Skírnir - 01.04.1910, Qupperneq 42

Um Glámu.
Mér þykir vænt um að skólastjóri Stefán Stefánsson
hefir aukið og leiðrétt hina stuttu lýsingu mína á Glámu
í Lýsingu Islands. Eins og eg hefi tekið fram í formála
bókarinnar, getur enginn einn maður skoðað hvern blett
á landinu og verður því í mörgu að fara eftir sögusögn
annara En þá er gott að þeir leiðrétti sem kunnugri eru.
Eg hefi aldrei komið upp á Glámu, að eins séð hana í
fjarska. Það var óheppilegt að Stefán skólastjóri dró það
í 17 ár að rita um þetta landfræðislega atriði, þvi þessi
sama lýsing mín á Glámu kom á prent á islenzku fyrir
23 árum. Brestirnir á frásögninni um Glámu í Lýs. Isl.
eru því að nokkru leyti St. St. sjálfum að kenna, eg hefði
eðlilega tekið tillit til lýsingar hans, ef hún hefði áður
verið komin fyrir almennings sjónir. Eg hafði þegar fyrir
23 árum farið svipuðum orðum um Glámu í Andvara
1887 bls. 134 — 135, 6 árum áður en Stefán fór þar um,
svo honum hlaut að vera kunnug þessi lýsing fyrir löngu,
ef hann hefir lesið ferðasögur mínar frá Vestfjörðum. í
dagbók mína ritaði eg uppi á Vattarfelli 25. júlí 1886:
»Gláma er að eins lítill skjöldur af snjó og grisjar víða í
svarta bletti, skafiar reyndar margir upp af Þingmanna-
heiði, en þá leysir af og þar er enginn jökull. Gláma
nær ei alveg að Mjóafirði; jökullaus fjöll á Skálmardals-
heiði, sem er alment farin, er menn sækja sjó við Isafjarð-
ardjúp. Vegur var áður við suðurrönd Glámu úr Geir-
þjófsfirði í Skálmardal. Hálendið alt efra, upp að Glámu,
flöt alveg mishæðalaus bunga og Gláma eins og undirskál
sé hvolft á hæstu „ bunguna. Stefna austurhorns Glámu