Dagblaðið Vísir - DV - 16.09.1994, Blaðsíða 14
14
FÖSTUDAGUR 16. SEPTEMBER 1994
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JONSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÖLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)63 27 00
FAX: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1400 kr. m/vsk.
Verð I lausasölu virka daga 140 kr. m/vsk. - Helgarblað 180 kr. m/vsk.
Virðisaukaskattssvikin
Ungur maður úr viðskiptalífinu hefiir verið úrskurð-
aður í gæsluvarðhald vegna gruns um 40 milljóna króna
svik á virðisaukaskatti. Mun þetta vera í fyrsta skipti sem
einstaklingur er hnepptur í varðhald vegna slíkra skatt-
svika.
Þessi hörðu viðbrögð rannsóknarlögreglunnar og
skattrannsóknarstjóra eru tímabær. Skattsvik fara vax-
andi og á það bæði við um virðisaukaskattinn og tekju-
skattinn. Skattrannsóknarstjóri giskar á að virðisauka-
skattur allt að tveim milljörðum króna komist ekki til
skila og enginn veit hversu miklu er stohð undan í tekju-
skatti. Á þessu sviði eru framin stórfehdustu auðgunar-
brotin og öll innbrot og þjófnaðir eru smámunir í saman-
burði við skattsvikin.
Á sínum tíma var horfið frá söluskatti yfir í virðisauk-
ann, meðal annars á þeirri forsendu að auðveldara væri
að rekja skattinn og innheimta hann. Annað hefur kom-
ið á daginn. Einyrkjar í hvers kyns þjónustu eiga auð-
velt með að inna hana af hendi án nótu og án lögboðins
virðisaukaskatts. Viðskiptavinimir sjá sér hag í þeim
viðskiptum einfaldlega vegna þess að þjónustan verður
þeim ódýrari. Ekkert hvetur eða neyðir fólk til að greiða
virðisaukann og hvers vegna þá ekki að hafa viðskiptin
nótulaus ef þau spara peninga?
í ofanálag fylgir náttúrlega að tekjur eru ekki gefnar
upp og þannig eru umtalsverðar upphæðir ekki taldar
fram til tekna og viðkomandi sleppur við greiðslu tekju-
skatts.
Skattrannsóknarstjóri hefur þar að auki upplýst að
virðisaukaskattssvik milh tveggja eða fleiri fyrirtækja
séu vaxandi og gæsluvarðhaldið á manni, sem stundað
hefur framleiðslu og útflutning, er staðfesting á því að
virðisaukaskattur sé svikinn undan hjá fleirl en ein-
yrkjum í smáiðnaöi og þjónustustörfum.
Sviksemi af þessu tagi, sem grassérar í þjóðfélaginu,
er því alvarlegri að hún bitnar ekki aðeins á ríkissjóði
heldur einnig öðrum þeim þjóðfélagsþegnum sem enn
eru að reyna að telja heiðarlega fram. Hún bitnar harð-
ast á launafólki sem greiðir sífeht hærri skatta sem
hækka vegna þess að ríkiskassann vantar peninga til að
standa undir samhjálpinni og samneyslunni. Tekjuskatt-
urinn fer síhækkandi af þessum sökum og þegar fólk
með meðaltekjur bætir við sig vinnu og launum er meira
en helmingur af hverri viðbótarkrónu tekinn í skatt. Á
sama tíma baðar annað fólk sig í vellystingum sem með-
al annars stafa af undanskotum undan skatti.
Það fer heldur ekki á milli mála að virðisaukaskattur-
inn er of hár. Hann er það hár að það munar verulega
um hann. Freistingin verður meiri. Undanskotin fleiri.
Þegar þau fara að skiptá mihjörðum króna hlýtur það
að vera forgangsverkefni hjá ríkisvaldi og fjármálavaldi
að ná þeim peningum sem beinlínis er verið að stela eða
vanrækja að innheimta. Hér er ekki aðeins um fjármála-
legt misferh að ræða heldur og siðferðislegt réttlæti í ljósi
þeirrar skattheimtu sem bitnar af auknum þunga á þeim
sem standa í skilum.
Skattgreiðendur verða að vera jafnir fyrir lögunum
og gjaldheimtunni. Það þjóðfélagslega óréttlæti, sem
þrífst í skjóh skattsvikanna, er graftarkýh sem verður
að stinga á. Skattgreiðendur geta ekki sætt sig við hærri
skattheimtu meðan þessi stórfehdu skattsvik blasa við
allra augum. Það er ekki nóg að stinga einum manni í
fangelsi. Hér verður ahsherjarhreinsun að eiga sér stað.
Hér er verk að vinna.
Ehert B. Schram
Benny Hinn og
þjóðkirkjan
Eg brá mér í Kaplakrikann til þess
að hlusta á predikarann. Prestur
sem ég kannast viö sagði mér að
Benny Hinn væri mesti predikari
heimsins í dag. Ég taldi það ómaks-
ins virði að hlusta á slíkan mann.
Upphaf samkomunnar kom mér
dálítið í opna skjöldu. Sálmalögin
sem sungin voru líktust lögunum
sem ég dansaði jitterbug eftir í
gamla daga. Framkoma Bennys á
sviöinu líktist mest framkomu
þekktra sjónvarpsmanna,
skemmtikrafta í Bandaríkjunum.
Fram á síðustu ár hef ég lítið leitt
hugann að trúmálum, of sjaldan
farið í kirkju og trúað svona slæð-
ingi við jarðarfarir. Á síðari árum
hefi ég meira og meira hugsaö um
þessi mál og nálgast kristna trú eft-
ir því sem ég hef meira leitt hugann
að lífsgátunni. Ég hugsaði með mér
að vafalaust yrði þessi samkoma
Bennys Hinns umdeild svo best
væri að sjá með eigin augum. Sam-
koman hefur og vakið verðskuldaða
athygli og sýnist sitt hveijum. Sjálf-
ur sá ég þama ýmislegt sem ég get
ekki skýrt með lögmálum eðlisfræð-
innar, lögmálum efnisheimsins, að
minnsta kosti ekki þeim lögmálum
sem við þekkjum.
Ræðusnilldin
Þegar leið á samkomuna varð
mér ljóst hvað gerir Benny þennan
að ræðusniliingi. Á einfaldan hátt
kristallaði hann aðalatriðin í þeim
boðskap Biblíunnar sem hann fjall-
aði um. Og hann beitir mjög endur-
tekningastíl, þannig hamrar hann
inn í viðstadda það sem máli skipt-
ir. Eitt sinn var kveðiö: „Biblían
er sem bögglað roð fyrir bijósti
mínu, lærði ég hana alla í einu, þó
ekki kæmi að gagni neinu.“ Þannig
hefur sjálfsagt mörgum farið. En
Benny skýrði setningar sem allir
þekkja en fæstir hafa hugsað til
hlítar. „Ég er vegurinn, sannleik-
urinn og lifið.“ Flestir kannast við
þessa ‘ tilvitnun. Megináhersla
Bennys í þessari predikun var:
„Jesús hefur ekki, Jesús er.“ Ef þú
finnur ekki leiðina, ratar ekki, vili-
ist, segir hann ekki: ég hef landa-
kort handa þér. Hann segir: ég er
vegurinn. Ef þú ert í myrkrinu seg-
ir hann ekki: ég hef ljósker handa
þér. Hann segir: ég er ljósið. Þessar
útlistanir voru mjög áhrifaríkar og
margar í þessum dúr. Þannig mætti
lengi telja. „í upphafi var orðið.“
Hann skýrði út að hebreska orðið
þýddi í raun ekki „í upphafi" held-
ur hinn eilífi gærdagur, og gríska
orðið hefði líka merkingu.
Kraftaverkin
Margir biöu eftir kraftaverkun-
um. Eftir mikinn sálmasöng og eld-
heitar bænir, sem mér virtist fólk
taka þátt í af mikilli inniifun, hófst
lækningaþátturinn. Ég sat á tiltölu-
lega góðum stað í troðfullu húsinu
og reyndi að fylgjast með. Og viti
Kjalíarinn
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræðingur
menn. Gangarnir fylltust af fólki
sem taldi sig hafa fengið lækningu
eða kraft. Fólkið streymdi upp á
sviöið. Börn lýstu því yfir að þau
hefðu læknast af asma og öðrum
sjúkdómum. Ein kona gekk við
hækju öðrum megin. Hún gat lagt
frá sér hækjuna og sagði á sviðinu
„Ég hef veriö lömuð í 15 ár“, og
gekk óstudd niður. Ungur maöur
kom upp á sviðið með tvær hækjur
og gekk óstuddur niöur hækjulaus.
Þónokkur athyglisverð dæmi
komu fram, þó engan veginn allir
fengju lækningu. Ég verð að játa
að þetta hafði allnokkur áhrif á
mig. Vinur minn sagði'við mig dag-
inn eftir aö hann hefði heyrt að
áhrif svona lækningar væru horfin
eftir tvo daga. En hver læknar lam-
aða í tvo daga? Þarf ekki eitthvað
til?
Annað athyglisvert var aö menn
féllu er Benny blessaði þá. Dá-
leiðsla, segja sumir. Ekki veit ég
það, en hitt veit ég að þessi maður
getur ýmislegt sem fáir geta.
Þjóðkirkjan
Mér fannst biskupinn okkar í
nokkrum vanda þegar fjölmiðlar
sjmrðu hann um þessa samkomu.
Eg varð dálítið hugsi þegar ég sá
viðtal við hann þar sem hann sagði
að þeir tímar væru Uðnir að guðs-
lög réðu ef landslög og guðslög
greindi á. Einhvem veginn fannst
mér allir geta sagt þetta nema bisk-
upinn. En þjóðkirkjan á í vanda.
Mörgum finnst ríkiskirkjan litið
láta til sín taka upplausnarvanda-
mál nútímaþjóðfélagsins. „Látið
Kína sofa,“ sagði Napóleon. „Þegar
Kína vaknar skelfur heimurinn."
Skyldi kirkjan verða stórveldi ef
hún hætti að sofa við brjóst ríkis-
íns?
Guðmundur G. Þórarinsson
„Ég varð dálítið hugsi þegar ég sá viðtal við hann þar sem hann sagði
að þeir tímar væru liðnir að guðslög réðu ef landslög og guðslög greindi
á. Einhvern veginn fannst mér allir geta sagt þetta nema biskupinn."
„Margir biðu eftir kraftaverkunum.
Eftir mikinn sálmasöng og eldheitar
bænir, sem mér virtist fólk taka þátt í
af mikilli innlifun, hófst lækningaþátt-
urinn.
Skodanir aimarra
Á móti stjórnvöldum
„Jóhanna Sigurðardóttir nýtur velvildar þeirra
sem hafa á móti kefinu og stjómvöldum, og þaö er
gildur hópur. Auk þess nýtur hún þess aö hafa sagt
af sér ráðherradómi, sem er nýlunda í stjómmálum
hérlendis. Þessar andstæöur skerpast enn í þeirri
umræðu sem nú er um eftirmann hennar og stjórnar-
athafnir Alþýðuflokksins.“
Úr forystugrein Tímans 15. sept.
Upplýsingar
f yrir ferðamenn
„Samhliða þessu mætti líka upplýsa ferðamenn
um það hversu viðkvæm náttúra íslands er og hvetja
þá til að umgangast hana með virðingu. Þetta verður
æ brýnna eftir því sem ferðmönnunum fjölgar. Marg-
ir af helstu ferðamannastöðum landsins em famir
að láta á sjá vegna átroðnings ferðamanna. Má nefna
Dimmuborgir, Landmannalaugar og Gullfoss í því
sambandi."
Úr forystugrein Mbl. 15. sept.
Storkunarorð
Ólafs Ragnars
„Þaö er því ljóst, að framundan er harður for-
mannsslagur í Alþýðubandalaginu. Átök milli ann-
ars vegar arms Olafs Ragnars og hins vegar arms
þríeykisins Steingríms Jóhanns, Svavars og Hjör-
leifs Guttormssonar hljóta að verða hörð. Sambúð
núverandi formanns og varaformanns hlýtur jafn-
framt að taka mið af þeim storkunarorðum, sem
Ólafur Ragnar hefur látið falla um framboð Stein-
grims.“ Úr forystugrein Alþýðublaðsins 15. sept.