Skírnir - 01.04.1909, Qupperneq 39

Ur ferðasögu.
135
að þá er, þegar vötnunum sleppir, ekki að finna fyr en
allmiklu sunnar, og er Sikiley mesta appelsínuland Ítalíu;
þroskast þær frá janúar og þangað til í apríl, og lengur
ef rétt er með farið, og mun varla vera til'jafn arðsam-
ur jarðargróði.
Snjór sást í fjöllum, hátt uppi yfir þessum suðræna
gróðri, og var undarlegt að sjá þarna svona skamt öfg-
anna í milli. En þó var annað undarlegra. Við suður-
endann á þessu rriíkla vatni eru stórir jökulgarðar, allir
uppgrónir nú auðvitað, og vatnsstæðið sjálft er eins og
geysimikið trog, sem skriðjökullinn hefir grafið, og af
skriðjökuls völdum hefir það orðið, á þann hátt sem drepið
var á hér að framan, sem fjöllin að vatninu eru svona
hrött og undirlendi meðfram því svona lítið. Þetta ein-
kennilega landslag er með öðrum orðum vottur um
stórkostlegar breytingar, sem hér hafa orðið á 1 o f t s-
1 a g i, og hafa rannsóknir Pencks bezt leitt í ljós hvernig
vötn þessi hafa skapast.
Undarlegt er hins vegar að hugsa til þess, að svipað
loftslag og nú er þarna á Norður-Italíu hefir áður fyr,
eins og jurtaleifar í fjöllum sýna, verið á íslandi; svo að
Italía hefir eigi að eins líkst um þessar slóðir því sem
nú er sumstaðar á íslandi, heldur hefir einnig, og þó
löngu fyr, Islandi svipað til Ítalíu, sem nú er.
Suður af jökulgörðunum við vatnsendann eru vellir
víðir og fagrir, og er þar komin Pósléttan; er þar raunar
forn jökulsandur, líkt og Skeiðarársandur nú, þar sem
ultu fyrrum yfir ólgandi jökulsár. Gætum vér brætt t. a.
m. Skeiðarárjökul, þá mundi sennilega koma fram stöðu-
vatn þar sem jökullinn er, innan við jökulöldurnar, og
lægi vatnsbotninn að öllum líkindum stórum dýpra en
sandurinn fyrir utan; yrði þar nú raunar ekki lengi eyði-
sandur þegar jökullinn væri horfinn.
En næsta ótrúlegt virðist það sem þó má telja víst,
að þarna skuli hafa verið sandauðn fyrrum, sem eim-
lestin rann nú um hið fegursta land, en hitinn (nokkuru
^ftir miðjan maímánuð) framundir 30° C. í skugganum.