt Sæmundi bróður
hans. Þórður og Ásdís komu upp
þremur sonum, Arelíusi, Ragnari og
Inga. Fyrir nokkrum árum hringdi
Þórður í mig, Ásdís var dáin, það
var mikið lagt á Þórð og synina að
missa konu og móður á besta aldri.
Nú er mikið lagt á synina aftur að
missa föður sinn einnig á besta aldri.
Eg votta þeim og öðrum aðstand-
endum dýpstu samúð.
Bragi Hermannsson.
Góður maður er fallinn frá langt
um aldur fram. Þórður móðurbróðir
okkar er allur.
Þórður var lífsglaður maður,
skemmtilegur en jafnframt rólynd-
ur. Samvera og samskipti við hann
voru ánægjuleg og gefandi. Þegar
við vorum litlir var mikill samgang-
ur við fjölskyldu Þórðar. Oft hitt-
umst við heima hjá ömmu og afa í
Sólheimunum og lékum okkur við þá
bræður, syni Þórðar. Samveru-
stundir okkar og Þórðar voru alltof
fáar hin seinni ár og verða þvf miður
ekki fleiri í þessari jarðvist.
Lengst af starfsævi sinnar var
Þórður til sjós eða viðloðandi sjávar-
útveg með öðrum hætti. Áhugi hans
á sjónum vaknaði þegar hann var
smá polli á Eyrarbakka. Þó að ekki
hafi foreldrar hans verið hrifnir af
sjómennskuáhuga drengsins og
fengið hann til að fara í Verslunar-
skólann þá varð ekki við örlögin ráð-
ið. Snemma fór hann til sjós. Fór svo
að hann gekk í Stýrimannaskólann
og kláraði þaðan farmannapróf.
Flestum tegundum báta og skipa
stýrði hann næstu áratugina og á
tímabili stundaði hann útgerð, en
það hentaði honum illa. Eftir að
Þórður kom i land var hann lengi
veiðieftirlitsmaður og nú síðast hafn-
arstjóri í Sandgerði. Embættis-
mennska átti vel við Þórð, því hann
var heiðarlegur og sanngjarn maður.
Uppruni í afskekktri Múlasveit og
eyjunum á Breiðafirði var Þórði
kær. Hann hafði gaman af að grúska
í ættfræði og mannlífslýsingum fyrri
ára frá þeim slóðum og miðlaði því
til okkar sem yngri voru. Frænd-
fólki sínu lagði hann kapp á að kynn-
ast og halda sambandi við. Okkur er
minnisstætt ættarmót á Firði í
Múlasveit sumarið 1996. Þar hittust
afkomendur langafa og langömmu
okkar, þeirra Þórðar og Bergljótar.
Enginn annar kom tO greina að ann-
ast undirbúning ættarmótsins fyrir
okkar ættlegg en Þórður. Tók hann
það hlutverk alvarlega og af vand-
virkni og trúmennsku tók hann sam-
an yfirlit um sögu okkar fólks á
þessum slóðum. Okkur er það sæt
minning þegar Þórður, mamma,
Lolla og Begga skiptust á að lesa
frásagnir og Ijóð þar sem sviðið var
forstofan í gamla íbúðarhúsinu á
Firði og setið var í öllum herbergj-
um í kring og hlustað. Inn á milli var
lagið tekið og var Þórður forsöngv-
ari, enda hafði hann mikla rödd og
kunni alla texta.
Á leiðinni vestur vorum við sam-
ferða Þórði og hans fólki. Höfðum
við ákveðið að fara í leiðinni um þær
slóðir þar sem afi og amma bjuggu
fyrstu búskaparár sín. Farið var um
Reykhólasveit. Hafði Þórður skipu-
lagt ferðina vandlega og sagði frá
öllu því helsta sem fyrir augu bar.
Áhugi á þjóðmálum var mikill hjá
Þórði. Pólitísk viðfangsefni á borð
við fiskveiðistjómun voru honum
óþrjótandi umræðuefni. Hann var
óragur við að taka afstöðu en ræða
þó málin með umburðarlyndi fyrir
málstað þeirra sem ólíkar skoðanir
höfðu. Þá hafði Þórður einnig mikinn
áhuga á tónlist. Var jazz í miklu upp-
áhaldi og þá sérstaklega gömlu
meistaramir Count Basie, Duke EU-
ington, Louis Armstrong og Benny
Goodman. Þá dansaði hann af kappi
á gömludansakvöldum. Á undanfom-
um árum var áhugi Þórðar á útiveru
mikill. Fjallgöngur og daglegar
sundferðir veittu honum mikla
ánægju.
Á síðasta ári ákvað Þórður að
söðla um og flytjast til Sandgerðis
og gerast þar hafnarstjóri. Það starf
hentaði honum vel, því saman fóm
mikil samskipti við fólk, sjávarút-
vegur og erill. Líkaði honum það
sérlega vel. Sá hann fram á að
ílengjast í þessu starfi. Framtíðin
var björt.
Við skyndilegt fráfall Þórðar vott-
um við elsku frændum okkar, þeim
Hilmari, Alla, Ragga og Inga, okkar
innilegustu samúð. Fjölskyldum
þeirra og Elsu Hildi sendum við
einnig samúðarkveðjur. Mikill er
missir þeirra allra.
Guð blessi minningu Þórðar.
Skarphéðinn, Ingvar og Sverrir.
Mig langar með nokkrum orðum
að minnast vinar míns Þórðar Árelí-
ussonar. Kynni okkar Þórðar hófust
fyrir nokkuð mörgum árum þegar
hann var starfsmaður sjávarútvegs-
ráðuneytisins. Það kom fljótt í Ijós,
hversu mikill gæðamaðu Þórður var.
Það var gott til hans að leita með hin
ýmsu mál. Hann reyndi að leysa allt
án nokkurra láta eða hávaða. Síðar,
er hann varð starfsmaður Fiskistofu
urðu samskipti okkar meiri, og var
það samstarf með miklum ágætum.
Hann lét sig miklu varða samskipti
hafnarmanna og Fiskistofu, og var í
góðu sambandi við starfsmenn
hafna, sem sinntu fiskveiðistjómun-
arkerfinu. Hann heimsótti hafnar-
menn oft og var í persónulegu sam-
bandi við þá. Á síðasta ári lét hann
af störfum hjá Fiskistofu og gerðist
hafnarstjóri í Sandgerði. Þótti okkur
fengur að fá þar góðan mann í okkar
hóp. Þegar það hendir að menn í
blóma lífsins, að manni finnst, falla
frá fer ekki hjá því að maður hugsi
hvort maður sé viðbúinn slíku kalli.
Það veit enginn hvenær kallið kem-
ur. Ég þakka þér, vinur, samfylgd-
ina, og fyrir hönd hafnarmanna á
Austurlandi allt samstarfið.
Aðstandendum Þórðar vottum við
innilega samúð.
Agnar Jónsson.
Elsku afi minn! Mig langar aðeins
með fáeinum orðum að kveðja þig.
Ég náði því miður aldrei að hitta
þig, en mamma og pabbi voru búin
að sýna mér myndir af þér. Pabbi
var líka búinn að segja mér að þú
værir á leiðinni til okkar í Árósum.
Ég var byrjuð að hlakka til að sjá
þig, afi minn.
Núna ertu kominn til Guðs í
himnaríki og orðinn fallegur engill.
Ég vona að þú og amma Ásdís eigið
eftir að gæta mín. Ég elska þig og
mun alltaf muna eftir þér, elsku afi.
Sofðu rótt.
Þín
Freyja Ósk.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Það er með miklum söknuði sem
ég kveð tengdaföður minn Þórð
Bjarkar Árelíusson, sem er látinn
langt um aldur fram, aðeins 57 ára.
Enn erum við minnt á hvað bilið
milli lífs og dauða er stutt. Ég talaði
síðast við Þórð rétt fyrir kl. 4 dag-
inn sem hann lést. Þá var hann
mjög hress, búinn að vera með
flensu en talaði um að hann væri að
hressast. Við ræddum einnig húsið
sem við ætluðum að fara að byggja
saman, en hann var búinn að fá lóð í
Garðabænum og ætluðum við að
fara að leita að teikningu að húsi
sem myndi henta okkur öllum. Var
hann mjög spenntur fyrir þessum
framkvæmdum og var þetta líka
það síðasta sem hann ræddi við
Alla, son sinn, áður en hann kvaddi
hann með þeim orðum að þetta væri
nóg í bili og að þeir myndu heyrast
aftur á morgun. Það er sárt til þess
að hugsa að við munum ekki heyra
meir í honum.
Það var fyrir tæplega 11 árum að
ég var kynnt fyrir þeim Þórði og
Ásdísi. Ég man að mér fannst þung
skrefin frá Hrísmóunum yfir í Hlíð-
arbyggðina þegar ég átti að hitta
þau í fyrsta sinn. Alli hafði misst
konu sína rúmu ári áður og ég var
ekki viss hvernig þau myndu taka
mér, þá 18 ára gamalli. Allur ótti
minn var ástæðulaus því þau tóku
mér bæði opnum örmum og urðum
við miklir vinir strax í upphafi. Alli
var þá stýrimaður og Þórður skip-
stjóri á sama skipi.
Á þessum árum höfum við gengið
í gegnum margt saman. Veikindi
Ásdísar sem komu snögglega upp
og tók hennar stríð við dauðann inn-
an við tvo mánuði. En hún lést að-
eins 48 ára.
Tengdafaðir minn var mjög fróð-
ur og vel lesinn maður. Hann átti
ekki heldur í erfiðleikum með að
setja heilu ritgerðirnar á blað, og
var unun að lesa það sem hann setti
niður á blað. Hann hafði líka mjög
gaman af ferðalögum og ferðaðist
víða síðustu ár.
Það er búið að vera erfitt fyrir
barnabömin að skilja að afi þeirra
sé dáinn og þau sjái hann ekki aftur.
Tengslin milli þeirra og afans voru
kannski meiri því að þau dvöldu oft
hjá honum, ýmist öll eða hvert í sínu
lagi. Þau fóru með honum í ferðalög
og oft fór hann með þau í sund.
Þeim er mikill missir að afa sínum
og eiga eftir að sakna hans mikið.
Elsku Alli minn, Hilmar, Raggi
og Ingi, missir ykkar er mikill og
söknuðurinn sár. Það eru ekki nema
sex og hálft ár síðan þið fylgduð
móður ykkar til grafar. Það er ekki
auðvelt að skilja tilgang lífsins en
þið hafið fengið styrk hver hjá öðr-
um og er aðdáunarvert að sjá hvað
þið standið sterkir saman. Við eig-
um fullt af minningum um yndisleg-
an mann sem munu hjálpa okkur að
komast yfir þennan missi.
Þórður tók á síðasta ári við stöðu
hafnarvarðar við Sandgerðishöfn, og
var mjög ánægður í því starfi. Um
svipað leyti kynntist hann unnustu
sinni, henni Elsu, og höfðu þau
ákveðið að hefja sambúð nú eftir
páska.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hþota skalt.
(V. Briem.)
Þín tengdadóttir,
Sesselja Jörgensen.
t
Ástkær eiginkona mín, dóttir okkar, móðir og
amma,
KATRÍN SVERRISDÓTTIR,
Aðalstræti 38,
Akureyri,
lést á heimili sínu sunnudaginn 19. apríl.
Jón Ásmundsson,
Sverrir Hermannsson, Auður Jónsdóttir,
Auður Elva Jónsdóttir,
Guðrún Lilja Jónsdóttir,
Sverrir Már Jónsson,
Birkir Már Viðarsson.
t
Útför eiginmanns míns og föður okkar,
HAUKS HELGASONAR
hagfræðings,
Kleifarvegi 3,
Reykjavík,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 21. apríl kl. 13.30.
Guðrún Bjarnadóttir,
Maria, Helga, Sólveig og Unnur Hauksdætur.
Eiginmaður minn, t ÁRNI INGIMUNDARSON,
Víðilundi 12 1,
Akureyri,
lést aðfaranótt mánudagsins 20. apríl.
Auður Kristinsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
sonur,
SVERRIR S. EINARSSON
rektor Menntaskólans við Hamrahlíð,
Drápuhlíð 40,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju, mið-
vikudaginn 22. apríl kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir,
en þeir sem vilja minnast hans, láti heimahlynningu Krabbameinsfélags-
ins njóta þess.
Karólína Hulda Guðmundsdóttir,
Helga Sverrisdóttir, Hildur Sverrisdóttir,
Guðmundur Sverrisson, Kristín Sverrisdóttir,
Einar Sigurjónsson.

t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
PÁLÍNA K. NORÐDAHL,
áður til heimilis f
Bólstaðarhlíð 68,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir, aðfaranótt mánu-
dagsins 20. apríl.
Kjartan G. Norðdahl,
Elín Norðdahl,
Kjartan K. Norðdahl, Hrafnhildur G. Norðdahl,
Anna K. Norðdahl, Ingvi Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA JÓNSDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Hllð,
áður til heimilis I
Dalsgerði 3F, Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri föstu-
daginn 17. apríl.
Jarðarförin fer ram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 24. apríl kl. 13.30.
Rannveig Helga Karlsdóttir,
Einar Karlsson,
Heiða Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
Þormóður Helgason,
Sigurjóna Sigurjónsdóttir,