Skírnir - 01.04.1910, Síða 33

Daði Níelsson ,,fróði“.
129
Af öðrum ritum Daða má helzt telja æfisögusafn, er
hann nefnir »Andvöku«‘). Eru það samtals 23 æfi-
sögur merkra íslendinga, og eru 18 þeirra eftir Daða
sjálfan, en 5 hefir hann tekið úr sýslumannataii Jóns
sýslum. Jakobssonar. Munu flestar eða allar æfisögurnar
skrifaðar á árunum 1839—40. Af æfisögum þessum má
helztar telja: Snorra Sturlusonar og Sturlu Sighvatssonar
{tíndar upp úr Sturlungu), Lauritz Gottrups lögmanns,
Eggerts Olafssonar, Skúla fógeta, Bjarna sýslum. Haldórs-
sonar, Magnúsar Stephensens, Jóns bisk. Arnasonar, Páls
Vídalíns og Odds lögmanns o. fl., og eru sumar þeirra
býsna langar. Um þessar æfisögur er hið sama að segja
og um prestasögurnur. Pær eru flestar vel áreiðanlegar
að því er ártöl snertir og viðburði. Jón Borgfirðingur
fellir þann dóm um ritstörf Daða, að honum hafi »helzt
verið ábótavant með niðurröðun efnisins«, en lætur þess
þó getið um leið, að ekki sé víst að hann hafi verið bú-
inn að leggja síðustu hönd á rit sin2). Þetta má hvort-
tveggja til sanns vegar færa um æfisögurnar í »Andvöku«.
Eru þó sumar þeirra allskipulega og skemtilega ritaðar,
t. d. Magnúsar Stephensens. En hitt sætir furðu, að hann
skyldi geta aflað sér svo áreiðanlegra og ítarlegra upplýs-
inga, sem raun er á, eins og ástatt var fyrir honum.
Þá hefir Daði enn fremur samið Tímatal frá
byggingu íslands til 1837 og Fjörutíu
hugvekjur út af Sigurljóðum Kristjáns
prófasts Jóhannssonar. Auk þess íslenzkaði
hann talsvert af erlendum ritum, t. d. K i r k j u s ö g u
Evsebiusar, Æfisögu Luthers eftir N. M Peter-
sen, Sögu Struenses og Griffenfelds og
Sögur af Danmerkurdrotningum o. m. fl.
Hann kvað ogrímuraf Tordenskjold, Cyrusi
o. fl. og orti talsvert af kvæðum og erfiljóðum.
*) Framrit Daða var í eigu Hallgr. biskups Sveinssonar, en eftirrit
er til af einstökum æfisogum úr safni þessu, t. d. í safni Jóns Sigurðs-
sonar nr. 164 fol. og viðar
>) ísafold YIII (1881) nr. 2.
9