Morgunblaðið - 21.04.1998, Blaðsíða 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 21. APRÍL 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Smáfólk
U)ELL,T1ME FOR 5CH00L A6AIN.. I 60BSS THAT OOESN T MEAN MUCH TO VOU..YOUR UFE ISMORE 5IMPLE.._ EDUCATION I5N'T THAT IMPORTANT..
t Sst
Tfmi til að fara aftur í
skólann ...
Ég býst við þvi að það skipti Menntun er ekki
þig ekki miklu ... líf þitt er svona mikilvæg
einfaldara ...
Hvað um það, ég sé þig seinna ...
Au revoir (franska - sjáumst
seinna).
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Maimréttindi
á útsölu
Frá Ónnu Þorsteinsdóttur:
Á ÍSLENSK stjómsýsla met í vald-
níðslu?
Hinn 26. mars sl. felldi Hæsti-
réttur íslands dóm í máli Sigurðar
Inga Kristinsson-
ar. Hæstiréttur
staðfesti dóm
undirréttar sem
komst að þeirri
niðurstöðu að
Hermann Guð-
jónsson forstjóri
Siglingamála-
stofnunar ríkisins
hafi með ólög-
mætum hætti vik-
ið Sigurði Inga Kristinssyni úr
stöðu sinni sem skrifstofustjóra
Vita- og hafnamálastofnunar, en
Sigurður hafði gegnt stöðunni af
hollustu í þágu rfldsins í yfir 25 ár.
Umboðsmaður Alþingis hafði áður
gefið álit sitt í málinu og komist að
sömu niðurstöðu og Hæstiréttur.
I dómi Hæstaréttar segir enn-
fremur: „Þá telur Hæstiréttur og
ljóst að stöðumissirinn hafi orðið
Sigurði verulegt áfall.“ 25 ára
starfsferill einstaklings hefur verið
forsmáður og óbætanlegt tjón unnið
á honum saklausum, er nær til allra
þátta í lífi þolandans. Eftir 6 ára
þrotlausa baráttu fyrir réttlæti em
þolandanum dæmdar 2,4 milljónir
króna í bætur. Á sama tíma þiggur
Hermann Guðjónsson, forstjóri
Siglingamálastofnunar, há laun fyr-
ir „ábyrgðarstöðu". Var einhver að
tala um réttlátt þjóðskipulag og
jöfnuð í landinu? Því má svo bæta
við að þetta er í annað sinn á
skömmum tíma sem dómstólar taka
til meðferðar ámælisverða stjóm-
sýsluhætti Hermanns Guðjónssonar
forstjórans. Fyrir fáum áram
dæmdi Hæstiréttur samgönguráðu-
neytið til bótagreiðslna vegna órétt-
mæts stöðumissis annars ríkis-
starfsmanns, sem einnig hafði starf-
að hjá Vita- og hafnamálastofnun
um árabil.
Það vill nú svo undarlega til að sú
„hefð“ hefur löngum verið við lýði í
íslenskri stjómsýslu að háttsettir
embættismenn era einir undan-
þegnir allri ábyrgð þótt á þá sannist
lögbrot. Ég tel líklegt að ísland sé
eina ríkið meðal vestrænna samfé-
laga þar sem svo er háttað til um.
Rökrétt afleiðing þessarar
vafasömu „hefðar“ er valdniðsla. í
þeim nágrannaríkjum sem við sækj-
um fyrirmyndir til er ströngum við-
urlögum beitt við gerræði í stjóm-
sýslu, sem hefur fordæmisgildi og
tryggir rétt almennings í landinu.
Þessu er öfugt farið hér á íslandi.
Fómarlömbum slíkra stjómsýslu-
hátta er gert nær ókleift að ná fram
rétti sínum. Hæstiréttur hefur með
þessum smánarlegu skaðabótum til
þolandans gert íslensku þjóðinni
ljóst betur en nokkru sinni fyrr að
lögbundin réttindi manna era lítils
metin, þegnum landsins til vanvirð-
ingar og íslensku réttarfari til
smánar.
ANNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
grunn- og framhaldsskólakennari.
Anna
Þorsteinsddttir
Um Þorgils
sögu skarða
Frá Sigurði Sigurmundssyni:
HELGISPJALL M.J. í Mbl. er
góðra gjalda vert. Það getur leitt
lesandann inn á svið fornra sagna
og bókmennta sem nú era þorra
manna víðs fjarri. En þótt margt af
ályktunum M.J. sé látið liggja á
milli hluta, þá kemur stundum það
fram svo fjarstæðukennt að það
kallar á andmæli. Aðdáun hans á
Sturlu Þórðarsyni er slík að svo
virðist sem hægt sé að eigna honum
flest eða allt sem til er í rituðu máli
frá 13. öld. Fyrst hefur hann eytt
miklu máli um það að Sturla væri
Njáluhöfundur. En þegar hefur
honum verið sýnt fram á, að slíkt
fær engan veginn staðist (síðast í
grein Olafs Guðmundssonar, Sæv-
argörðum). Síðan hefur M.J. haft
fremur hljótt um, en enn skýtur þó
upp hjá honum punktum sem sýna
engin skoðanaskipti, en virka öfugt
eins og í Eyrbyggju þegar sveinn-
inn Kjartan á Fróðá lamdi með
sleggju á haus selsins í hlaðanum en
hann gekk upp við hvert högg.
Það er engin fjarstæða að ætla
Sturlu að hafa ritað Eyrbyggju. En
nú hefur M.J. eytt máli í það í síð-
ustu pistlum að Sturla kunni að hafa
ritað Þorgils sögu skarða. Þá fer nú
skörin að færast upp í bekkinn.
Hvað verður það næst sem hann á
að hafa ritað? Ef til vill Austfirð-
ingasögur? En sá sem les og ber
saman Islendinga sögu Sturlu og
Þorgils sögu skarða, kemst óhjá-
kvæmilega að raun um að, að þær
geta engan veginn verið eftir sama
mann. Er þar nærtækust lýsingin á
Þverárbardaga 1255 í báðum ritum.
Fyrstur manna sýndi Björn M.
Ólsen fram á að höfundur Þorgils
sögu mundi vera mágur Þorgils,
Þórður Hítnesingur sem oft var í
fylgd með honum. En sérstæðust er
hún fyrir ræður þær sem þar koma
fram, sem höf. hefur hlustað á og
stælir málfarið svo að persónuein-
kenni komi sem Ijósast fram. Þykir
B.M.Ó. færa svo sterk rök fyrir máli
sínu að stappi nærri fullri vissu. Og
því engin ástæða til að þrengja
henni upp á Sturlu alsaklausan!
Þorgils saga var eldra verk en ís-
lendinga saga en síðan leyst upp og
köflum úr henni skotið hér og hvar
inní Islendinga sögu, en svo skrifuð
önnur Þorgils saga skarða. Og
hvemig má Sturla Þórðarson hafa
staðið að slíkum flutningi?
SIGURÐUR SIGURMUNDSSON,
Vesturbrún 12, Flúðum.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunbiaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.