Dagblaðið Vísir - DV - 29.03.1995, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 29. MARS 1995
Spumingin
Eyðirðu miklum peningum
í happdrætti eða lottó?
Anton Benjamínsson tæknifræðing-
ur: Nei, frekar litlum. Líkumar era
svo litlar á að maður vinni.
Rögnvar Rögnvarsson verkstjóri: Já,
ég eyði alveg hellingi, svona 1000
krónum á viku.
Erna Helgadóttir, starfsmaður leik-
skóla: Já, ég spila í tveimur happ-
drættum og oft í lottói og Bingó-
lottói. Ég vann í Bingólottói um dag-
inn.
Þorsteinn Snorrason, nemi í Vél-
skóla íslands: Bara endrum og eins
þegar potturinn er tvöfaldur eða þre-
faldur.
Árný Elsa Lemacks, nemi i verkfalli:
Nei, ég eyði engu.
Jóna Margrét Ólafsdóttir sjúkraliði:
Já, stundum.
Lesendur
Hvað verður um
ísland og veKerðina?
Guðjón Jónsson, fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri, skrifar:
Atvinnurekendur hafa barist fyrir
jöfnun aðstöðu íslensks atvinnu-
rekstrar á íslandi til jafns við sam-
keppnisþjóðir okkar. Þessu er að
mestu náð, stööugleikanum, genginu
og öðrum þáttum. Einn þáttur hefur
gleymst - launin, sem eru u.þ.b. 30%
af því sem gerist meöal samkeppnis-
þjóða okkar - og þurfa að hækka til
þess aö jafna þessa stöðu - um 50%
a.m.k. og þá er staðan jöfn.
Þegar litið er til þess að rekstur
fyrirtækja veltur á því að neysla geti
átt sér stað þá þarf neytandinn að
hafa fé til þess að kaupa neysluvörur
þær sem framleiddar eru. Svo einfalt
er það. - Á íslandi hafa neytendur
ekki efni á því að neyta eins eða neins
- nema gegn ógreiddum reikningum.
En það er vafasöm hagfræði.
Framleiðni er fallegt orð, sem fæst-
ir bera þó skynbragð á, en þar er
framleiðsla á einstakling í viðkom-
andi grein, þ.e. allir taldir með sem
koma að greininni, og kostnaður sem
þeim fylgir. Þá vega þungt þeir aðilar
sem hvað hæst hafa launin og eru
jafnvel launaðir í allmörgum störf-
um samtímis. Þar er oft lítill tími
fyrir hvert starf og í þeim flokki eru
gjarnan greifar musteranna svo sem
banka og opinberra sjóða. Einnig fyr-
irtækjanna sem gárungar ílokka
undir heitið „kolkrabba" og „smokk-
fisk“ og sem virðast yflr það hafnir
að taka þátt í sparnaði og samdrætti
í þjóðfélaginu. Samdrátturinn nær
ekki til þeirra, þeir bera því sýnilega
enga ábyrgð.
Stjómmálamenn verða að taka í
taumana og stöðva sukkið. Allt að
10 fjölskyldur flytja af landi brott í
hverri viku, að því hermt er, að
mestu leyti ungt fólk. Við verðum að
byggja hér upp á þann hátt að lífvæn-
legt verði, ekki að hér verði sumar-
bústaðaland fyrir brottflutta íslend-
inga og aðra Evrópubúa og að eftir
sitji eldra fólk og öryrkjar. ísland
verði dvalarheimili aldraðra og ann-
arra sem ekki geta eða vilja flytja
brott. - Unga fólkið verður að taka
fram fyrir hendurnar á þeim herrum
sem svona hafa komið málum fyrir.
, c Fi.»in i IÍ i V OT r yjdh.l

Velferð gegn ógreiddum reikningum?
Spamaður og niðurskurður:
Bannorð hjá stjórnmálamönnum
Magnús Sigurðsson skrifar:
Ég hef engan stjórnmálamann
heyrt taka sér orðin „spamað" eða
' „niðurskurð" í munn í yfirstandandi
stjórnmálaumræðum vegna kom-
andi þingkosninga. Þetta þýðir auð-
vitað ekkert annað en að stjórnmála-
menn þora ekki - eða vilja ekki -
stuðla að sparnaði eða niðurskurði.
Þeir hafa hins vegar allir boðað
auknar og frekari framkvæmdir
hvar sem er á landinu. Og þeir hafa
ekki minnst einu orði á hvar eigi að
fá peningana til þeirra framkvæmda.
Alhr vita hins vegar að peningarnir
verða hvergi teknir nema frá þeim
fáu skattgreiðendum sem eftir eru í
landinu og svo af fyrirtækjunum -
þeim sem skila arði.
Ef talað er um niðurskurð af ein-
staka ráðherrum, einkanlega í Al-
þýðuflokki, og þá hefur fólk brugðist
ókvæða við, og úthrópað þessa ráð-
herra sem árásarmenn á landsmenn.
AUir vita líka innst inni (það liggur
líka fyrir í fjárlagafrumvarpi) að
menntamálin, skólakerfið, upp úr og
niður úr, og svo heilbrigðismálin eru
flárfrekustu útgjaldahðir ríkisins
(okkar skattborgaranna), og þar er
hægt að skera enn þá og miklu meira
niður en gert hefur þó verið.
En við slíkar hugmyndir ærist fólk
og sýnir viðbrögð sem líkist geðtrufl-
unum. Það er líka oft sama fólkið sem
á það til að hrópa hæst um „sparn-
að“ hjá hinu opinbera! Eða heldur
fólk að einhUða niðurskurður í ferða-
lögum ráðherra og dagpeningum
dugi til að stoppa í þá hít sem
menntamál og heilbrigðismál eru í
útgjöldum þjóðarinnar?
Er nú ekki mál að linni skinhelg-
inni og sýndarmenskunni?
> Stuðningur við norska skipasmíði
Einar Vilhjálmsson skrifar:
Stjómvöld hafa nýlega hafnað vist-
vænum veiðum en leggja eyðingar-
öflunum Uð. - í fréttum fyrir stuttu
er sagt frá úreldingu sex ára gamals
794 tonna flölveiðiskips ásamt tveim-
ur minni skipum og sölu á rækju-
iverksmiðju, vegna kaupa á 2000
itonna verksmiðjutogara frá Noregi,
til rækjuveiða og heilfrystingar.
Treyst er á fyrirgreiðslu Landsbank-
ans til þessa stuðningsverkefnis fyrir
norska skipasmiðju.
Á sama tíma vantar bankann sem
nemur skipsverðinu frá skattgreið-
endum til þess að teljast starfhæfur.
„íslenskt, nei takk“, gæti verið slag-
Guðbjörgin ÍS. - Hefði aukið fram-
legö til þjóðarbúsins um hundruð
milljóna króna hefði hún verið smíð-
uð hér, segir bréfritari.
orð sægreifanna, sem styðja norskar
skipasmiðjur með afrakstri íslenskra
fiskimiða, svo milljörðum króna
skiptir, og á kostnað íslenskra fyrir-
tækja og iðnaðarmanna. Þessu þarf
að breyta með hjálp ábyrgra stjór-
valda.
Talið er aö helmingur kostnaðar
við nýsmíði skips hérlendis sé inn-
lent framlag. Þannig hefði t.d. hið
nýja skip Guðbjörgin aukið framlegð
til þjóðarbúsins um átta hundruð
mfiljónir, hefði hún verið smíðuð
hér. Þessi upphæð hefði verið hrein-
ar gjaldeyristekjur, og hvert starf við
smíðina leitt af sér fimm til önnur
störf í öðrum greinum, eins og Gunn-
ar heitinn Thoroddsen sagði í ræðu,
við sjósetningu fyrsta skuttogarans,
Stálvíkur, sem smíðaður var í skipa-
smíðastöðinni Stálvík í Garðabæ árið
1973.
Framsóknarstefna Halldórs Ás-
grímssonar og Þorsteins Pálssonar
er búin að leika sjávarútveginn og
skipasmíðaiðnaöinn jafn grátt og
Framsókn lék landbúnaðinn.
Lítum
okkurnær
Helga skrifai’:
Kosningabaráttan er í algleym-
ingi og fólkið í landinu vii! varpa
allri ábyrgð á stjóramálafólkiö. í
þætti Stöðvar 2 þ. 23, mars kom
fram fyrirspurn um hvað flokk-
arnir myndu gera fyrir heima-
vinnandi húsmæður sem vilja
komast út á vinnumarkaöinn. En
hvað þarf að gera fyrir þær? Geta
þær ekki litið sér nær og farið að
hugsa frekar; hvað get ég gert
fyrir mig og fyrir þjóðfélagið í
leiðinni? Sífellt er litið á stjórn-
máiafólk sera sér á báti og svo
ríkið. Og síðan komum „við hin“.
- Hvernig væri nú að stofna sam-
tök heimavínnandi hús-
mæöra/feðra og kynnast inn-
byrðis, svala félagsþörfinní,
skiptast á að passa böra fyrir
hvert annað og hugsa svolítið um
gamla fólkiö í ieiðinni?
Menntamálin
úrlandi
Kristín Kristjánsdóttir skrifar:
Því var velt upp á fundi sem ég
sótti að íslendingar létu ekki
bjóða sér þá uppákomu sem sí-
fellt verður þegar skólum er lok-
að og nemendur útilokaöír frá
námi. Því var sú hugmynd rædd
að senda íslenska nemendur úr
landi eftir grunnskólanám til að
Ijúka þar námi. Því var og haldið
fram að þetta yrði ekki dýrara
fyrir ríkið að raeðtöldum erlend-
um skólagjöldum heldur en nú-
verandi fyrirkomulag að öllu
meðtöldu (þ.m.t. viðhaldi á skóla-
byggingum o.s.frv.). Húsnæðis-
kostnað greiddu síðan foreldrar,
svo og fæðiskostnað. - Eins Og
tíðkast hvort eð er í dag, með
nemndur heima eða heiman.
Næsti MR-rektor?
Jón Eiríksson hiingdi:
Enn er óráðið í stööu rektors
Menntaskólans í Reykjavík. -
Vonandi veröur þaö eitt hitamál-
ið til viðbótar - og pólitískt að
auki. Varla verða margir verðug-
ir um hituna. Skipa verður skóla-
mann, aö mínu mati, og æskileg-
ast að hann sé úr kennaraliði
skólans eins og oft áður. Og þaö
eru hæfir menn innanMR, hvort
þeir svo sækja um eða ekki. Von-
andi fæst farsæl lausn án átaka.
Enga samninga nú
Óskar Einarsson hringdi:
Ég tel það vafasamt góðgerðar-
verk af ríkisstjórninni að stuðla
að því að ná samningum þjá
kennurum nú og reyndar við
önnur félög sem eru þessa dagana
að leita effir samningum á öðrum
nótum en aðrir launþegar hafa
gert samning um. Best er að láta
allt bíða þar til eftir kosningar
héðan af. Annað er rangt mat.
Sjúkrahús
Suðurlands
Regina Thorarensen skrifar:
Starfsmannafélag Sjúkrahúss
Suðurlands hélt flölmennan fund
á Hótel Selfossi 20. mars sl. Fund-
arefnið: sjúkrahúsið, í nútið og
framtíð. - Það var átakanlegt að
heyra hjúkrunarfólkið lýsa sín-
um vinnutíma. Þegar hjúkrunar-
fólk veiktist máttí ekki bæta við
starfsfólki vegna peningaleysis,
bara níðast á þeim sem geta stað-
ið á fótunum. Ég dáðist að því hve
fólkið talaði vel og skipulega. Já,
þetta voru áheyrilegar umræður.
Svo var formönnum flokkanna
allra boðíð og töluðu þeir í 5 mín-
útur hver. Áheyrilegastur að
mínu mati var Eggert Haukdal.
Þetta var einn skemmtilegasti
fundur sem ég hef sótt á Selfossi
og sá flörlegasti. - Fundarstjóri
var Hafsteinn Þorvaldsson.