Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1995, Side 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 28. MARS 1995
Spumingin
Á hvaða stjórnmálamanni
hefur þú minnst álit?
Sigurður Sigurðsson kaupmaður: Ég
hef minnst álit á Halldóri Ásgríms-
syni því hann er ekki sjálfum sér
samkvæmur í stefnu sinni og flokks-
ins.
Magni Sigmarsson tónlistarnemi: Ég
hugsa voðalega lítið um þetta.
Brynhildur Garðarsdóttir húsmóðir:
Það er úr vöndu að ráða. Ég held að
ég hafi minnst áht á Kristínu Ást-
geirsdóttir, Kvennalista.
Sigurbjörg Ásta Jónsdóttir nemi: Það
er mjög erfitt að velja, þeir eru svo
margir.
Gunnar Gunnarsson, umboðsmaður
Olis: Ætli ég hafi ekki minnst álit á
Jóni Baldvini Hannibcdssyni.
Margrét Albertsdóttir, starfsmaður
íslandsbanka: Ég hef til dæmis ekk-
ert álit á Friðriki Sophussyni því mér
finnst hann of harður og einstreng-
ingslegur.
Lesendur
Réttur íslenskra
ríkisborgara
Vandamálið er ekki frystiskipin sem slík heldur að þau eru of mörg, segir
m.a. í bréfinu.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
í áratugi hafa íslendingar fryst fisk
til útflutnings. Lengst af hefur þessi
starfsemi átt sér staö í landi. En hin
síðari ár hefur orðið á þessu nokkur
breyting í þá átt að frystingin flyst æ
meir út á sjó. Sú spurning hlýtur að
vakna hvers landverkafólk eigi að
gjalda í þessum efnum.
Stundum heyrist því fleygt hvort
ekki sé rétt að skikka þessi skip út
fyrir landhelgismörkin, en láta síðan
önnur skip, t.d. íslensk ísfiskskip,
veiða kvóta þeirra innan hennar sem
næst yrði unninn í húsunum. Þetta
eru sjónarmiö út af fyrir sig. En
þarna eru meinbugir á þegar grannt
er skoðað. í fyrsta lagi eru umrædd
skip hingað komin á löglegan hátt.
Eigendur þeirra hafa aflaö sér tilskil-
inna leyfa hjá réttum yfirvöldum.
í þessu skjóli hlýtur þeirri spurn-
ingu aö skjóta upp hvort menn geti
yfirleitt sagt viö þessa ákveðnu ís-
lensku aðila er gera frystitogarana
út: Nú hefur kvótinn hjá okkur
minnkað svo mikið að við sjáum
okkur ekki annaö fært en að vísa
ykkur út fyrir 200 sjómílna mörkin.
- En þetta myndi stangast illilega á
við almenn lög um vernd borgar-
anna. Málið er því það að við sitjum
uppi með þessi skip hvort sem okkur
líkar betur eða verr. Þess vegna verð-
um viðjíka að leyfa þeim að stunda
veiðar innan landhelgismarkanna
eins og íslensk lög bjóða öðrum ís-
lenskum veiðiskipum að gera.
Það er ekki útgerðarmönnum að
kenna þótt stjómvöld eða aðrir sem
með völdin og leyfisveitingar fara
sjái ekki fram fyrir nef sér í þessu
máli og hafi þar af leiðandi ekki séð
vandkvæðin sem skapast geta með
of mörgum frystitogurum. En vanda-
málið er ekki frystiskipin sem slík.
Vandamáliö er að þau eru of mörg.
Viö getum því sett lög er banna fjölg-
un á þessari atvinnustarfsemi, en að
setja lög er draga menn augljóslega
í dilka og mönnum mishátt undir
höfði er hlutur sem ekki kemur til
greina í íslensku samfélagi.
Ábyrgð á aff leiðingum verkfalls
Ársæll Másson skrifar:
Þriðjudaginn 21. mars skrifar Jón-
as Kristjánsson ritstjóri forystugrein
DV undir fyrirsögninni „Ábyrgð á
verkfallstjóni“. - Hann kemst að
þeirri niðurstöðu að nemendur muni
hugsanlega eiga skaðabótakröfu á
kennarasamtökin vegna þess að þeir
séu saklaus þriðji aðili í yfirstand-
andi verkfalli kennara.
Hann rökstyður mál sitt á eftirfar-
andi hátt: 1. Hitler réðst inn í Pólland
vegna þess að Pólverjar vildu ekki
„fallast á fáeinar kröfur sem hann
taldi hógværar". - 2. Með orðum Jón-
asar: „Farþegi var ósáttur við að vera
fórnarlamb verkfalls og sótti rétt
sinn, ekki til þess, sem vinna var
stöðvuö hjá, heldur til félagsins, sem
verkfallið framdi. Farþeginn vann
mál sitt og verkalýðsfélagið var
dæmt til að greiða honum skaðabæt-
ur fyrir að missa af flugi“. - 3. Af
þessu dregur svo Jónas þá ályktun
að í kennaradeilunni séu það kenn-
arasamtökin sem eru „fram-
kvæmdaaöili" verkfallsins, og beri
þau því ábyrgð á öllu tjóni sem verk-
fallið veldur, a.m.k. gagnvart þriðja
aðila, sem nemendur vissulega eru.
Kennarar geti ekki beitt sömu rökum
og Hitler, að verkfalliö eða innrásin
sé því aö kenna aö ekki hafi verið
fallist á kröfur þeirra enda segi
dómsvaldið annað, sbr. dóminn á
Suðumesjum.
Ég tel að aðgerð sem til eru lög yfir
hvernig skuh framkvæma jafnist
ekki á við innrás Hitlers í Pólland,
og er greinilegt að við Jónas lítum
verkfall mismunandi augum. Ég hef
aldrei „framið" verkfall, og vona að
ég eigi ekki eftir að fremja margt á
lífsleiðinni. Jónas fær engan lög-
fræðing öl þess að samsinna því að
kennarasamtökin beri alla ábyrgð á
afleiðingum deilunnar.
Lagalega hliðin er nefnilega skýr;
þaö er skylda ríkisins og sveitarfé-
laganna að sjá nemendum fyrir
skólavist. Dæmið af Suðurnesjum er
ekki betra. Sá dómur fjallaði nefni-
lega ekkert um afleiðingar verkfalla,
heldur um það hvort yfirmanni hafi
verið leyfilegt að afgreiða flugfarseð-
il mannsins. Dómur féll á þá leiö að
afgreiöslustöðvunin væri ekki afleið-
ing verkfallsins, þess vegna væri
Verslunarmannafélag Suðurnesja
skaðabótaskylt.
Ólögleg lyf islenskra
íþróttamanna?
Jóhann Ingi Árnason skrifar:
Árið 1994 leið varla sá mánuður að
ekki heyrðust fréttir um ólöglega
lyfjanotkun íþróttamanna. Kínverjar
voru gómaðir með nýjum aðferðum,
Paul Merson, leikmaöur Arsenal, var
á kafi í kókaíni, Maradona var send-
ur heim frá heimsmeistarakeppni,
og íslenskir handknattleiksmenn
sögðu að ólögleg lyf væru í handbolt-
anum hér á landi.
Oft viröist eins og íslendingar vilji
ekki trúa því að íþróttamennirnir
„okkar" noti ölögleg lyf. Margir hafa
þó grunað að vaxtarræktar- og lyft-
ingafólk noti þessi lyf að einhverju
marki en enginn myndi trúa því að
handknattleiksmennimir okkar noti
þessi lyf. - Spurningin er þó ekki
hversu margir neyta slíkra lyfja eða
hversu marga íþróttamenn við góm-
um, heldur hvernig megi koma í veg
fyrir að íþróttafólk noti ólögleg lyf. -
LyQapróf eru orðin algeng en greini-
lega ekki nógu algeng.
Bönn veröa að vera það ströng og
sektir svo háar aö fólk hræðist hvort
tveggja. Við, hér á íslandi þurfum
hins vegar að gera okkur grein fyrir
því að ólögleg lyfjanotkun á sér stað
„Enginn myndi trúa því að hand-
knattleiksmennirnir okkar noti þessi
lyf.“
hér á landi, rétt eins og úti í heimi,
og verði ekki tekið í taumana fáum
við að kenna á því síðar. - Það væri
t.d. óskemmtilegt ef t.d. einn úr hópi
okkar handknattleiksmanna í
landsliði yrði uppvís að nota ólögleg
lyf og yrði tekinn í lyíjapróf á HM ’95
næsta sumar. Ég skora á íslenska
íþróttasambandið að taka á þessum
málum áður en það verður of seint.
-laglegviöbót
Sigurður Jónsson skrifar:
Fréttir hafa hermt aö eigna-
leigan Lind hf. hafi nú endanlega
geispað golunni, eftir aö hafa ver-
ið rekin með bullandi tapi árum
saman. Nú mun SÍS hafa verið
aðaleigandi og stofnandi þessa
fyrirtækis, en talið er að hrun SÍS
muni hafa kostaö Landsbankann
(þ.e. skattgreiðendur) um eitt
þúsund milljónir króna. Munu
ýmsir segja aö á þessa fúlgu sé
ekki bætandi en samkvæmtfrétt-
um mun tap Lindar hf. verða á
milli fimm hundruð og eitt þús-
und miUjónir króna, þegar öli
kurl koma til grafar. Lagleg við-
bót við hinar fyrri þúsund millj-
ónir. Ýmsum mun vera það ráð-
gáta hvernig hægt var að sólunda
svo hrikalegum fjárhæðum á jafn
skömmum tíma. - Hér kemur
helst til samanburðar hið víö-
kunna bankahrun í Singapúr hjá
Nick Leeson. En nú höfum við
hér á hjara veraldar eignast okk-
ar „Leeson” í Lind.
Húsbréffakerfið
ofþröngt
Ásbjörn hringdi:
Ég vil taka eindregið undir bréf
í DV sl. fimmtudag um „Ungt fólk
og húsbréfakerfiö", þar sem skor-
að er á stjórnvöld eða stjórnmála-
menn að taka þetta kerfi til end-
urskoðunar á þann hátt að rýmka
heimildina á húsbréfum fyrir þá
sem eru að kaupa íbúð í fyrsta
sinn. - Það er orðið aðkaliandi
að fá lausn á þessu fyrir þennan
ákveðna hóp fólks. Hann er ekki
stór, en rýmkun i 85% húsbréfa-
lána myndi leysa hans vanda.
Bæjarstyorinn
okkar
Kristín Jónsdóttir skrifar:
Éger Hafnfirðingur og hef verið
að furða mig á vinnubrögðum
bæjarstjórans okkar. Að vísu er
hann stjórnmálamaður, en hann
hefur eínnig verið ráöinn sem
starfsmaður bæjarins. í stað þess
að sinna starfi sínu á þeim víg-
stöðvum á uppbyggjandi hátt, af
kostgæfhi og alúö, hefur harm
einbeitt sér að þvi að rífa niður,
Slíkur starfsmaður þætti ekki
æskilegur hjá venjulegu fyrir-
tæki. Þar væri honum gert skylt
að byggja upp og bæta, annars
fengi hann að taka pokann sinn.
Ég er hrædd um aö þetta eigi eft-
ir að bitna illilega á okkur Hafh-
firðingum siðar.
Aldurstakmark
Halldóra skrifar:
í lesendabréfi þ. 16. mars sl.
sagði bréfritari frá því hvernig
unglingur sem fæddur er 25.08.77
kemst ekki inn á skemmtistaði
fyrr en 25.08.95. Ég vil einnig
ræða lög varðandi kosningar. Ég
er fædd á þeim tíma að ég fæ
ekki að kjósa nú. Besta vinkona
mín nær hins vegar þeim aldri
fyrir kosningar, en hún hefur
bara engan áhuga á þeim. Ég vildi
því biðja um að þessu yrði breytt
og miðað við fæðingarár, ekki
fæöingardag.
Ekki ESB
Kristján S. Kjartansson skrifar:
Full aðild að Evrópusamband-
inu er ekki hagkvæmur kostur
fyrir Island. Dregin hefur verið
upp mynd í fjölmiölum af um-
hverfisslysaöldu sem á sér stoð í
raunveruleikanum. Byggða-
styrkir sem hægt væri að kría út
úr sjóðum ESB, með öfugum for-
merkjum, rayndu ríða okkur að
fuilu. Sjálfstæði þjóðarinnar yrði
stefnt í voða og við myndum glata
yfirráðum yíir okkar gjöfulu
fiskimiðum. EES með kostum
sínum og göllum dugar okkur,
svo og GATT-samkomuIagið.